je suis rien (174)

16 feb

Statler en Waldorf
(Westland 16 februari 2019). Het duo zit, altijd broederlijk, naast elkaar in de raadszaal: Peter Duijsens (Westland Verstandig) en André van den Berg (GemeenteBelang Westland). Zo op het eerste oog sonore senioren met een kwajongens uiterlijk. Niet van dezelfde politieke partij maar samen wordt er heel wat afgelachen. Een soort Westlandse Statler en Waldorf, die oude balkonmannetjes uit de Muppet Show.

Ook André
Maar schijn bedriegt, er dreigen barsten in deze vrolijke raadsmaatjesrelatie. Peter staat naast zijn langpraterij ook bekend vanwege zijn vele vragen, in alle soorten en maten, aan het bestuurscollege.
Inmiddels wordt hij op dat terrein stevig achterna gezeten door zijn GBW-buurman André. Langzaam maar zeker worden griffie en media overspoeld met diens moties, rondvragen en ander schriftelijk geneuzel. Net als bij Peter komen er via André nu ook allerlei misstanden en pijnplekken in de Westlandse samenleving naar boven. Het lijkt wel of ze elkaar zitten op te jutten.

Schande
In het verleden is Duijsens nogal eens aangesproken door (mede)raadsleden – ook vanuit GBW! – dat hij moet stoppen met die constante tsunami van de (nogal dure) vragenstellerij. Deels terecht, soms ook uit kinnesinne. Niet uitgesloten moet nu worden dat Peter binnenkort weer nieuwe, ultieme vragen komt. Dat het schande is dat André zoveel, vooral dure, vragen stelt. Statler en Waldorf zouden daar hard om kunnen lachen.

Snijders paradijsje
De Naaldwijkse open vlakte langs de Verdilaan, waar het oude gemeentehuis stond, wordt ‘mooi’ gemaakt. Aan de randen komen parkeerplaatsen, een riante fietsenstalling en deels zelfreinigende toiletten. En rond het grasveld ook bomen, heesters en kleine heuvels. Een soort paradijsje op aarde, maar zo mag verantwoordelijk SGP-wethouder Leen Snijders het natuurlijk niet noemen.

Brink of Central Park
Heet zo’n centrumplek nu eigenlijk Brink of Central Park? Veel jongeren weten niet eens dat een Brink – vroeger – gewoon een dorpsplein met gras was. Bij Central Park denken nogal wat mensen aan New York, maar die zien geen enkele overeenkomst met dat kale Naaldwijkse veldje. Waarom niet gewoon Verdiplein? Dat is namelijk, naast die Italiaanse componist, ook een Japanse meisjenaam. Die ‘groen’ betekent.

Boze Maasdijkers
De geschiedenis lijkt zich te herhalen. Niet alleen zitten de Amerikanen en de Russen weer een tweede Koude Oorlog op te porren, ook het demonstratieve actiewezen toont weer een grote levendigheid. Neem maar de gele hesjes.
Ook lokaal gebeurt het. De Maasdijk, het dorp dan, is razend omdat de gemeenteraad daar een tweede Polenhotel wil realiseren. Dinsdag valt de beslissing. Dus trekken boze Maasdijkers die avond om half 7 van hun Oranjeplein naar ‘hullie’ gemeentehuis in Naaldwijk. Massaal op de fiets, op naar dat Verdiplein. Ruimte genoeg.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

3 gedachten over “je suis rien (174)

  1. Zie je wel, die raadsleden zijn gewoon vriendjes. En naar de buitenwereld maar suggereren dat ze elkaar niet mogen. Heet dat fake-friendship?

  2. Ik ga die Peter en André in de gaten houden, want die zitten inderdaad vaak te gieren van de pret. Daar kunnen ze bij de LPF wat van leren, daar zie ik altijd chagrijnige gezichten. Een beetje lachen in de raad mag best, hoor.

Laat een reactie achter bij Leo van het Schip Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>