Ruzie (1)
(Westland, 2 juli 2016). Toen dinsdagavond raadslid Ben van der Stee (LPF Westland) de op gemeentelijke kosten studerende PW-wethouder Al Mokaddem kritiseerde, meldde Ulbe Spaans (ook Progressief Westland) fijntjes dat de LPF’er jaren achtereen gebruik maakte van de wachtgeldregeling na zijn wethouderschap. Jeetje, fel debat! Alsof we in het Britse Lagerhuis zaten..
Ruzie (2)
Volgens Spaans had Van der Stee om die reden eigenlijk geen recht van spreken. Van der Stee bewaarde zijn kalmte en zei verbaasd te zijn dat hij nu – na zoveel jaren – hierover zwart werd gemaakt. Spaans, toch geschrokken van zijn eigen woorden, zei toen maar dat Van der Stee was begonnen, richting de wethouder. Waarmee het debat weer op dorpsniveau terug was. Lager dus.
Ruzie (3)
Wachtgeld en studiekosten hebben natuurlijk niks met elkaar te maken, maar even denk je dan toch in een foute kroeg te staan, inclusief penetrante pislucht. Feitenloos suggereren dat er – (mogelijk) onterecht – wachtgeld is geïnd gaat ver. Opmerkelijk is dat raadsvoorzitter Van der Tak, de lokale personificatie van normen en waarden, niet ingreep. Omdat het ‘zijn’ collegewethouder betrof? Of gewoon een seniorenmoment?
Complimenten
In de Westlandse raad klinken weinig complimenten. Die kwamen dinsdag van Leen Snijders (CU/SGP) voor Peter Duijsens (Westland Verstandig). De veelal ernstige Snijders constateerde met vreugde dat zijn collega zich lijkt te schikken naar de onlangs ingestelde strakke, spreektijdenregeling. Heerlijk zulke bijna naïeve goedmensdenkerij. Of heet dat toch oprecht gebrek aan politiek inzicht?
Veertig procent
Er is kritiek op de kwaliteit van de raad en raadsleden? Trekt u zich die kritiek aan?, zo vroeg een websitejournalist LPF-raadslid John Witkamp. ‘Niet persoonlijk, maar ik constateer dat er veel raden zijn die last hebben van het feit dat er veel raadsleden beschikbaar zijn, maar helaas niet geschikt. In onze raad bijvoorbeeld zou 40% naar huis kunnen vanwege incompetentie of vanwege inactiviteit.’
Van de 39 raadsleden zijn dat er dus 15,6; bij de zeskoppige LPF-fractie kunnen er 2,4 opstappen.
De rubriek ‘je suis rien’ is een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje dus, soms met serieuze ondertoon.
Wat een naïeve conclusie, bij die 40% van John Witkamp. Dan had hij die bewering toch nimmer met droge ogen kunnen doen!
Of ging het hier om een knipoogje zonder serieuze ondertoon? Dat had ik mogelijk niet door; wellicht te diep in mijn glaasje cassis gekeken…
LPF-er Witkamp verwoordt wat breed onder burgers leeft. Maar mij is nooit opgevallen dat hij dat in de raadszaal publiekelijk heeft gezegd. Ik kan mij voorstellen dat de andere fracties hierover met hem van gedachten willen wisselen. Hij kan dan gelijk zeggen welke vijftien raadsleden hun biezen kunnen pakken en uiteenzetten van welke incompetentie en/of inactiviteit sprake is. Gelet op zijn uitgesproken zekerheid en overtuiging ga ik ervan uit dat hij binnenkort zal oproepen tot een – buitengewone – raadsvergadering. Mocht hij, alhoewel ik het me nauwelijks kan voorstellen- hiervan niettemin afzien, dan moet hij bedenken dat zijn woorden slechts vallen onder loos ‘café en borrelpraat’.