Van toen naar nu

Westland, 29 september 2015.

De afgelopen maanden is het stil geweest rond columnist Rien van den Anker. Daarvoor was ik een soort BBW – een beetje bekende Westlander – die elke veertien dagen een column schreef op de voorpagina van de weekkrant Het Hele Westland. Mét portretfoto, dan word je trouwens al snel een BBW.

Begin dit jaar ben ik, na vijf jaar, gestopt. De weekkrant wilde mij nog wel als columnist, maar wel met andere columns. Milder, minder kritisch. Niet meer over de lokale politiek en het college van burgemeester en wethouders. Indachtig mijn journalistieke leermeester Albert IJdens heb ik zelf besloten voor de weekkrant geen columns meer te schrijven.

Die leermeester heeft mij altijd voorgehouden dat er voor een journalist twee carrièretechnische hoogtepunten zijn. Eén: in een politiecel worden gegijzeld omdat je je bronnen niet wilt prijsgeven. En twee: redactioneel afscheid nemen omdat je columns te kritisch zijn.

Sindsdien loop ik met een vracht ongeschreven columns onder de arm. En word ik – ik zeg het met gepaste ijdelheid – na maanden nog steeds aangesproken en gemaild waarom ik geen columns meer schrijf. Alsof mensen op die stukjes zitten te wachten…

Een van mijn ‘column-slachtoffers’ heeft mij uiteindelijk over de streep getrokken. Na het stoppen heb ik een aantal lezers van mijn columnisten-verscheiden geïnformeerd. Zo ook de Westlandse burgemeester, die ik met enige ironie ook vroeg of mijn stukjes niet op de gemeentepagina’s in die tweede Westlandse weekkrant konden worden geplaatst. Dat ging niet, maar hij adviseerde een eigen blog of site. Zo zie je, soms is de burgemeester ook voor mij een echte burgervader.

Vandaar deze site, met een pagina ‘Wie ben ik’, met een aantal columns – ik vind ze achteraf eigenlijk best lezenswaardig –, met andere, streng geselecteerde verhalen die ik in de afgelopen tijd heb geschreven, met boeiende portretten van overleden Westlanders en met de ‘advertentie’ waarin ik mijzelf aanbied als kritisch dagvoorzitter of lezingenhouder.

Maar het belangrijkste van deze website zijn mijn nieuwe columns. Wekelijkse columns over alles, over het goede en het foute van Westland, over poepende honden en over voordringende, oudere dames bij de bakker.

Maar ook over de lokale politiek, over het Westlandse bestuurscollege, over lafmoedige raadsleden en drammende oppositieleiders. Ook over Volkswagen-verkopers en projectontwikkelaars. Niet mild, maar kritisch, soms hard, altijd beschaafd, zoals het hoort. Ik ga uit van wekelijks, op woensdag. Dat moet dus weer een ouderwetse ‘gehaktdag’ worden

Om bekendheid te geven aan de website heb ik enkele mij bekende Westlanders gemaild waarin ik mijn columns aanbeveel. Die lezerskring is eerbiedwaardig maar relatief. Ik hoop echter dat ‘fans en beledigden’ de moed en het enthousiasme hebben om de tekst of in ieder geval de link van deze website via mail, twitter of andere social media door te geven. Een kopietje maken voor een ouder of buurman die nog geen internet heeft, wordt ook op prijs gesteld.

Net zoals bij mijn vorige columns mag de lezer reageren. Met instemming of met kritiek, dat laatste graag zelfs, daar heb ik geen moeite mee. Ik zal alles lezen, soms reageren.

Als iemand wil dat zijn of haar reactie wordt geplaatst, dan kan dat, maar mij is geadviseerd de regie in eigen hand te houden en zelf steeds toestemming te geven voor zo’n aanvulling of weerwoord. Dit om allerlei anonieme scheldpartijen, of erger, te voorkomen. Gepubliceerde reacties worden alleen met eigen naam opgenomen, zonder mailadres.

Rien van den Anker