Gekscherend (1)
(Westland, 21 januari 2017). Veel gedoe deze week over de Westlanddag van het Varend Corso. Die gaat van zaterdag naar zondag. Burgemeester Sjaak van der Tak vindt dat prima, laat hij in het AD weten. Volgens de krant gekscherend, maar met de logica van een populistische polderburgemeester zegt hij: ‘Op zondag zijn er meer mensen vrij. Eerst naar de kerk, dan met z’n allen naar het corso.’
Klopt, maar in Den Haag gaan minder mensen naar de kerk, dus komen daar op zondag meer mensen naar het corso kijken. Nog meer Westlandpromotie. Ja, Sjaak, dáár had je zelfs gekscherend niet aan gedacht, hè.
Gekscherend (2)
Maar, zonder dollen, voor een CDA-burgemeester blijft het wel een bijzondere uitspraak, zelfs gekscherend. Want ook hij weet dat Westland toch een soort appendix is van de biblebelt. Een gebied met relatief zeer veel (zware) protestanten. Mensen voor wie de Dag des Heren een rustdag is, waarop geen plaats is voor corsobezoek. Laat staan corsofeesten. Een synoniem voor gekscheren heet spotten. Zo noemen die protestanten zo’n opmerking ook.
Affaire E. (1)
De zaak – Van der Wilk wordt meer en meer de affaire E. Dat liberale Westlandse raadslid, ook voorzitter van het Raadspresidium en van de Werkgeverscommissie, is nu in opspraak gekomen omdat ze jaren terug door haar geschreven boeken aan de (inmiddels geschorste en ontslagen) griffier heeft verkocht. En de rekening door de gemeente heeft laten betalen.
Dat ontkent Elly van der Wilk niet, maar hoe de betaling is verlopen weet ze niet (meer). Dat pikt de oppositie niet, omdat die haar ook als kwade genius ziet bij beschuldigingen over hun mogelijk niet integer gedrag.
Affaire E. (2)
De oppositie ruikt bloed en Westland Verstandig heeft nu een motie ingediend waarin de raad wordt gevraagd uit te spreken dat ‘het gewenst is dat raadslid Van der Wilk haar functies als voorzitter Presidium en voorzitter Werkgeverscommissie ter beschikking stelt en terugtreedt’.
Inmiddels heeft WV-fractievoorzitter Duijsens de burgemeester gevraagd wat hij als ‘chef integer gedrag politieke ambtsdragers’ van dit alles vindt. Binnenkort deel 3 van de serie Glasshouse of Cards?
De rubriek ‘je suis rien’ is boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.