Afstandelijke wartaal
(Westland, 5 maart 2016). Het voortijdig stoppen van een raadsvergadering om de verhitte emoties af te koelen is ongebruikelijk en slecht voor het aanzien van de lokale politiek, zegt een Twentse hoogleraar regionaal bestuur na de Westlandse raadsrel afgelopen dinsdag. Deze Marcel Boogers zegt daarna ‘met droge ogen’ dat het ook werkt als er een burgemeester is die streng is qua omgangsvormen en die in de gaten houdt dat het om de inhoud gaat zonder dat er teveel op de persoon wordt gespeeld. Koningscommissaris Jaap Smit reageerde eveneens alsof hij op een andere planeet woont :”Van belang is dat de gemeenteraad als collectief het brede belang van de bewoners voorop stelt en in staat is, ondanks politiek verschillen, tot gedragen besluiten te komen.”
Beiden zouden gewoon eens hun bureau moeten verlaten en de volgende Westlandse raadsvergadering moeten bijwonen. En dan ontdekken wat voor afstandelijke wartaal ze eigenlijk uitspreken. Ik zou ze dan tegelijk vragen of ze weten wat een kiezer is.
De knuppel van Elly
“Ik zal de knuppel maar in het hoenderhok gooien”, zei VVD-raadslid Elly van der Wilk – groot nieuws suggererend – afgelopen dinsdag in de gemeenteraad bij de behandeling van een initiatiefvoorstel voor een referendumverordening: “De VVD is tegen een referendum.” Opschudding veroorzaken met een voorstel of uitspraak, met de bedoeling om een discussie op gang te brengen, of veranderingen op gang te brengen, zo betekent die knuppel-uitdrukking.
Nu is de VVD al ‘eeuwen’ tegen een referendum, heeft met dit standpunt zelfs ooit een kabinet ten val gebracht. Het was dus pas echt nieuws geweest als de VVD ineens vóór was geweest. Nieuws is immers pas nieuws als er iets gebeurt dat afwijkt van het gewone. Bijvoorbeeld melden dat de Westlandse VVD gaat bezuinigen op de gemeentelijke financiën. Da’s pas knuppelgooien.
Handschriftdeskundige
Het heeft iets bizars, een man – of misschien wel een vrouw – heeft een hele regio in de greep omdat hij of zij stelselmatig autobanden lek prikt. Vreselijk (en kostbaar) voor de slachtoffers, frustrerend voor de politie maar ook irritant voor bijna alle Westlanders met een auto. Schrikken is ook de gemiddelde reactie op de sociale media, met een beetje pech loopt de dader een behoorlijke kans te worden gelyncht.
Maar het blijft onaangenaam dat één iemand met bandenprikken een complete samenleving in de war kan brengen. Maar gelukkig zijn er dan altijd wel experts, zoals de handschriftdeskundige Marisa de Monchy die stellig – ik citeer de krant – beweert dat de dader vrijwel zeker een man is die aan het opscheppen is. Een intelligente ‘loner’, die ‘waarschijnlijk niet veel verder zal gaan dan het lek steken van banden’. Kijk, daar heb je als lekgeprikte bandenautomobilist wat aan.
De rubriek ‘je suis rien’ is een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje dus, soms met serieuze ondertoon.