je suis rien

(Westland, 23 oktober 2021, nr. 312). Het lijkt banaal maar in de gemeentelijke politiek gaat het nu alleen maar over het ophalen van vuilnis en het omhakken van bomen. Een hoofdrol, of misschien beter, het ontbreken daarvan, is weggelegd voor SGP-wethouder Leen Snijders.
Het politieke spel rondom hem is nog erger dan menig Griekse tragedie. Het is maar goed dat Westland geen politieke cartoonisten kent want die hadden Leen geregeld als vuilniszak of met afgehakte ledematen uitgetekend…

Zielig
Afgelopen week ging het weer over de knotwilgen langs het historische kerkepad in De Lier. Die moeten verdwijnen omdat dat Perdiksepad en de bomen buurman Rijk Zwaan in de weg zitten. Bovendien zouden enkele, heel oude knotwilgen ziek zijn.
En Leen zit weer in het schootsveld van voor- en tegenstanders. Moet vaak bukken en verdedigt zich als een robot die slechts ambtelijke adviezen oplepelt. Niet leuk, wel zielig.

Olifantenhuid
Maar de wethouder, die een nog dikkere olifantenhuid lijkt te hebben dan Rutte, wordt dagelijks ook nog eens lastig gevallen over zijn vuilnisophaalbeleid. Wie de sociale media volgt ziet geregeld beelden van ‘verzetsacties’, waarbij rotzooizakken overal en nergens worden neergedonderd. En vooral niet aan de door Leen voorgeschreven lantaarnpalenhaken.

In De Lier was afgelopen week – zie foto boven – een bushalte ‘omgebouwd’ tot afvalhokje, zo meldt Leens grootste raadsvriend Peter Duijsens (Westland Verstandig) in de zoveelste raadsvragen.

Kiespijn
De gemeentelijke communicatie wilde Leen nog een beetje redden door op Twitter een foto te zetten van hem met een burger die een petitie met handtekeningen kwam afgeven tegen de manier van plastic inzamelen. Zelden – zie foto onder – eerder een lachende wethouder met kiespijn gezien.

Wel leuk was de tekst in het twitterbericht: ‘Het beleid zal de gemeente niet veranderen maar het gesprek met de indiener was goed en leerzaam’. Kortom, Leen denkt ‘lamaarlullen’ en blijft tot maart volgend jaar zitten.

Nachtmerries
De VVD-wethouder Pieter Varekamp is gisteren dan wel – onverwacht door een door ziekte afhakende Sander Zuyderwijk – kandidaat-lijsttrekker geworden maar zit voorlopig nog in de politieke gevarenzone. Hij krijgt al nachtmerries bij de woorden Wateringse Ambachtsweg of Lierse Oostelijke Randweg. Deze week heeft hij ook geen vrienden gemaakt met zijn reactie op een petitie voor een verkeersveiliger Poeldijk.

Elke maand
Hij schrijft – niet lachen! – dat eventuele aanpassingen aan de ene weg invloed hebben op de andere wegen en dat er daarom geen gemakkelijke oplossing voor de verkeerssituatie is. Daarom komt er nu een projectgroep die oplossingen gaat onderzoeken!
Die ‘rietkluitjestekst’ moet hem vrijwel zeker zijn ingegeven door dezelfde ambtenaar die ook voor zijn collega Leen werkt. De actievoerders vinden de reactie wat mager en zijn van plan elke maand naar hem te bellen.

Elias
Elias van Hees is de onbekendste bekendste Westlandse Hagenaar. Sinds maart is hij bestuursadviseur van het college in Westland. Maar in het verleden was hij jarenlang Haags PVV-raadslid en daarna is hij politiek adviseur geworden van de omstreden Haagse ex-wethouder Richard de Mos.
Bekender is hij als zingende politicus, een nederpopper. Afgelopen week bracht hij zijn vijfde single uit die een eerbetoon is aan zijn vrouw Nina.
Het is nog onduidelijk of De Mos’ partij gaat deelnemen aan de raadsverkiezingen volgend voorjaar. Als dat gaat gebeuren zal Van Hees adviserend wel in een spagaat raken. Maar Elias zal hij daar vast wel een leuk liedje van maken.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.