‘Zwarte’ woensdag

28 sep

Westland, 29 oktober 2014.

Ik heb als oorspronkelijk Hagenaar autochtone Westlanders altijd bewonderd. Even generaliserend: nuchter, hardwerkend, sociaal en betrokken. Ik mag die recht-voor-de-raap lui wel, al was de sympathie jarenlang niet geheel wederzijds. Een Hagenaar, drinkt zijn bier uit een glas!

Inmiddels ben ik, denk ik, wel een Westlander. Zelfs vertrokken (schoon)familieleden erkennen geregeld dat ik meer van hun geboortestreek weet dan zij. Het enige waar ik moeite mee heb, is dat Westland-gevoel. Dat streek-nationalisme, bungelend tussen tuinderstrots en anti-stads minderwaardigheidsgevoel. In het buitenland wel zeggen dat je Hollander bent, maar geen Westlander. En, eenmaal onder Westlanders, veelal aan de bar, nogal benadrukken dat je van hier bent. Dat heb ik niet.

Kort geleden ging de gemeenteraad akkoord met deelname aan de Metropoolregio Rotterdam Den Haag. Dat is een nieuwe bestuurslaag (deels Haaglanden vervangend) die actief wordt in twee, behoorlijk dominante, grote steden en ruim twintig omliggende gemeenten, zoals Westland.

Deze MRDH gaat zich eerst alleen bezig houden met economie en verkeer/vervoer. Bij succes zal de MRDH-portefeuille zeker uitbreiden; bij falen is onduidelijk wat er gebeurt, maar uitstappen kan dan niet meer.

Voorstanders weten zeker dat Westland als Greenport in de MRDH blijft bestaan; tegenstanders geloven stellig het tegendeel. Naïviteit en wantrouwen waren dominante, gemeenteraadsdebatwoorden. ‘Maar als u als raad blijft doen wat u moet doen, is er niets aan de hand,’ suste de burgemeester cruyffiaans. En, typerend voor de plaatselijke democratie, dat werkte.

Maar waar was U? U met dat gevoel dat ik ontbeer, had toch iets moeten laten horen. Dat u vindt dat uw Westland dreigt te worden verkwanseld, of ten grabbel wordt gegooid. Dat u vreest dat Westland over drie decennia een woonwijk met kassen als agro-toeristische trekpleisters is. Of zoiets.

U, die als Westlander, massaal veel doet voor het goede doel, KWF, ALS of gehandicapte kinderen. En die, nu het over uw eigen toekomst gaat, geheel stil valt. Ik kan me onmogelijk voorstellen dat die stilte instemming betekent.

Ben ik inmiddels dan nog een van de weinige Echte Westlanders? Die, ofschoon hier slechts getogen, zich altijd precies zal weten te herinneren wat hij op die ‘zwarte’ woensdag 15 oktober 2014 deed.

Na de gemeenteraadsbeslissing huilen om het Afscheid van zijn Westland. Een biertje drinkend, voor het eerst uit het flesje….

Rien van den Anker

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>