je suis rien

(Westland, 30 september 2023, nr. 410 ). Vrijwel alle Westlandse wethouders hebben in en rond de raadzaal een karakteristieke bijnaam. Soms weten ze die zelf niet eens.
Neem VVD-wethouder Pieter Varekamp die nogal eens opvalt vanwege besluiteloosheid en om die reden de Vooruitschuiver wordt genoemd. ‘Daar kom ik op terug’ zou ook goed passen maar dat was niet in één woord te vatten.
Zijn collega Ben van der Stee heeft het imago van een ultieme babbelaar. Eén druk op de knop en een tsunami van, op het eerst compleet lijkende, hele lange zinnen stroomt de wereld in.
Pas later in de herhaling ontdek je dat het soms heerlijke wartaal is waar geen fluit van klopt. Zelfs bij het uitleggen van de  financiën slaagt hij erin om financiële experts in de raad in de war te brengen.

Bijzondere vuurproef
Deze week onderging Ben van der Stee een bijzondere vuurproef. Bij de commissie Bestuur moest hij als eerste loco-burgemeester Bouke Arends vervangen. Die was vanwege een onbetaald bestuurlijk bijbaantje bij de VNG, op werkbezoek in het Spaanse Malaga. Leuk detail, zijn vervanger Ben vergiste zich bijna door de term ‘op vakantie’ te gebruiken…
De eerste loco-burgemeester moest nogal wat raadsleden geruststellen omdat die ontevreden waren over de beantwoording van hun vragen door de burgemeester.

Doortastend handelen
Die gingen over de berichten dat er in Naaldwijk jongerengroepen nogal intimiderend en angstaanjagend andere bewoners lastig vallen. De antwoorden waren kort voor de commissievergadering digitaal naar hen gestuurd en werden breed als ondermaats beschreven.
In ieder geval niet doordrenkt van doortastend handelen. Neem de conclusie: De gemeente heeft vanuit de regierol in de leefbaarheidskring en de aanpak jeugd actie ondernomen door integrale aanpakken voor deze overlastgevende jongeren op te zetten en zal dit blijven doen. Partners zetten zich maximaal in om de overlast tegen te gaan.

Zinnige zinnen
In dat opzicht deed zijn vervanger het verbaal kordater. Die vertelde veel duidelijker dat er zeker 14 raddraaiers al zijn geïdentificeerd, en binnenkort met ouders op het politiebureau worden verwacht. En als ze niet komen thuis worden opgehaald.
Politiek was het boeiend om de immer maar doorratelende wethouder nu eens weloverwogen zijn woorden kiezend te horen. Ook nog eens in zinnige zinnen. Die tijdelijke rol paste hem donderdag wonderwel. Dat belooft nog wat. Bouke mag wel uitkijken..
Zijn collega Pieter Varekamp zou dat ook eens moeten proberen, gewoon even een ander bestuurlijk spelletje spelen. Maar ja, hij is pas 3e loco-burgemeester.

Hoekse oorlogsresten
In Hoek van Holland is het nog steeds Tweede Wereldoorlog. Niet echt natuurlijk, maar geregeld is er weer strijd over de resten van de Atlantikwall, de verdedigingsmuur, van Noorwegen tot Zuid-Europa, die de Duitsers aanlegden om te voorkomen dat de Geallieerden vanuit zee hun Reich zouden binnen vallen.
Veel ligt er nog onder de aarde of het gras totdat onlangs een nieuwe eigenaar besloot om een dijkje af te graven en restanten van zogenaamde Drakentanden vond. En die betonresten wilde slopen zodat zijn paarden op het weitje kunnen grazen.

Historisch erfgoed
Vernieling van historisch erfgoed, klonk het in de Hoek. Terwijl de eigenaar denkt dat het zijn grond is waarmee hij kan doen en laten wat hij wil. Hij heeft ondertussen wel een boze gemeente en het Hoogheemraadschap Delfland op zijn dak gehad. Die zeggen dat hij dieper dan een meter heeft gegraven en dat je dan een vergunning nodig hebt, ook omdat er mogelijk archeologische dingen aanwezig zijn. Voorlopig moeten zijn paarden dus ergens anders grazen.
De 71 jarige grondeigenaar zou misschien eens naar de bibliotheek moeten gaan. En een boek lezen waarin staat dat er tussen 1940 en 1945 op zijn land wel het een en ander is gebeurd…

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.