Over vrachtwagens en zo

20 jul

(Westland, 20 juli 2016). Na Parijs en Brussel komt het terrorisme wel heel erg dichtbij. Sommigen vrezen zelfs dat het, voor wat betreft Nederland, niet de vraag is of, maar slechts wanneer. Sinds donderdag ligt in ieder geval Nice ‘om de hoek’. Immers, een vrachtwagen is een vrachtwagen. Of die nu op de Promenade des Anglais, de Monsterseweg of de Secretaris Verhoeffweg rijdt.
Toevallig reed ik donderdagmiddag vanuit Rotterdam op het Vlietpolderplein linksaf richting Piet Struijkweg. Op die nieuwe Westlandse turborotonde zag ik plotseling voor mij een vrachtwagen tegen alle regels in over de kinderkopjesafbakening hobbelen, mijn baan nemend. De Oost-Europese chauffeur heeft mijn getoeter niet gehoord of gewoon genegeerd. Misschien was hij wel meer geschrokken dan ik.

Zo groot
Het zal wel etnisch profileren heten maar bij het zien van Oost-Europese vrachtwagens was ik al alert, ook zichtbaar gehuurde vrachtwagentjes maken mij extra waakzaam. In druk fileverkeer zorg ik er voor dat ik nooit tussen twee vrachtwagens zit. Daarvan heb ik in mijn leven voldoende verschrikkelijke ongeluksresultaten gezien.
Na de vreselijkheden in Nice ben ik nog meer op mijn hoede voor hele forse medeweggebruikers. Niet omdat ze allemaal terroristen zijn, integendeel, maar gewoon omdat ze zo groot zijn. Ik weet het, ik scheer nu alle beroepsvrachtwagenchauffeurs over één kam. Ten onrechte. En ik weet ook dat het onjuist is om elke, enigszins onduidelijk rijdende, slingerende vrachtwagenchauffeur gelijk maar te criminaliseren, zeker als hij ook nog eens een Oost-Europees of Noord-Afrikaanse profiel heeft.
Fout, fout, fout, maar als het om je leven gaat is een zekere vorm van generaliserend egoïsme wel gerechtvaardigd. Denk ik. En, hoe dan ook, sinds Nice hebben we gezien dat trucks niet alleen de vlam in de pijp hebben, maar in verkeerde handen eveneens moorddadige wapens kunnen zijn.

Achter het stuur
Veel Nederlanders vinden het onbegrijpelijk dat je in Amerika zomaar de zwaarste wapens vrij kunt kopen. Voorstanders verdedigen dat beleid door te zeggen dat niet de wapens mensen doden, maar dat mensen mensen doden. In die redenering klopt het ook dat vrachtwagens geen mensen dood rijden. Het zijn alleen verkeerde mensen achter het stuur, die mensen dood rijden.
Alleen kan ik dat verschil niet zien als ik onbeschermd langs de weg fiets of wandel. Daarom let ik sinds donderdagavond nog meer op als ik een vrachtwagen zie. Mogelijk slijt dat gevoel binnenkort weer tot normalere proporties.

En die chauffeur in Nice? Iemand die de oproep van Osama Bin Laden of IS letterlijk heeft genomen om met een vrachtwagen ongelovigen te vermoorden? Of toch een gewone gek, zoals anderen zeggen. Die laatsten hebben we hier al, de eersten misschien. En die immense wielerwapens rijden al rond, in groten getale. Nice is echt ‘om de hoek’.

Rien van den Anker

2 gedachten over “Over vrachtwagens en zo

  1. Knap om op deze manier te beschrijven hoe gevaarlijk een ‘gewone’ vrachtauto kan zijn in verkeerde handen. Zeker ook in het licht van de gebeurtenissen in Nice. Je mag hopen dat de politie ook meer gaat controleren. Liever een keer voor niks dan dat er iets gebeurt.

  2. Het is juist, het zijn mensen die de keuze maken goed of slecht te doen. Ik hoop dat het besef meer en meer bij ons door dringt dat het feit dat wij de mogelijkheid hebben tot keuze ons onderscheid van dieren.

Laat een reactie achter bij Arie Schippers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>