je suis rien (242)

(Westland, 13 juni 2020). Het was zo’n leuk plan: een Voortuin Corso in plaats van een Varend Corso dat door Corona moest worden afgelast. Gewoon de vaste deelnemers in het Westland begin juli vragen om op eigen terrein langs de straat een mooi, het liefst met bloemen en fruit gedecoreerd, object neer te zetten. Desnoods een boot op het droge. Maar het is als de inmiddels doodgeknuffelde grap: dat alternatief gaat ook niet door.

Verdacht
De bedoeling was dat die leuke voortuin-objecten op een kaart zouden worden vermeld en dat iedereen die – niet via een vaste route, maar kris-kras – kon gaan bezoeken. Even stoppen op weg naar de super of naar tante Sjaan. Alleen, met zijn tweeën of met het gezin, niks mis mee.
Maar in bureaucratische hoofden van de corsogemeenten lijkt zoiets verdacht veel op een georganiseerde fietstocht. En daarvoor moet je een evenementenvergunning aanvragen. En die wordt in deze coronaviruscrisistijden tot 1 september niet verstrekt. Ja, daar had zelfs een overenthousiaste bureaucratiehater als Corsovoorzitter Rob Baan geen rekening mee gehouden.

Burgemeester
Da’s gek, wel begrijpelijk. Tijdens de alternatieve Corsopresentatie vorige week werd namelijk benadrukt ‘dat het geen georganiseerde fietstocht was’. De opgetuigde voortuinen zouden gewoon op een kaart worden gezet, als markeerpunten, niks georganiseerd op pad. Zelf kiezen of je er vijf of tien wil bezoeken, met behoud van de anderhalve meter afstand. Coronaproof.
Zelfs de burgemeester kwam naar die presentatie, liet zich ‘inpakken’ met een bos bloemen. Riep nog net niet dat ‘ie ook naar het Voortuin Corso zou komen. Ja, dan denkt zelfs een Baan dat je op de goede baan zit.

Standbeeld
Westland wil het aantal jaarrond-strandtenten uitbreiden. Dat wordt leuk komende winter. Fout, zoiets kost ambtelijk veel tijd, het wordt dus pas winter 2021/2022. Dat is wel vlak voor de raadsverkiezingen.
Plagend vraag je wethouder Albert Abee dan of de opening van die all seasons-locaties voor hem niet een mooi afscheidscadeau als bestuurder zou zijn. Hij pareerde de vraag ernstig cryptisch met de opmerking dat er altijd wel een wethouder bij zal zijn. “En je gaat niet voor een standbeeld de politiek in”. Logisch, hij weet inmiddels dat demonstranten die wel eens van hun sokkel halen. Soms na jaren , soms na eeuwen.

Lage omzetten
Een enkele keer gaat de gemeente Westland een beetje op de stoel van een ondernemer zitten. In een raadsvoorstel over strandpaviljoens schrijft diezelfde wethouder Abee dat een spreiding voor bezoekers belangrijk is. En economische overcapaciteit onwenselijk.
In een soort ondernemerstaal gaat hij verder: Lage omzetten per paviljoen kunnen leiden tot een kwaliteitsverlies in de paviljoens. Dat klinkt wel mooi, maar het klopt niet. Gelukkig is hij wethouder.

Ets
Westlander en oprecht socialist Eric Borggreve (zie foto) is waarschijnlijk net als vele anderen in deze Coronatijden de zolder op gaan ruimen. Vond in ieder geval in huis de ets ‘Geraniums in CCWS doos’ van Tiny van der Sar. Dat is mooi voor het Kunstmuseum Westland in oprichting en Eric schonk het werk vervolgens in bruikleen aan het Westlands Museum. Da’s weer eens wat anders dan Marktplaats, ook beter.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.