Ratten en lijken
(Westland, 23 september 2017). In ‘s Gravenzande hebben ze last van ratten. Da’s onaangenaam, maar niet onbegrijpelijk. Die beestjes hadden daar een goud leven tussen dazende politici en klagende burgers. Nu die uit de raadhuiszaal zijn vertrokken zoeken ze vanzelfsprekend een mooi woonalternatief.
De gemeentelijke verhuizing veroorzaakt trouwens ook in Naaldwijk reuring. Op het Wilhelminaplein – vlak bij het vorige, vorige raadhuis – hebben ze skeletten gevonden. De gemeente denkt aan een oude begraafplaats, maar een nadenkende Bromsnor begint dan gelijk een DNA-onderzoek. Wie weet zijn die botjes of beentjes wel van een vroegere politicus.
Ondertussen wordt wel even gewacht om het net leeggehaalde stadhuis in Naaldwijk te slopen. Het bestuurscollege wil eerst onderzoeken of daar ook nog geen lijken liggen. Onder de grond of, grotere kans, in de kasten.
Niet pijnlijk
De VVD Westland heeft ondertussen een nieuwe leider, zittend raadslid Sander Zuyderwijk. Die was al voorgedragen door het vorige bestuur, maar daarover ontstond ruzie waarna dat voltallig opstapte. Afgelopen maandag is er een geheel nieuw bestuur benoemd en is Sander toch op het schild gehesen. Zijn tegenstanders moesten die avond zeker bridgen of bowlen.
Verliezers waren fractievoorzitter Pieter Varekamp en wethouder Peter Ouwendijk. De eerste reageerde menselijk, zei het jammer te vinden en een beetje teleurgesteld te zijn. De laatste vond de uitslag voor hem niet pijnlijk. Hij had ook geen enkel idee waarom hij maar drie stemmen had gekregen. Niet weten wat er onder je kiezers leeft is één, niet weten wat er zich binnen je partij afspeelt is twee. Ik wil wel graag wethouder blijven, liet Ouwendijk nog weten.
Feminiseren
Westland gaat nu echt feminiseren. Volgende week ruilen we raadsvoorzitter Sjaak van der Tak in voor waarnemer Agnes van Ardenne. Aan het lokale supertrio burgemeester-gemeentesecretaris-raadsgriffier wordt nu nog een vrouw toegevoegd. Lidia Spindler is per 1 januari gemeentesecretaris én algemeen directeur.
Ze deed dat werk eerder in Bergen op Zoom, daarvoor werkte ze jaren op Bonaire. Ter ondersteuning van het bestuurscollege daar bij het realiseren van de bestuurlijke en staatkundige vernieuwing. Een ervaring die haar hier zeker van pas zal komen.
Programmamanager
Lidia volgt Maarten van Beek op die qua uren gaat afbouwen en programmamanager wordt. Digizoekend kom je dan bij – op dat gebied – deskundige Theo van der Tak (sic!), die stelt dat programmamanagers over veel competenties moeten beschikken. Volgens leerwiki.nl is programmamanagement bij uitstek geschikt bij het doorvoeren van veranderingen in complexe situaties met een grote impact op de bestaande organisatie.
Van tweeën een. Of Maarten gaat nu zelf zijn eigen organisatie herschikken of hij gaat Lidia voor de voeten lopen. Gelukkig hebben we kritische raadsleden die daar bovenop zitten.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Wethouder Ouwendijk noemt het niet gekozen zijn als lijsttrekker niet pijnlijk. Heel bijzonder zo’n reactie, maar dat is ook zijn opmerking dat hij wel wil blijven zitten als wethouder. De grote vraag is dan: Is de man politiek sado- of masochist?
De laatste zin is perfect, als het natuurlijk waar is. Maar mijn moeder zei altijd: Hoop doet leven.