je suis rien

(Westland, 2 april 2022, nr. 333). Arme Jacco Vooijs, de voorzitter van Glastuinbouw Westland. Hij mocht maandag de formateurs van een nieuw bestuurscollege vertellen wat hij en zijn club graag willen. In zijn betoog kwam geregeld het woord nullozing voorbij. En toen ging het, niet één maar enkele keren, mis. Het werd dus lullozing.

Droogkloot
Niet iedereen in de raadszaal hoorde het. Had Jacco dat geweten, dan had hij niet ‘geblunderd’ door het zelf uit te leggen. ‘Ik had thuis zo opgelet om het goed uit te spreken!’ Ja, zelfs iemand die het niet had gehoord wist toen dat er iets fouts was gezegd.
Bij Jiskefet, het ooit zo fameuze satirisch/humoristische tv-programma, zouden ze Jacco alleen daarvoor al lullo hebben genoemd. Een sukkelige kletskous. De makers, onder wie Kees Prins en Herman Koch, hadden vast ook bij Jacco’s lullozing een persoon bedacht: een droogkloot.

Lierse begraafplaats
De locatie in De Lier voor 100 Oekraïense vluchtelingen is niet de meest vrolijke: de voormalige gemeentewerf. Het uitzicht is ook niet het leuk: de gemeentelijke begraafplaats. Ook de toekomst van het terrein is morbide: hier komt de uitbreiding van de begraafplaats.
Onvergelijkbaar maar dit soort pijnlijk praktische handelen lijkt wel Nederlands. Toen ruim 70 jaar terug duizenden Molukkers uit voormalige Indië naar hier vluchtten, werden ze ondergebracht in door Duitsers ingerichte kampen, zoals Westerbork, waar in de oorlog, later vermoorde, Joden vastzaten.
Is er in De Lier nu echt niks beters te vinden voor getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen?

Troonrede
De politieke rol van burgemeester Bouke Arends is zakelijk inhoudelijk beperkt, vaak is hij slechts een technisch voorzitter. Dat schuurt soms en als hij maar een kansje ziet om zich ‘op inhoud’ te laten horen dan gebruikt hij dat gretig. Zoiets gebeurde dus tijdens de installatie van de nieuwe gemeenteraad. Het klonk als een soort troonrede.

Ontmoedig
Zo maakte hij de nieuwe raadsleden duidelijk dat – sinds de invoering van de zogenoemde dualisering – veel taken maar deels of helemaal niet door een gemeentebestuur lokaal kunnen worden ingekleurd. Hij zei nog net niet dat ze niks te vertellen hadden, maar wel dat de raad nog slechts tot taak heeft het bestuurscollege te controleren op onder meer onregelmatigheden in zijn beleid.
Op z’n Arends zei hij toen ook nog: ‘Ik hoop niet dat ik hiermee de nieuwe raadsleden al direct ontmoedig’. Aan sommige gezichten kon je zien dat dat wel het geval was.

Lokale lobbyist
Met een wat geïrriteerde toon zei hij verder te constateren dat Westland soms meer bekendheid geniet in het buitenland dan in eigen land. Dat vond hij eigenlijk vreemd want het Westland is toch de tweede economie in de provincie Zuid-Holland, de derde gemeente in de regio Haaglanden, ook de vierde gemeente in de Metropoolregio Rotterdam-Den Haag en – let op! – de zevende gemeente van heel Zuid-Holland. En hij noemde Westland ook nog eens nadrukkelijk de hoofdstad van de Greenport. Het was geen Zelenski, maar toch.

Ruim gemoed
Uit raad en aanwezig publiek klonk applaus, waarna troonredenaar Bouke weer onmiddellijk de technische voorzitter werd. Die iedereen erop wees dat het in de raadszaal geen gebruik is dat er via handgeklap uitingen van aanhang of teleurstelling worden gedaan. Waarna hij met enige zelfspot afsloot met: ‘Maar ik sta dat deze keer met ruim gemoed toe.’

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.