je suis rien

(Westland, 31 augustus 2024, nummer 459). Dat kan volgende week zaterdag 7 september nog een leuk religieus strijdje opleveren. In de Domkerk in De Lier wordt dan om 16 uur het nieuwe jaarboek 2024 van het Genootschap Oud- Westland gepresenteerd.
Gewoonlijk staan daar verhalen in die veel en objectief vertellen over de historie van het Westland. Dit keer zijn er twee spannende verhalen die mogelijk nog heerlijke controverse kunnen opleveren.

Protestantse pastoor
Zo gaat het ene over een pastoor Arent Dircksz. Vos in De Lier die nog voordat de Spaanse bezetters in de Tachtigjarige Oorlog waren weggejaagd al had besloten om openlijk protestant te worden. Er gaat een verhaal dat dat mede gebeurde omdat hij toen al, als celibatair, een vriendin had. Uiteindelijk belandde hij in Den Haag op Het Groene Zoodje waar hij eerst gewurgd werd en daarna op de brandstapel verbrand.
Alleen de straat naast de Dom draagt nu zijn naam. Dat kon gemakkelijk ook omdat na de reformatie die katholieke kerk toch protestants werd.

Hand van God
Maar er is nog een verhaal in het boek dat een polemisch karakter heeft. Dat gaat over de Monsterse dominee Peter Pop die tijdens de Tweede Wereldoorlog nogal pro-Duits was. In ieder geval, de Duitse bezetter als wettig gezag accepteerde en daar de Hand van God is zag.
Nogal veel kerkhangers volgde hem in dat standpunt maar anderen noemden hem gewoon ‘fout’. De man was trouwens geen kleine dorpsdominee maar, ook in de oorlogsjaren, landelijk bestuurlijk actief binnen de Staatkundig Gereformeerde Partij. Het geschil over zijn handelen leeft, zij het onderhuids, nog steeds binnen sommige families. Leuk onderwerp voor een discussie.

Kathedraal van het Westland
En dan is er ook nog de locatie waar de presentatie plaats vindt, de Dom zelf, daterend uit het midden van de 15e eeuw. Want hoewel katholieken en protestanten elkaar anno 2024 niet meer de hersens inslaan is er nog steeds een polemische discussie over de bijnaam. Voor menig Lierenaar is dat iconische gebouw gewoon de ‘kathedraal van het Westland’.
Maar zeg dat niet in het nabije Poeldijk dat lang het bestuurlijk centrum van de rooms-katholieken was. Waar de 19e eeuwse magistrale Bartholomeuskerk en de hoogste Westlandse toren de horizon verfraait. En die daar, bijna vanzelfsprekend, de ‘kathedraal van het Westland’ heet.
Ook dat kan volgende week zaterdag in deze gepolariseerde wereld, waar ‘verbinding’ het meest gebruikte modewoord is, nog een gespreksonderwerp zijn. Buitenkerkelijken noemen dat de kat op het spek binden.

Dominee én pastoor
Heel tactisch heeft het bestuur van Oud-Westland daarom zowel pastoor Jaap Steenvoorden als dominee Lennert van Berkel uitgenodigd om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen. Om daarna met een glaasje de vrede te bevestigen.
En om toch maar te voorkomen dat rechtlijnige genootschapsleden onderling te veel met elkaar in fanatieke discussies geraken is de bijeenkomst toegankelijk voor niet-leden. Ook ongelovige niet-kerkelijken.

Arbeidsmigranten-robots
Omdat in Den Haag de hoofdlijnen van het nieuwe regeerakkoord nog steeds en detail moeten worden uitgewerkt was VVD-Tweede Kamerlid Thierry Aartsen er als de kippen bij om publicitair eventjes de kussens op te schudden. Omdat arbeidsmigranten ‘binnen’ een nogal heikel discussiepunt vormen kwam hij ‘buiten’ met de suggestie dat we die maar zoveel mogelijk moeten vervangen door robots. Of in ieder geval deels met geautomatiseerde machines.
Een oude discussie waaraan voor een deel, zeker in de land – en tuinbouw, allang wordt gewerkt. Er zijn er al apparaten die (beter?) tomaten en paprika’s plukken.

Relatief simpel
Maar dat weet Thierry waarschijnlijk niet omdat hij mogelijk vanaf zijn Brabantse woonstek Breda wel frequent langs het Westland reist maar er misschien nooit is gestopt. In ieder geval niet de krant heeft gelezen waarin de eigenaars van het nieuwe Honselse bedrijf Proof onlangs zeiden dat ‘het een kwestie van tijd is voordat robots grotendeels het werk van migranten gaan doen.’ De ontwikkelingen op dat gebied gaan zó snel, lieten ze horen, en in ieder geval te snel voor een liberale politicus op weg naar zijn Haagse werkstek.
Niet uitgesloten mag worden dat Proof Thierry binnenkort uitnodigt voor een bedrijfsbezoek. En misschien zal hij daar te horen krijgen dat je relatief simpel van een kamerlid een robot kan maken.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.