(Westland, 30 mei 2020). De gemeenteraad begon dinsdag nogal knullig, wel principieel. Voor het eerst, ondanks Corona, weer fysiek bijeen en – behalve tijdens schorsingen – consequent op andere halve meter van elkaar.
Twee raadsleden – van VVD en CDA – zaten digitaal elders. Dachten op verre afstand lekker mee te kunnen doen. Principiële vraag was wel of zij juridisch en staatsrechtelijk konden meevergaderen en ook stemmen. Nee, zei de in dit opzicht seniore John Witkamp (LPF). De Corona-noodmaatregel is volgens hem duidelijk: een raad vergadert óf fysiek óf digitaal. In ieder geval niet hybride, half en half.
Eigen houtje
Toen bleek dat de gezamenlijke fractievoorzitters op eigen houtje vorige week collectief hadden besloten dat het wel kon als je dat gewoon samen besluit. Nee, zei Witkamp, als je dat doet loop je het risico dat alles wat je deze vergadering besluit niet rechtsgeldig is en later over gedaan moet worden. Als de (nood)wet niet helder is dan telt de Gemeentewet zwaarder, zei hij stellig, daarmee zijn eigen fractievoorzitter Dave van Koppen corrigerend. Die had immers met het ‘eigen houtje’ meegedaan.
En daarna was het ineens de hele LPF-fractie die niets voor de hybride-vergaderoplossing bleek te voelen. En was het, ook pikant, dagelijks advocaat én WV-fractieleider Peter Duijsens die daar juist geen enkel probleem in zag. Maar het kan ook zijn dat zijn standpunt op dat punt wellicht was ingegeven door politieke argumenten.
Haarlemmerolie
Heel even werd nog gesuggereerd om de twee-op-afstand naar Naaldwijk te halen en in een aparte ruimte te zetten, maar dat bleek onhaalbaar, te ver weg en afwezig met serieuze redenen. Schorsing is dan de democratische haarlemmerolie; de gewone burger is op dat moment thuiskijkend veelal al afgehaakt.
Dan loopt dat kluitje fractievoorzitters – met samengeknepen billen en ingehouden buiken op anderhalve meter van elkaar – naar een andere vergaderzaal. Mét de burgemeester. Beschamend omdat niemand eerder dit principiële punt goed had onderzocht. Zelfs de minst slimste weet hoe dat heet: amateurisme, of beledigender dilettantisme.
In stilte
Ook de burgemeester en de griffier hadden moeten weten dat het ministerie van binnenlandse zaken al weken terug een gemengde vergadervorm resoluut had verboden. In de uitleg staat dat raadsleden er wel voor kunnen kiezen de vergadering vanuit huis als publiek te volgen. ‘Maar zij tellen dan niet mee voor het quorum (het benodigde aantal leden dat aanwezig moet zijn), en nemen ook niet deel aan de beraadslaging of de stemming’. Er was dus eigenlijk geen probleem, maar in Westland is dat voor blije en onwetende politici reden genoeg om ‘lekker’ in schorsing te gaan.
Na ruim een kwartier waren de raadsbobo’s eruit. Besloten werd dat John Witkamp geen ongelijk had maar dat men het risico niet durfde te nemen dat hij wel ongelijk had en de te nemen besluiten ongeldig zouden zijn. En de vergadering over zou moeten.
Zo bleven de twee ‘op afstandelingen’ verder in stilte meekijken. Tweeledig, zonder stem en stemloos.
Net als Leen
Dé politieke quote van de week kwam van GroenLinks-raadslid Ulbe Spaans. Hij oordeelde dinsdag over de pas kort actieve CDA-wethouder Albert Abee: ‘Deze wethouder heeft zijn visitekaartje afgegeven: Hij geeft net als zijn collega Leen Snijders geen antwoord’.
Een raad vol Ulbes is verschrikkelijk, maar ééntje is essentieel.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Wat een geklungel. De kans is groot dat die fractieleiders gewoon lekker Westlands dachten: dat klusje klaren we even praktisch onder mekaar! En het kan natuurlijk ook zijn dat de griffier niet bij dat gesprek aanwezig en later dacht: ze doen maar! Maar dan had toch de burgemeester in moeten grijpen, denk ik.
Eén belletje naar Binnenlandse Zaken en ze hadden het tevoren kunnen weten. Soms lijkt het wel of de Westlandse politici denken dat ze alleen op de wereld leven.
Slechte beurt voor onze, duurbetaalde, Burgervader en ambtelijke top. Tijdens vergaderingen met regelmaat, vooral de oppositie, bombarderen met “dit kan formeel niet en dat kan formeel niet” bij voor het college onwelgevallige agendapunten. Maar nu het neerkomt een wezenlijke staatsrechtelijke beperking, waar CDA-minister Grapperhaus onlangs nog nadrukkelijk op heeft gewezen, het onwetende haasje spelend. Hulde voor Witkamp, die wel eens briesend uit de hoek kan komen, maar zich ditmaal het geweten van de raad heeft getoond.
Zucht… de griffier hoort de burgervader te ondersteunen en tijdig hem te souffleren als er zoiets op doet als de columnist omschrijft. Raadsleden die digitaal willen meedoen omdat het hen anders niet uitkomt. Is van de gekke. Gelukkig dan toch ‘even’ beraadslagen met fractievoorzitters. Westlandse politiek is voor de toeschouwer zo langzamerhand één grote klucht aan het worden.