je suis rien

(Westland, 25 juni 2022, nr. 345). Het Varend Corso Westland is weer terug. Het spannendste moment is zondag als de botensliert met bloemen, fruit en groenten voor het eerst door Haagse wateren vaart. Als er daar heel veel kijkers langs de kant staan wordt de grootste Westlandse buurgemeente vrijwel zeker een vast onderdeel van het corso.

Kluitje
De gemeente Westland, inmiddels de grootste financiële ondersteuner van het corso, was trots en blij aanwezig bij de opening bij de Tuinderij in De Lier. Het voltallige nieuwe bestuurscollege was er, qua jasje iets overdressed. De  bobo’s stonden soms opvallend in een kluitje bijeen. Alsof ze moesten wennen aan het voor hen nog onbekende netwerkcircuit dat bootjes kijken en babbelen zo goed weet te combineren. Ze werden ook nog niet door iedereen herkend. Die daar? Een wethouder?

Geen raadsleden
Opmerkelijke afwezigen waren de gemeenteraadsleden. Alleen GBW-fractieleider Remmert Keizer liep vrolijk rond, als ondernemer met een bedrijfslevenpet. De gemeente was per brief aan de burgemeester uitgenodigd om met een delegatie van 10 personen aanwezig te zijn.
Met vijf wethouders, een gemeentesecretaris en een burgemeester blijft er dan weinig over. Kun je zelfs niet eens alle tien fractievoorzitters meevragen. Het klinkt onaardig maar desgevraagd was het toch nog wel gezellig. Er waren genodigden die de raadsleden niet eens hadden gemist. Nee, zelfs de toch overal aanwezige Leo Boekestijn (Westland verstandig) niet. Evenmin CDA’er Cor van der Mark.

Floating Floriade
De Floriade in Almere wordt een financiële miljoenenflop. Naast de eerdere 40 miljoen aan steun moet de gemeente extra 34 miljoen bijspijkeren omdat de bezoekers massaal weg blijven. Heel trendy liet de financiënwethouder de tranen lopen toen hij het bericht meldde; kort daarop stapte het gehele Almeerse college op.
Voor toeristische experts is het allang duidelijk dat het 10-jarig concept van een Floriade achterhaald is. De coronacrisis krijgt nu de schuld, ook de consument die liever naar bestaande attracties zou gaan. Veel realistischer is het om haar in deze vorm op te heffen.
Waarom geen nationale Floating Floriade Westland? Naar Den Haag varen, ook naar Rotterdam. Met de hele gemeente als één groot tuinbouwgekleurd festivalterrein. Slapen, eten en drinken tussen de kassen, muziek rond het World Horti Center. Als het misgaat kun je altijd als bestuurscollege gewoon opstappen. Sommigen noemen dat laatste zelfs een win-win situatie.

Team Westland
Het soms wel een beetje selectieve sociale menselijke gezicht van Westlanders was er afgelopen dagen weer in de vorm van Team Westland. Een groep Westlanders die inmiddels voor de vijftiende keer de strijd tegen kanker symboliseert met het verslaan van de Franse berg Tourmalet. Een verdrietig wieler- en wandelfestijn omdat de meeste deelnemers zich voor een sportieve prestatie laten inspireren door de in hun omgeving, soms ook hun eigen lijf, aanwezige ziekte.
Je kunt alleen maar respect hebben als je ziet hoeveel mensen kracht vinden om de Tourmalet op te gaan. In emotionele zin geldt dat ook voor de ondersteuners van die wandelaars en fietsers. En het voorlopige eindresultaat was dan ook typisch Westlands, geen 3 of 4 ton, nee, er werd 675.000 euro opgehaald.

Vier avonden
Wie deze week alles op de WOS meemaakte moet toegeven dat het soms leek op een religieuze sekte. Bergtranen daar werden banktranen hier. Alles voor het goede doel. Grote bewondering overigens voor mensen als Rob Veenman en Alphons de Wit voor wie zoveel uren emo-tv ook niet in de koude kleren gaan zitten.
Kortom, alle lof maar je kunt je ook wel de vraag stellen of zo’n actie vier avonden uren live televisie-uitzendingen vanuit een soort Franse sporthal rechtvaardigt. Voor direct betrokkenen is dat mogelijk nog te weinig, maar zelfs bij dit fantastische goede doel kan overdaad ook schaden.
De programmakosten zullen ongetwijfeld worden gedekt door sponsors. Mogelijk had met minder televisie dat bespaarde geld ook deels voor het goede doel kunnen worden aangewend. Of geven (sponsorende) deelnemers meer geld omdat ze thuis via de WOS ook te zien zijn?

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.