je suis rien (150)

1 sep

Womanizen
(Westland, 1 september 2018). Na jaren van coalitiehondentrouw heeft GemeenteBelang Westland het echte oppositie voeren (her)ontdekt. Met vol gewicht er in, gestrekt been, direct linkse, of rechtse. Hadsekiedee!
Binnen dat kader, voor de zekerheid herhaal ik het maar even, binnen dat kader hebben ze nu ook ‘womanizen’ extra accent gegeven. Afgelopen week was het zelfs twee keer raak, in darttaal, one hundred and eighty!

Schouder(tje)
Twee dagen terug richtten alle pijlen zich op burgemeester Agnes van Ardenne. Waar was ze nu? Vroegen chef-staf Remmert Keizer en zijn gestaalde paladijnen Kelly van Rijn – Van Tol en André van den Berg zich verontrust af. Waarom liet ze zich niet zien als een ‘Wilhelmina van het Westland’ na die bizarre meszwaaierij en dat politionele schietgedoe in Naaldwijk? Een schouder(tje) biedend aan betrokken burgers?. Onze Agnes kreeg nog net niet te horen dat ze, handen omhoog schreeuwend, rugdekking had moeten geven aan die agenten.

Ach, arme Agnes
Maar wel had ze direct na afloop, geflankeerd door officier van justitie en geïnformeerde commissaris, rustgevend het volk moeten informeren. Haar gezicht moeten laten zien.
In het verleden heb ik dat wel eens een keer meegemaakt maar ik kan me alleen maar herinneren dat die polderburgemeester, ondanks oefenen, na vijf keer toch nog steeds die naam van zo’n verwarde midden-oosteling maar niet goed kon uitspreken. Zo’n afgang gun je niemand.
Maar daar heeft GBW allemaal niks mee te maken. ‘Meer dan in gewone tijden het geval is, wordt de burgemeester rondom incidenten tenslotte het gezicht van de gemeente, schrijft de partij. Ach, arme Agnes….

Poor Jenny
Eerder deze week had diezelfde GBW met een boze brief ook al uitgehaald naar CDA-collega en fractieleider Jenny Vermeer. Omdat zij in een tv-interview enkele raadscollega’s stellig had beschuldigd te hebben gelekt uit die besloten extra raadsvergadering van vorige week.
Niet zo tactisch natuurlijk om zulke beschuldigingen te uiten zonder namen te noemen, maar er zijn Westlandse politici die gekkere dingen doen. Voor de keizerlijke GBW-troepen was dit natuurlijk een mooi ‘haakje’ om haar aan de schandpaal te nagelen. Leuk overigens dat Poor Jenny met klem wordt gevraagd om ommegaand ‘man en paard’ te noemen. Dat beperkt gelijk het aantal potentiële ‘lekkers’ aanzienlijk.

Dartpijltje
Grote kans dat Jenny binnenkort weer met excuses komt. Dat deed ze enkele maanden geleden ook toen ze blunderde met het voorstel om twee collegeformateurs een cadeautje aan te bieden. Omdat die zo hard hun best hadden gedaan. Dat doet ze nooit meer..
Daarom is het des te pijnlijker dat Jenny opnieuw politiek uit de bocht vloog. Met een bestuurlijk doordesemde fractie achter je zou je verwachten dat ervaren rotten als Cor van der Mark, Jan van Rossum, of desnoods Marcel Zuidgeest je dan collegiaal beschermen.

Maar misschien is Jenny wel net zo eigenwijs als klein. Maar het kan ook best zijn dat ze bij het CDA graag een politiek dartpijltje gooien. Ook naar hun Jenny. One hundred and eighty!

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>