je suis rien

(Westland, 10 juli 2021, nr. 297). Niet alleen gewone burgers maar zeker ook lokale politici verlangen weer naar een wereld zonder corona, duimen dat er geen vierde golf komt. Door de pandemie vergadert de raad wel weer fysiek, na maanden thuis schermend, maar met de anderhalve meter afstand. En vloerpijltjes richting het toilet.
En ook zonder publiek want de ‘veilingafslagbanken’ in de raadszaal worden nu ingenomen door raadsleden, onder meer die van GemeenteBelang Westland. Dat zijn onaangenaam zittende plaatsen waar het geluid Kwalitatief Uitermate Teleurstellend is. Zowel voor toehoorders als voor (tijdelijke) sprekers zoals de GBW’ers.
Gelukkig gaan ze binnenkort weer terug naar hun raadscirkelstoel en kan het volk weer op de tribune plaatsnemen. En niet alles goed horen…

Opmerkelijke vraag
Deze week stelde de oppositionele fractievoorzitter Remmert Keizer (GemeenteBelang Westland) vanaf die publieke banken een opmerkelijke vraag. Gericht aan zijn collega-raadsleden van CDA, VVD, LPF en CU/SGP die het zittende bestuurscollege ondersteunen. En die, zie hierboven, voor menigeen kut te horen was..
Letterlijk zei hij: ‘We zijn verheugd dat vanaf maart volgend jaar deze gemeente weer echt bestuurd kan gaan worden. Of, en dat is eigenlijk een vraag aan de coalitiefracties, zijn zij voornemens, wanneer er qua zetels een meerderheid blijft, om deze coalitie nog vier jaar voort te zetten.’
Geen applaus, niet eens doodse stilte, gewoon doorvergaderen.

Onhoorbaar
Daarna ging het wel mis bij de beantwoording, nog sterker, die kwam niet, was niet doorgedrongen. Wel pas na herhaald aandringen. Waarna CDA-wethouder Piet Vreugdenhil zag dat iedereen aarzelde en toen zei: ‘Ja, natuurlijk.’
Pas later bleek dat deze bestuurder, ook al op een plek zittend waar het geluid klote is, de vraag van Keizer had verstaan of het zittende college nog tot maart volgend jaar zou blijven zitten.
Vreugdenhils collega Ben van der Stee (LPF) had de vraag wel goed verstaan en vertaalde Vreugdenhils woorden onhoorbaar maar zichtbaar juichend als een toezegging voor nog eens vier jaar CDA-samenwerking met zijn LPF.
Verwarring, met dank aan een al na 4 jaar falende geluidsinstallatie.

Hard schreeuwend
Het Rotterdamse PVV-raadslid Maurice Meeuwissen weigerde deze week in de raadzaal te blijven zitten omdat achter hem een verslaggever van RTV Rijnmond zat. Dat is Paul Verspeek en die is volgens Meeuwissen een linkse activist.
Tijdens een raadsvergadering liet hij zijn mening hard schreeuwend horen en kreeg hij een waarschuwing van burgemeester Aboutaleb dat hij hem zou laten verwijderen. Waarna Maurice zelf de raadzaal maar verliet. Zoiets gebeurt nou nooit eens in Westland. Logisch, daar heb je op te veel plekken slecht geluid.

Raadsnestor
Toch zet zo’n incident je wel aan het denken, nog sterker, je gaat zelfs personen invullen. Welk raadslid haat journalisten zo erg dat hij ze niet achter hem duldt. Richard Vroom, al jarenlang integer politiek WOS-redacteur, valt sowieso af, heeft een hoge betrouwbare aaibaarheidsfactor. AD-collega Fred Vermeer wordt vanwege zijn medium alleen al gevreesd. Bovendien roept hij graag wraaklustig dat er morgen weer een krant is.

Zelf ben ik alleen maar bang dat CDA’er Cor van der Mark niet voor mij wil zitten, niet echt erg, want die vindt zelfs een LPF-raadslid al links. Maar ik vermoed dat het hem nog altijd dwars zit dat ik hem ooit de raadsnestor heb genoemd. Waarbij ik zijn leeftijd verwarde met zijn dienstjaren.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.