(Westland, 12 augustus 2023, nr. 403). De onlangs opgestapte wethouder Barend Rombout (Westland Verstandig) blijft – indachtig dat tweede partijwoord – publicitair in totale stilte. Sommigen hoopten na de raadsmotie van wantrouwen nog op een laatste politieke (interview)reactie, maar dat hoeft voor hem niet meer.
Stiekeme opnamen
Of we ooit nog van hem horen is onduidelijk want direct na zijn vrijwillig, verplichte vertrek liet hij her en der wel doorschemeren dat hij met enkele burgers en politici juridisch nog wel een appeltje te schillen had.
Dat ging vooral over de stiekeme opnamen van vergaderingen die, ook door politici, tijdens het debat werden ingezet. Maar ja, ex-Haags wethouder Richard de Mos, ex-Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib en ook Barend weten maar al te goed hoe lang onderzoeken en juridische zaken kunnen slepen…
Erfenis
Wat voor erfenis heeft deze fysieke mastodont in de Westlandse gemeentepolitiek ons nagelaten? Sowieso komt hij in de lokale geschiedenisboekjes omdat de aanleiding voor zijn vertrek – het nogal rigoureus korten van huishoudelijke zorguren voor senioren – redelijk uniek is.
Maar bijzonderder is dat hij als bestuurder in zijn beleid rond statushouders plotseling demarreerde en ver voor het peloton over de finish ging. Die wielermetafoor vereist enige uitleg.
Versloffen
Al vele jaren verplicht de landelijke overheid gemeenten jaarlijks een aantal statushouders op te nemen. Dat zijn vluchtelingen die al door de procedures heen zijn, een verblijfsvergunning hebben en die na het AZC elders een onderkomen moeten krijgen.
Veel gemeenten doen gewillig mee maar andere laten het versloffen, lopen dan steeds achter. In gemeenteland was Westland ongeveer hét schoolvoorbeeld van die laatste dwarse groep. Met als argument: We hebben hier geen huizen en bovendien al heel veel woonzoekende arbeidsmigranten.
‘Teveel’
Vorige week was er plotsklaps het bericht dat Westland in het eerste halfjaar 69 statushouders heeft gehuisvest terwijl er eigenlijk maar plek voor 42 was gevraagd. Dus formeel werden 27 mensen ‘teveel’ geholpen.
Dat aantal mag nu worden afgetrokken van de 174 statushouders die de gemeente in het tweede halfjaar moet opvangen. In juli is die ‘winst’ trouwens alweer verdwenen omdat er inmiddels 31 nieuwe statushouders zijn komen wonen.
Braafste jongetje
Die informatie joeg LPF Westland en Forum voor Democratie in de gordijnen. Twitterend zei de laatste dat we nu het braafste jongetje van de klas zijn, terwijl er geen draagvlak is bij de Westlanders. ‘Maar we deugen wel!’
Ook de LPF was knorrig en schreef dat het haar nog in de vorige raadsperiode was gelukt om alle zeilen bij te zetten om Westland voor de Westlanders te houden maar dat er nu een college is dat de sluizen voor statushouders en asieleisers open heeft gezet. ‘Het COA (Centraal Orgaan opvang van Asielzoekers) en de provincie zitten te smullen 🤧’.
Ommezwaai
Terug naar die in de vergetelheid verdwenen wethouder Barend. Het is formeel het bestuurscollege maar hij was het wel die de oorzaak van deze humane ommezwaai is. Hij was het die de knoop doorhakte om het Naaldwijkse Carlton Hotel niet meer duur te huren maar het gewoon kocht.
Waar in eerste instantie gevluchte Oekraïners kwamen; een deel daarvan heeft inmiddels andere huisvesting gevonden of is teruggekeerd naar eigen land. Het hotel zit nu vrijwel vol met 171, uit andere landen komende, statushouders. Waar daarvoor geen plek kon worden gevonden…
Beetje menselijk
Dat bij elkaar op één locatie zitten had volgens toen nog wethouder Rombout het voordeel dat de groep beter kan integreren. Taallessen in huis en ook gemakkelijker een baan vinden via daar gehouden Job Events. Bijkomstig neveneffect, COA en provincie denken nu dat Westland toch een beetje menselijk is.
Rombout verdient er na een jaar professioneel (soms) aanmodderen niet direct een standbeeld mee, ook een straatnaam is een beetje teveel eer. Maar het hotel in plaats van Carlton nu gewoon het Rombout Resort noemen verdient hij wel. Barends B&B Vol Liefde mag ook.
Misschien dat LPF’er John Witkamp en FvD’er Jasper van der Voort dan de naamonthulling kunnen doen. Mogen ze desnoods ook even speechen en zeggen hoe blij zij zijn dat Barend is opgestapt.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Voor de tweede helft van dit jaar moeten we nu nog wel wat huizen voor weer nieuwe statushouders zoeken. Als bovendien de zogenoemde spreidingswet, die hangt nog, niet controversieel wordt verklaard en daarna wet wordt dan is die huisvestingsverplichting voor de gemeente nog strenger geworden. Gaan we dan een Polenhotel kopen?
Man, man, man, man, die Barend toch…
Het is maar wat je onder een oplossing verstaat. Volgens mij was kopen op den duur goedkoper dan blijven huren. Opvallend is wel dat de Oekraïners grotendeels zijn verdwenen en dat plotseling meer ruimte ontstond voor statushouders. Misschien iets voor raadsvragen van Peter Duijsens?
Misschien is het voor de WOS een idee om een serie te maken over Barends B&B? Een wethouder met wachtgeld kan zo voor niks de hoofdrol spelen.