Zondagskind

23 jan

(Westland, 23 januari 2019). In het begin van de avond oogde hij nog als een kat in een vreemd pakhuis, maar dat duurde niet lang. Hoewel hij in het verleden maar kort, als loco, ervaring had opgedaan als voorzitter van een gemeenteraad, bleek het net als zwemmen. Als je eenmaal de schoolslag onder de knie hebt, dan verleer je die nooit meer. Lukt het met de borstcrawl ook wel weer.

Gietertje
Noorderling Bouke Arends raakt langzaam maar zichtbaar op stoom. Publiekelijk. Het eerste lintje is al opgeprikt, de bijbehorende foto lukte in één keer. Niet alleen op de nieuwjaarsreceptie van zijn socialistische broeders liet hij zich zien, even later schudde hij ook handen bij de ALS-chequeuitreiking. Maandagavond stond hij klaar tijdens het burgerspreekuur en eerder die dag leerde hij hoe een Chinese landbouwminister gul zijn eigen plant doopte. Alsof de champagnefles een gietertje was. Al met al best een gevarieerde baan als burgemeester.
De Eeuwige Emmenaar lijkt, wellicht tot zijn eigen verbazing, zijn ‘thuis in het noorden’ snel te vergeten. Eigenlijk mist hij, zo lijkt het, alleen maar de dierentuin daar. En natuurlijk die eredivisiespelers bij de FC.

Raadshangjongeren
Gisteravond werd hij dus als burgemeester publiek politiek ontmaagd tijdens zijn eerste raadsvergadering in het Woeste Westland. Zijn eerdere commissiebijeenkomsten waren alleen maar een beetje droogzwemmen. Om de sfeer te proeven.
Want politiek is het allemaal wel anders hier dan daar. Om in zwemtaal te blijven, de vorige politieke arena was een kraakhelder, naar chloor ruikend, gemeentebad. Terwijl de Westlandse zwemplek meer een recreatieve waterplas is. Met politiek, geregeld, troebel water. Soms vol stinkende algen, waar lastige raadshangjongeren zich onledig houden met een naar schaal bier ruikende platte tuinbouwvariant van wat ooit een goed gesprek heette.

Watertrappelen
Het was gisteren dus een soort watertrappelen, een beetje snuffelen aan elkaar. En hielden de notoire etterbakjes zich nog redelijk rustig. Gingen ook niet gelijk over tot verbaal waterboarden. En Bouke zelf leek zich te hebben voorgenomen om de raddraaiers niet uit te dagen. Hield zich wijselijk in toen debatjes over de Nashville-verklaring en het kinderpardon aantoonden hoe eng het wij-zij denken in de lokale politiek vastzit.

Daardoor was deze ‘eerste raad’ een beetje bijzonder, wel boeiend, ook bizar. In zekere zin spookten nog steeds de geesten van voorgangers Agnes van Ardenne en van Sjaak van der Tak rond. Zoiets niet of nooit weer, klonk het onhoorbaar. Logisch, want ieder raadslid begrijpt dat na twee burgemeesterlijke debacles niet nog een keer kan worden gezegd dat het alleen maar aan ‘zullie’ lag. Zelfs de domste kiezer trapt daar niet meer in.

Laveren
Het kon minder”, zei Bouke typerend na afloop de avond overziend. Want ook hij beseft dat het in vele jaren diepgaand vastgeroeste gebrek aan onderling vertrouwen, ja zelfs persoonlijke afkeer, met zijn komst niet zomaar verdwijnt. Dat het voor hem ook laveren wordt in dat mijnenveld.
Grote vraag is of die oud-Emmenaar dat geduld heeft. Wie in zijn verleden wroet ontdekt vooral een praktisch recht-voor-de-raap-type, een op (paas)zondag in 1966 geboren sportief familiemens. Met humor, ook daadkracht. In het kort, eigenlijk een soort Westlander.
Maar wel een die je hier vooral buiten de politiek vindt.

Rien van den Anker

3 gedachten over “Zondagskind

  1. Ik vind dat de columnist Sjaak van der Tak ernstig tekort doet als hij spreekt van een burgemeester-debacle. Van der Tak is met een gouden speld weggegaan en die `fout` moet nog maar bewezen worden. Maar in Nederland ben je zo goed als je laatste optreden en de jaren daarvoor zijn snel vergeten. Kennelijk ook bij de columnist. Jammer.

  2. Ben benieuwd hoe lang Boukje Arends de boel aan de Verdilaan onder controle kan houden. En dan bedoel ik nog niet eens de raad, maar eerder nog het matige college van wethouders.

  3. De columnist schreef al eerder dat er voortaan achter een katheder in de raadszaal zou worden gesproken. Hij kritiseerde toen ook dat het huidige model een afdankertje was uit ‘s Gravenzande. Dat was van de week te zien. Te klein voor lange raadsleden, te hoog voor korte. Koop een nieuwe!

Laat een reactie achter bij Hans de Vries Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>