Theo van der Kaaij 1922 – 2014
Het was een onderwijzer die hem op de lagere school al inpeperde: ‘Jij bent nu eenmaal voor een dubbeltje geboren dat nooit een kwartje zal worden.’ Die opmerking heeft zijn hele leven getekend, een leven van hard en lang werken, geld verdienen en ook zuinig zijn. ‘Mede daardoor heeft hij ook het geld bij elkaar gespaard voor het bedrijf dat uiteindelijk RedStar is geworden,’ zeggen zoons Cor en Dirk trots. ‘Om toch een kwartje te worden’
Theo van der Kaaij is de oudste in een Heuls gezin met drie kinderen; vader is postbode. Na de lagere school is er de tuinbouwschool; vanaf zijn dertiende begint zijn werkleven. Met negen hoofdletters.
Hij komt op de tuinderij van Henk Vollebregt, de latere makelaar, blijft daar twintig jaar. Ook als stoker, die ‘s nachts de (kolen)ketel moet opstoken. De laatste jaren runt hij ‘in een hoekje’ bij Vollebregt een soort eigen bedrijfje; in 1953 begint hij voor zichzelf aan de Vijverberglaan. Platglas, prei, meloen, andijvie en sla.
Ook als puber blijft hij de werker; een uitgaander is hij niet. In de oorlog wordt hij wel eens op straat betrapt als de avondklok al is begonnen. Dat moet hij voor straf uren ‘stroomtrappen’ voor de bezetter. In de oorlog ontmoet hij Sophia (Fie) van Geest uit Monster.
Ze trouwen tien jaar later in 1954. Op de tuin wordt een houten huis gebouwd, een grote bouwkeet die dienst deed bij de aanleg van de Beneluxtunnel. Gas en warm water komen later. In die jaren worden Cor en Dirk geboren. Er zijn zes kleinkinderen; inmiddels ook één achterkleinkind.
Pas in 1963 haalt Theo zijn rijbewijs, er komt een Ford Transit; zijn leven lang blijft hij Ford rijden. Begin jaren zestig komt er een nieuwe staande kas van zo’n 5.600 vierkante meter; in 1967 kan hij de grond naast hem kopen.
Uitjes zijn voor hem op zondagmiddag eten bij Van der Valk in Voorschoten, waar hij liever een schnitzel dan een biefstuk neemt. Veelal is er op zondagen eerst kerkbezoek en aansluitend koffiedrinken bij oma op de Heulweg. Voor televisie is er – immers altijd werkend – weinig tijd; de Buis komt dan ook pas heel laat in huize Van der Kaaij. ‘Toch ook weer een beetje die zuinigheid,’ klinkt het. Voor de buis kan Theo later wel genieten van spelshows met Mies Bouman, maar André van Duin is zijn favoriet.
Theo wil steeds groter groeien, maar Fie zet de rem er een beetje op. ‘Je mag pas weer verder bouwen als de jongens in de zaak komen,’ klinkt het streng. Dat duurt niet lang, in 1974 stappen Cor en Dirk ‘in het bedrijf’. De een zestien, de ander veertien. In die jaren tobt hij al met zijn gezondheid, de longen protesteren, maar Theo weet dan dat zijn bedrijf bij hen in vertrouwde handen is.
Jaarlijks is er het reisje naar een pensionnetje in Epe, in de week dat de tuin wordt ‘schoongemaakt’ met methylbromide. Beide zoons herinneren zich dat hun ouders ooit vier dagen met vrienden naar Duitsland zijn geweest met Dick en Jo. En in 1976 naar Israël. Eerst wil Theo die reis – gewonnen op de Wateringse hervormde kerkbazar – weggeven, maar op dringend advies van Fie en de jongens is hij toch meegegaan.
Later kan opnieuw grond worden gekocht, deels van de zoon van zijn leermeester Vollebregt. In 1979 is het bedrijf ruim 25.000 vierkante meter. ‘In 1977 zijn we met pa als een der eerste kwekerijen begonnen met vleestomaten, eigenlijk deden we toen al marktgericht te telen.’
Inmiddels is RedStar, een kwekersbedrijf van ruim 100 hectare, met vestigingen in Nederland, Spanje (met partners) en Engeland. Een bedrijf gespecialiseerd in smaaktomaten, zoals de Romantic Sunstream. ‘Pa hield niet zo van reizen, maar ging tot op hoge leeftijd geregeld naar die bedrijven. Dat was voor hem geen vakantie, maar werkbezoek.’
Als zijn Fie in 1992 overlijdt is Theo gebroken, vraagt zich soms af of hij met haar niet vaker ‘lekker op pad’ had moeten gaan. Aan de andere kant beseft hij eveneens dat ook zij het werken eigenlijk als enige hobby kende. En werken is ook genieten, zo weet hij zeker.
Hij blijft tot zijn tachtigste werken; in 2008 steelt hij met scherpe opmerkingen de show tijdens de opening van het rode RedStar-gebouw. Zijn beide zoons zijn in die leer opgegroeid. Ook zij weten niet echt wat uitslapen is. Net als Theo.
Rien van den Anker
Theo van der Kaaij is geboren in Kwintsheul op 15 september 1922; hij is in Brielle overleden op 20 september 2014.