je suis rien

(Westland, 25 januari 2025, nummer 480). Het zal toeval zijn maar het is wel opmerkelijk dat de gemeente Westland deze week heeft besloten om burgers het gemakkelijker te maken om hun mening bij de gemeente te laten horen. Dat ze nu laagdrempelig kunnen vertellen wat ze van bepaalde concrete onderwerpen vinden. En ook zeggen wat ze daarin missen.

Barends ‘gemeenteraad’
Dat gebeurde een week nadat de vorig jaar knorrig opgestapte wethouder Barend Rombout met een plan kwam om een soort zelfbenoemde ‘gemeenteraad’ in het leven te roepen. Die, naast de gewone gekozenen, iets soortgelijks zou moeten gaan doen. Diens Club van 200 (samengesteld via loting) zou nog verder gaan en niet alleen het huidige beleid kritisch becommentariëren maar ook met nieuwe kant-en-klare ideeën, plannen of suggesties komen.

Niet revolutionair
Zover gaat het nieuwe collegeplan niet, maar op sterk aanraden van die echte gemeenteraad gaan ze burgers, naast bestaande participatie- en inspraakmogelijkheden, de kans geven om hun meningen te ventileren. Dat klinkt goed bedoeld maar is niet echt revolutionair. Van onder meer een speciale pagina op de gemeente-website zal niemand gelijk omvallen. Bovendien toont het bestuurscollege een wat gemakzuchtige denktrant want de raadsoproep dateert al van april vorig jaar. Voor historici met humor, toen zat die – bijna weggestuurde maar de eer aan zichzelf houdende en zelf vertrekkende – wethouder Rombout nog in dat college.

Hooguit beïnvloeden
In november is er nog informatief overleg geweest tussen raad en college maar pas deze week is besloten om de motie over te nemen. Met mooie zinnen dat openheid zo belangrijk is. Saillant is dat aangegeven wordt dat de bijdrage van de burgers wel de besluitvorming kunnen beïnvloeden maar dat de uiteindelijke beslissing nog steeds bij het gemeentebestuur blijft liggen. En dat die geen andere meningen per sé hoeft over te nemen. Dat stond trouwens ook al in de om meer openheid vragende raadsmotie. Licht cynisch, burgers mogen nog meer en vaker hun standpunt laten horen maar zich verder niet teveel met het raadswerk te bemoeien. En misschien moeten we daar maar blij over zijn.

Plaatselijke politiek
Er zijn tal van voordelen als je in de politiek plaatselijk een afdeling bent van een nationale partij. Je kunt via die contacten problemen makkelijker landelijk maken, ook onderlinge kennisuitwisseling is praktisch en voor de carrière kan een contact met ‘Den Haag’ nuttig zijn. Omgekeerd krijg je lokaal op je donder als landelijk zich heel anders manifesteert. Vraag dat maar eens aan D66 Westland hoe het brede anti-Kaaggevoel in Westland hier effect had.

Wel even schrikken
Dus was het deze week wel even schrikken dat er in de Tweede Kamer een linkse motie werd ingediend met het voorstel om uitzendkrachten, in onder meer glastuinbouw en distributie, te verbieden. Bijzonder dat daarna normaal gezworen tegenstanders GemeenteBelang Westland en CDA samen één front ‘tegen’ vormden. Maar kort daarop konden ze weer gewoon de twee verschillende Westlandse politici worden want de motie werd uiteindelijk niet aangenomen. Voorlopig mogen de arbeidsmigranten hier blijven.

Grote verliezer
Grote verliezer is waarschijnlijk de lokale PvdA-GroenLinks, want de nu weggestemde motie was wel, met SP, ingediend door de Tweede Kamerfractie van die partij. De gemeenteraadsverkiezingen zijn pas volgend voorjaar maar nog één of twee van dat soort nationale akkefietjes van Frans Timmermans kunnen zomaar betekenen dat de (toch al beroepshalve boven de partijen opererende) burgemeester Bouke Arends de enige socialist in de raad is. Van wie trouwens onduidelijk is of hij (dan nog) steeds lid is.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.