(Westland, 11 juni 2022, nr. 343). Het was donderdag een ware vuurproef voor VVD-wethouder Pieter Varekamp. Tijdens een commissievergadering stond hij voor een verbaal vuurpeloton van vragende volksvertegenwoordigers die verontwaardigd zijn dat er in Westland een soort slavernij is ontdekt met Oekraïense arbeidsmigranten. Schande, schande, knetterde het naar zijn hoofd.
Niet dus
De immer charmant diplomatiek opererende liberaal ging gelijk van start met de mededeling dat de Arbeidsinspectie geen onoorbare dingen had ontdekt en dat hij zaterdag persoonlijk op (een door de directie gewaardeerd) bezoek was geweest bij het bedrijf. Ook liet hij desgevraagd weten binnenkort een afspraak te hebben met CNV Vakgenoten, de vakbond die de misstand naar buiten had gebracht.
Hij had inmiddels een redelijk beeld hoe de zaak in elkaar stak maar hij achtte het niet juist om daar publiekelijk verder iets over te vertellen. De tussen oprechtheid en naïviteit stralende wethouder dacht dat daarmee de kous volledig af was. Niet dus.
Menselijke aspect
Peter Duijsens (Westland verstandig) die nog steeds een beetje moeite heeft met zijn rol als coalitieleider, maar zeker Benjamin Hofland (D66) namen daar geen genoegen mee. Vooral Varekamps primaire reactie vorige week was hen in het verkeerde keelgat geschoten. Het menselijke aspect ontbrak daarin, zo klonk het. Nog sterker, er was geen oog voor de mens in te vinden. En als gemeente staan we ook daardoor weer te kakken.
Gesproken
De wethouder, toch een representant van nog steeds een werkgeverspartij, reageerde daarop getergd en verdedigde zichzelf met het argument dat hij dat bij het betrokken ’s Gravenzandse bedrijf wel had gedaan.
En dat was weer een schot voor open doel voor Nico de Gier (PvdA) die enigszins onderkoeld vroeg of Varekamp ook met de Oekraïense wurgcontracten-slachtoffers had gesproken. Dat had hij niet. Heel even leek het alsof hij uitstraalde: ‘Moest dat dan?’
Besloten
Qua transparante beeldvorming zijn de nieuwe raad en college niet echt goed begonnen. De tweede commissievergadering van het, met respect, nieuwe politieke zooitje werd al direct overheerst door twee besloten vergaderingen.
Avondsessies beginnen eigenlijk altijd om 19 uur maar nu was er een vergadering om 19.20 uur. En daarvoor een besloten vergadering met rekenkamer-informatie. Die ook nog eens uitliep waardoor bezoekende burgers en thuiskijkers onzeker moesten wachten wanneer de openbare vergadering zou beginnen. Ja, zo creëer je wel politieke interesse bij burgers.
Transparantie
Later die avond ging het beeld thuis weer op zwart en werd de publieke tribune opnieuw leeg gemaakt omdat er een zogenoemde Uitgebreide Informatie Avond was.. Dit keer over het Westlandse veiligheidsbeleid. IUA’s zijn in principe altijd (!) besloten, zo is ooit besloten.
Elke burger begrijpt dat sommige onderwerpen, zoals financiële gemeentelijke contracten en personen, niet altijd openbaar kunnen worden besproken. Maar vooralsnog lijkt de al jaren geleden ingestelde lage drempel om maar geheimzinnig te vergaderen ongewijzigd te blijven. Op zijn minst zou je via de gemeentelijke website kunnen melden dat er besloten vergadering wordt. Ook dat is interessant voor burgers. Het zou ook niet eens gek zijn om, zonder details, alleen het onderwerp te vertellen. Dat heet transparantie..
Lege kamer
Nadat het aantal wethouders daalde van 6 naar 5 bleef er dus een kamer van het stadhuis aan de Laan van de Glazen Stad leeg. Toeval of niet, die van voormalig wethouder Leen Snijders (CU/SGP).
Dezelfde politicus die in het vorige college de eretitel bungelwethouder had. Onder meer vanwege de felle kritiek op zijn groenbeleid en de plastic afvalzakken die we aan lantaarnpalen moesten hangen. In zo’n, voor bijgelovigen besmette, plek wilde klaarblijkelijk niemand werken.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Als Varekamp zo doorgaat kan de columnist wel een aparte rubriek over prutsend Pietertje maken. De wethouder zou eens de hulp moeten inroepen van de spindokter van Richard de Mos die nu woordvoerder is van het Westlandse college.
Het is toch ook mogelijk dat die Oekraïense werkers niet met Varekamp wilden praten. Dan zou het over werk gaan en dat zou een forse boete opleveren. Maar het kan ook zijn dat de wethouder niet durfde omdat zijn Oekraïens nogal roestig is 😊.
Als voortaan alle commissie- en raadsvergaderingen gewoon besloten zijn dan komt er niks in de krant en zijn er ook geen columns waar je aan kunt ergeren.
Hoeveel Oosteuropese arbeidsmigranten kun je huisvesten in een lege wethouderskamer?