je suis rien

19 nov

(Westland, 19 november 2022, nr. 366). Een beschaafd theekransje is eigenlijk de beste, milde omschrijving van de dialoogavond, woensdag met burgemeester Bouke Arends in het World Horti Center. Ook gezellig, al was het waarschijnlijk niet de dialogische bedoeling dat een flink deel van de aanwezigen elkaar kende vanuit het politieke Westlandse wereldje. Gôh, Kees, jij ook hier?
En natuurlijk, er waren gewone burgers, zelfs types die het wel boeiend vonden om eens live met burgemeester en bobo’s te babbelen.

Vlag
Het was dus interessanter te ontdekken wie er niet waren. Dat waren bijvoorbeeld de jongeren, een leerproces, zo zei de spreekstalmeester, wordt de volgende keer meegenomen. Net zo pijnlijk was de afwezigheid van de kritische Westlander. Misschien was die er wel maar die liet zich niet horen of zien. O ja, er was er eentje die beleefd gevraagd werd de meegenomen (omgekeerde) vlag niet te tonen. Wat hij ook deed…

Beveiligers
Mogelijk was dat uit lijfsbehoud want in de  buurt waren twee bemande politieauto’s en een cohort beveiligers. Dat zijn lieden die altijd in een kluitje staan en die je qua postuur ook herkent als ze geen uniform aan hebben.
Hun aanwezigheid kan erop wijzen dat de organisatie toch rekening wilde houden met bezoekers voor wie het begrip dialoog of onbekend was of meer dan alleen verbaal gedrag. Die kwamen niet, of waren niet uitgenodigd.

Verandercoach
Zij die er wel waren, werden gelaafd met woorden als samen, verbinding en naar elkaar luisteren. Voor velen zijn die begrippen gewoon maar ze krijgen iets irritants als anderen ze met een onderwijzerstoontje opleggen. Zeker als een professionele verandercoach – what’s in a name! – zoiets benadrukt; zelfs een slechthorende kon haar professionele neerbuigendheid waarnemen.

Tafellakens
Daarna waren er tafeltjes met papieren tafellakens, die tijdens de wisselende discussies kleurrijk mochten worden beviltstift. Met woorden en tekeningen.
Bij de rondvraag was er één aanwezige die het niks vond, anderen gaven opbouwende kritiek, kregen dan instemmend applaus. Na afloop was iedereen content. Zoals bezoekers na een concert vaak complimenten gebruiken omdat ze hun familielid in het koor niet willen beledigen. Terwijl hun oren nog vals pijn doen.

Lichtpuntje
Natuurlijk, elk lichtpuntje telt. Zoals de twee politieke kemphanen als Peter Duijsens (Westland verstandig) en John Witkamp (LP)F die elkaar normaal tijdens een politieke dialoog verbaal de strot afbijten en die nu een hele avond naast elkaar bleven zitten te zitten. Alsof het vrienden waren. Tot slot kreeg iedereen een drankje en kon bij de deur de burgemeester bedanken.
En nu? De papieren tafellakens bleken vrijwel allemaal volgeschreven met gedachten, ideeën, of suggesties. Boeiend om te zien hoe ernstig tafelvoorzitters hun kleinood voorzichtig opvouwden zodat alles later in een samenvatting kan worden gebundeld.

Andere Westland
In het begin kon iedereen spontaan zeggen welke zorgen hij had. Iemand riep toen iets over de zichtbaarheid van de burgemeester. Misschien was dat wel een hint naar hem om na deze dialoogavond eens naar Het Wapen van Maasdijk te gaan. De Beurs in ’s Gravenzande of De Habbekrats in Naaldwijk mag ook.
In die kroegen zit vaak dat Andere Westland dat nu ontbrak. En ja, dat praat niet op de toon van een theekransje, wel recht voor zijn raap. Met een beetje geluk hoeft hij daar niet eens een drankje te betalen, dat bieden ze wel aan.
Dat noemen zij samen zijn en verbinden. Naar elkaar luisteren gaat soms wat moeilijker, da’s niet beleefd, soms wel leuker.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

 

5 gedachten over “je suis rien

  1. Het was dus niks, ik heb dat ook van anderen gehoord. Bijzonder is dat er niemand een tegenstem liet horen. En dat er ook geen demonstranten waren. Dat zegt misschien ook veel van de betrokkenheid van veel Westlanders.

  2. Het is wel duidelijk dat de columnist niets ziet in dit soort bijeenkomsten. Dat is jammer, want het is goedbedoeld. Hij heeft wel gelijk dat de avond incompleet is als er bepaalde groeperingen niet aanwezig zijn.

  3. Als de burgemeester een seintje geeft dat hij naar zo’n café gaat wil ik het ook graag horen. Het liefst naar De Beurs, dan kan ik lopend naar huis gaan. Lijkt me prachtig om bij dat gesprek aanwezig te zijn.

  4. Heel herkenbaar om te lezen dat iedereen content was. Ik heb wat bevriende koorzangers de hemel in geprezen na concerten die niet om aan te horen waren.

Laat een reactie achter bij Elly de Bruin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>