Westland, 12 december 2014.
In Zoetermeer is het sinds kort verboden anderen te begluren. Het gemeentelijke gluurverbod geldt voor het bespieden met of zonder verrekijker ‘of enig ander optisch instrument’ van personen in gebouwen, woonwagens of woonboten.
Zo’n bericht maakt een columnist nerveus en schichtig, die gaat er eng van denken en dromen. Dat gebeurde dan ook prompt. Ik nachtmerriede dat ik in Zoetermeer ongevraagd getuige was van een ontmoeting van mij bekende lokale bestuurders en politici met hen bevriende politici uit een regionale gemeente. In deze gluurvrije omgeving waanden zij zich geheel onbespied.
Was het mij van gemeentewege al verboden om de heren te bekijken, omdat ik zo dicht bij hen zat, hoorde ik van de weeromstuit ook nog wat ze bespraken. Of ik wilde of niet.
Belangrijke, actuele, gemeenschappelijke en politieke onderwerpen als grondaankopen, metropoolregio en Greenport kwamen voorbij. Even later ging het, zo gaat dat klaarblijkelijk in die kringen, ook over (binnenkort) vacante burgemeestersposten. Over bestuursprofielen, over al dan niet gestuurde kansen van elders opererende wethouders en politici en over naadloos in elkaar passende bestuurstalenten. Althans, zo klonk het, maar ik ben in deze materie een complete leek.
Na nog enige glazen en gezellige ‘roddels’ gingen ze enthousiast handenschuddend uiteen, terwijl een te luid ‘Tot ziens’ door het etablissement galmde. Toen een van de mij bekende lokale politici langslopend mij recht in het gezicht keek werd ik wakker. Kort tevoren moet ik nog heel hard ‘Wat doet u hier?’ hebben geroepen.
Duidelijk is dat ik mordicus tegen een opname van een gluurverbod in de algemene plaatselijke verordening (APV) in Westland ben. Ook al is zo’n verbod er alleen om stalkers te bestrijden.
Zo’n maatregel leidt tot een soort verkrampte maatschappij, die wel erg veel naar de vroegere DDR ruikt. Naar een maatschappij waarin de overheid ons gaat begluren door ons te verbieden te gluren. Waarin uiteindelijk professioneel glurende columnisten ook verboden worden.
In Zoetermeer, zo lees ik, zal de gemeente per geval bekijken of verdacht kijkgedrag onder de verordening valt. De gemeente? Mijn naargedroomde, gemeentelijke bestuurders en politici zouden het dan wel weten. Zouden mij direct aan het anti-gluurkruis nagelen. Wat ze daar ook aan het doen waren.
Geen zorg, ik kom daar nog wel achter, als het moet glurend.
Rien van den Anker