Indekken
(Westland, 7 mei 2016). De Westlandse bandenprikker is aangehouden, door de politie. De ‘werkzaamheden van meneer Slash’ baarden velen de afgelopen maanden terecht grote zorgen, en niet alleen de gedupeerden.
Discutabel is achteraf dat zowel de politie als burgemeester Van der Tak in verpakte taal steeds aangaven te hopen dat de dader door agenten en niet door slachtoffers zou worden gepakt. Dat zo – bijna dreigend- zeggen gaf en geeft ook iets aan van hun zwakte en onmacht. Of, bedenkelijker, misschien wel van indekken voor als er iets mis was gaan.
Politici
Bijzonder zo’n weekje met Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, die voor sommigen plotseling ook Hemelvaartsdag heette. Een week zonder vrijwel enig politiek getetter, geen vergaderingen. Wel bijzonder om ook te zien hoe, soms zo oprecht met elkaar botsende, politieke kemphanen ineens schouder aan schouder kransen bij monumenten leggen. Zo hoort het natuurlijk, maar je ontwaardt ineens ook bijzondere toneeltalenten. Overigens, vreest niet, het blijven politici, volgende week gaan ze er weer tegen aan. Misschien dit weekend al.
Raadsvragen
Zelfs Westland Verstandig leek afgelopen week bijna niet te bestaan. En dat terwijl er toch nog voldoende onderwerpen voor raadsvragen voorbij kwamen. Zelfs zinnige onderwerpen. Zo hebben gemeenten miljoenen hebben overgehouden op het zorgbudget. Negen op de tien hielden geld bij de dagbesteding, begeleiding en ondersteuning; een op de zes had eind vorig jaar nog geld op de plank liggen voor huishoudelijke hulp. Dat zou zomaar ook in Westland het geval kunnen zijn. Het weekend is nog niet voorbij, maar Duijsens mag wel oppassen dat anderen daarover geen vragen gaan stellen.
De rubriek ‘je suis rien’ is een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje dus, soms met serieuze ondertoon.