(Westland, 28 oktober 2023, nr. 414). Wie de Westlandse politiek volgt krijgt de indruk dat dat een theater is van afgunst en chaos. Zelfs onbeschaafde Westlanders erkennen vaak dat dat beeld dicht bij de waarheid ligt. In buurgemeente Midden-Delfland gaat het allemaal anders.
Bijvoorbeeld als daar, krap 12 kilometer verderop, een, de bevolking splijtend, onderwerp als de komst van een asielzoekerscentrum voor 225 mensen op de raadsagenda staat. Dat politiek zo heikel is dat het de kop kost van een, toch al wankel in elkaar gezet, bestuurscollege.
In pak gestoken robot
Ondanks dat belangrijke gesprekspunt bleek de raadsvergadering daarover bijna emotieloos. Geen gescheld, geen geschreeuw. Er was klaarblijkelijk eerder al genoeg gezegd. Of was het dankzij een, de waarnemend burgemeester Bram van Hemmen vervangend, raadslid dat, verbaal geniaal monotoon en met gestaalde lichaamstaal, als een soort (in pak gestoken) robot ‘zijn rol meespeelde.
Het was trouwens die bestuurlijke waarnemer die eerder blunderde door de besluitvorming hierover te beïnvloeden en liet horen dat de Zuid-Hollandse koningscommissaris ‘eventjes’ zou hebben gedreigd dat er een grootschalig opvangcentrum à la Ter Apel mogelijk in Midden-Delfland zou kunnen komen. Door zich soepel op te stellen bij de komst van een beoogd AZC zou de waarnemend bestuurder dat juist hebben willen voorkomen. Later bleek dat alles een communicatief misverstand, zo zeiden ineens alle betrokkenen. Natuurlijk geen opzetje…
Tweespalt
Maar waar ging het nu om? Ook Midden-Delfland ontkomt niet aan de opvang van vluchtelingen, asielzoekers en statushouders. Met drie kernen in je gemeente ga je zoeken naar potentiële locaties. Dan blijkt de bevolking deels voorstander van kleinere opvangplekken verspreid over de dorpen. Daarna ontstaat een strijd die uiteindelijk leidt tot een raadsvoorstel én tweespalt binnen het bestuurscollege. Ook in de oppositie.
Betere locaties
Bovendien zijn er ineens geruchten dat de voorgestelde locatie dubieus is en dat twee andere veel geschikter zijn. Toen bleek dat die informatie anoniem werd verspreid wees de burgemeester de raadsleden er intimiderend op dat daarover praten een ernstige overtreding is. Dat hij in dat geval aangifte niet wilde uitsluiten.
Via ‘straat en super’ werden de verhoudingen er ook niet beter op toen enkele burgers nogal bedreigend richting burgemeester en politici opereerden. Vooral richting voorstanders. Ze zijn inmiddels opgespoord, zo werkt dat in een dorp waar iedereen iedereen kent. Oom agent gaat nog wel een stevig gesprek met hen voeren…
Frustratie
In Midden-Delfland gaat de discussie inmiddels eigenlijk al lang niet meer over een AZC maar heel ordinair over oude en bestaande politieke rancunes. Bijvoorbeeld over de nog levende frustratie dat de winnaar van de raadsverkiezingen vorig jaar niet toegelaten werd tot het bestuurscollege.
Het maffe van de politiek is dat woensdag het AZC-voorstel uiteindelijk met 10 tegen 7 stemmen werd aangenomen, dat coalitiepartij VVD daarna uit het college stapte en dat waarnemend burgemeester Van Hemmen binnenkort vertrekt (opnieuw waarnemer elders?) en zijn op 18 december beginnende opvolger Fenna Noordermeer de rotzooi mag opruimen.
Vermaledijde plan
Maar het nog maffere van de politiek is dat een van de grootste (oppositionele) tegenstanders (Mijn Partij, zo heet die nu eenmaal!) in een nieuwe coalitie kan gaat zitten en dan – geloofwaardig? – aan de realisatie van dat voor haar zo vermaledijde ongewenste plan gaat meewerken. Of traineren? De opgestapte VVD ziet zo’n avontuur niet zitten.
Een probleem is daarbij dat Mijn Partij een verzuurde relatie heeft met collegepartij CDA. Maar de christen-democraten kun je misschien wel inruilen voor de andere lokale partij OGP? Ja, maar die ruziet weer met Mijn Partij over groen en wonen. Mijn Partij dan toch maar weer in de oppositie?
Mooi taakje
Misschien dat ze het beste een aparte bestuurder kunnen benoemen met de speciale opdracht om het allemaal duidelijk aan de bevolking uit te leggen. Mooi taakje voor die nieuwe Fenna..
Wie de Westlandse politiek volgt krijgt de indruk dat dat een theater is van afgunst en chaos. In Midden-Delfland is het minder theatraal, ogenschijnlijk beschaafder, maar de politieke messen zijn daar veel scherper, ook malicieuzer.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Boeiend om eens een verhaal te lezen over deze buurgemeente. En vooral de andere politieke cultuur te horen. Veel meer dan Westland is de samenvoeging van Maasland, Schipluiden en Den Hoorn niet gelukt. De onderlinge verschillen zijn nog steeds echt groot.
Politiek gezien is Midden-Delfland bijna Westland, ook met dwarse lokale partijen en conservatieve midden partijen. De nieuwe burgemeester krijgt daar een echte klus aan.
Qua communicatie mag de waarnemende burgemeester wel een cursus gaan volgen. Op basis van horen zeggen de commissaris van de koning in de problemen brengen. Hoe durf je.