(Soms is de actualiteit overdonderend. En je column achterhaald. Nu niet meer.)
Biecht
(Westland, 30 november 2019). Dat was wel even schrikken afgelopen woensdag, een aardige ex-schooljuf, Westlands economiewethouder, normaal niet van haar stuk te krijgen, die aan de biecht ging.
Uitvoerig had Karin Zwinkels, alweer maanden terug, ‘geciteerd’ uit een rapport over de Westlandse winkelleegstand. En nu hoorde iedereen, vooral oppositiepartijen in de gemeenteraad, met stijgende verbazing hoe ze toegaf dat er nog helemaal geen rapport was. Althans, toen ze eruit citeerde. Dat waren destijds alleen maar aantekeningen.
Opstappen
Ik begin dus even opnieuw. Dat was wel even schrikken vandaag, die aardige ex-schooljuf, die normaal niet van haar stuk is te krijgen, stapt per direct op als Westlands economiewethouder. Formele reden, onoverkomelijk verschil van inzicht met haar CDA-fractie over verschillende onderwerpen.
De ‘biechtvergadering’ waarin Karin Zwinkels onder vuur lag over de huisvesting van arbeidsmigranten én een rapport over de winkelleegstand in Westland, was volgens haar niet de spreekwoordelijke druppel.
Bijzonder, want het ging over een vooral communicatief falend ‘Polen’-beleid rond steeds minder geaccepteerde locaties en een leugen met citaten uit een nog niet bestaand onderzoek. Alsof die twee zaken niet voldoende waren om de emmer te laten overlopen. Dat toegeven kon zij niet, zelfs niet in haar afscheidsbrief.
Interne partij-aangelegenheid
Dat ze nu slechts een verschil van inzicht met haar fractie als argument gebruikt is ook opmerkelijk. Eerlijkheidshalve had ze dan ook de andere, groeiende verschillen met coalitiegenoten en oppositiepartijen moeten noemen. Maar die ‘eer’ gunde zij hen niet.
Gesuggereerd wordt nu alsof het geschil een interne partij-aangelegenheid is. Die zij zelf ook zal oplossen, zoals het een aan de macht gekleefde bestuurlijke politieke partij betaamt. Andere politici zijn immers stemmen die je eigenlijk alleen gebruikt voor een meerderheid…
Interpellatie
De wethouder dacht, haar kennende, woensdag nog dat een biecht wel voldoende was. Verkeerd, want Remmert Keizer (GBW) – inmiddels met Peter Duijsens (WV) – zei donderdag een interpellatie te willen houden tijdens de raadsvergadering op 10 december. Dat is een zwaar debatmiddel om een college (of wethouder) te ‘roasten’. En laat dat maar aan die twee oppositie-boys over!
Black Saturday
En tot slot het tijdstip van de afscheidsbrief, zaterdagmiddag. Voor een deel van de CDA kon zondag niet. En maandag komt de Zuid-Hollandse koningscommissaris Jaap Smit voor een regulier bezoek aan Westland en die man kun je dan niet ‘verrassen’ met zo’n bericht. Ook kun je niet zeggen dat alles goed gaat en dat hij, huiswaarts kerend, via de media hoort dat ze weggaat. En dinsdagmorgen is er ‘gewoon’ college-overleg. Moet je liegen tegen je collega’s. Dan maar op Black Saturday!
Chiquer
Er zijn landelijk veel voorbeelden waarbij een ‘wankele’ bewindspersoon opstapt vóór een heikel kamerdebat, soms gebeurt dat na de eerste termijn zodat de fracties hun gal hebben kunnen spuien en de minister geen andere oplossing meer ziet. Karin Zwinkels, normaal niet van haar stuk te krijgen, had ook het dreigende interpellatiedebat kunnen afwachten. En gewoon de eerste roast-ronde kunnen aanhoren en daarna publiekelijk afscheid kunnen nemen. Dat was chiquer, maar ook democratischer geweest.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
“…had ook het dreigende interpellatiedebat kunnen afwachten. En gewoon de eerste roast-ronde kunnen aanhoren en daarna publiekelijk afscheid kunnen nemen. Dat was chiquer, maar ook democratischer geweest.”
Inderdaad, want niet de eigen partij gaat over het functioneren van de wethouder, maar de raad. Zo is dat bepaald in een dualistisch stelsel. Ik hoop dat de CDA-fractie afstand neemt van de non-argumentatie van de (ex-)wethouder; anders geven zij er zelf blijk van de ‘basics’ van de gemeentepolitiek niet te kennen. En lopen zij de kans om om die reden zélf ge-roast te worden door hun collega-fracties.
Laat een bewezen succesvol ondernemer de nieuwe wethouder van economische zaken worden . Gemeente Westland let ook eens op uw eigen veel en veel te hoge kosten. En verlaag uw gemeentelijke belastingen voor alle Westlanders . Een modeondernemer te Naaldwijk .
Prima, columnist
(Via Twitter)
Redelijke column, treurig voor de wethouder Karin Zwinkels en rot voor het CDA Westland. Door een interpellatiedebat een ‘roast’ te noemen doet de columnist het democratisch proces en de oppositieheren Remmert Keizer en Peter Duijsens flink tekort.
Terugtreden om principiële redenen, werknemers niet huisvesten op het erf van werkgevers gelet op eerdere excessen in het Brabantse en elders in Nederland, kan slechts op respect rekenen.
Helaas heeft het de -inmiddels voormalig – wethouder Zwinkels in het overbrengen van deze opvatting aan burgers, raad en uiteindelijk ook haar eigen CDA aan voldoende didactische en methodische gaven ontbroken. Dat heeft zij zich wellicht, zij het aan de late kant, gerealiseerd en de conclusie getrokken dat er geen redden meer aan is en daarom de handdoek in de ring gegooid.
Het “beschuldigen” van de eigen CDA fractie van het varen van een andere koers is niet het juiste ontslagargument. In het duale stelsel is de wethouder geen verlengstuk van de fractie maar heeft binnen het college een eigen verantwoordelijkheid waar de gemeenteraad iets van kan vinden (of niet?).
Het ontslag betekent een gehavend college. Ook tijdverlies op verschillende dossiers, al maakt dat niet veel uit, want veel vaart zat er bij dit college toch al niet in. Spijtig voor de burgemeester dat uit dit college tot nu toe niet veel te halen is, ondanks zijn inspanningen om als persoon, formeel en informeel, het Westland goed te leren kennen.