Westlandse politieke impotentie

1 jun

(Westland, 1 juni 2016). Sinds kort kent de Westlandse gemeenteraad een spreektijdenregeling. Zoiets is een uiting van politieke impotentie, van angstig onvermogen. In een politieke arena moet iedereen, zonder last, vrij kunnen spreken. Qua inhoud, wartaal, kwaliteit én tijd. Daaraan tornen, ook met een in meerderheid genomen besluit, is ondemocratisch, in wezen ongrondwettelijk.
Raadsleden in functie zijn (verbaal) onschendbaar, mogen alles zeggen. Zelfs beledigen van personen of groepen mag, kan hooguit, door de voorzitter, met een ordemaatregel worden aangepakt.

Filibusteren
Er zitten risico’s aan ultieme spreektijdenvrijheid. Er kan van alles gebeuren. In de Verenigde Staten heet dat filibusteren, een debattruc waarbij iemand tot in het oneindige kan blijven praten om een stemming tegen te houden. Obstructie, maar wel legitiem.
Soms worden er telefoonboeken voorgelezen. In 1957 sprak een senator sprak 24 uur en 18 minuten, een record. Het woord filibuster is oorspronkelijk afgeleid van het Nederlandse vrijbuiter. In eigen land gebruiken PVV en SP dit middel soms om commissievergaderingen te ‘verlengen’.
Uitgaande van politieke integriteit is er maar één reden voor het regelen van spreektijden: efficiënter vergaderen. Dat werkt alleen maar als er een harmonieus samenspel is tussen bestuurders, coalitiepartijen en oppositie. Geen de helft-plus-één-mentaliteit, laat staan machtsdenken. Dat vereist driezijdig wederzijds vertrouwen, respect en kwalitatief hoogwaardig democratisch denken. Alle drie zijn geregeld onvindbaar in de Westlandse gemeenteraad.

Neveneffect
In de Westlandse raad spreektijd regelen heeft een – voor velen plezierig, misschien wel beoogd – neveneffect dat Westland Verstandig-fractieleider Peter Duijsens ook minder tijd krijgt. Op zich niet erg, want deze oppositieleider is erkend breedsprakig. Moeiteloos zou hij zijn speeches met gemiddeld 38 procent kunnen verkorten; de kracht van herhaling werkt geregeld averechts, ook bij zijn eigen achterban. Drie dagen eenzame opsluiting en verplicht luisteren naar ‘eigen werk lijkt zinvol. Om te beginnen.
Maar de vraag is of deze spreektijdenregeling gaat helpen. Het legaal ‘schieten’ op de regeling is inmiddels begonnen. Succesvol. Laat dat maar aan Duijsens over.

Afraffelen
Ironisch genoeg was dat tijdens de raadsvergadering vorige week dinsdag niet eens nodig. schoot het bestuurscollege in eigen voet, dankzij die spreektijdenregeling. Omdat wethouder/locoburgemeester Theo Duijvestijn ruim de tijd nam om zijn optreden tegen illegaal bootvarende jongeren te verdedigen, werd veel collegespreektijd versnoept.
Zoveel dat hij uren later antwoorden op serieuze raadsvragen afraffelde. En zijn zorgcollega De Goeij belangrijke motievragen niet kon beantwoorden, zelfs niet kon aangeven voor of tegen te zijn. De spreektijd was op. Daarna werden er wel besluiten genomen (!).

Niemand, ook niet de raadsvoorzitter, kwam met de ontsnappingsmogelijkheid uit de regeling om de vergadering in zwaarwegende gevallen te verlengen en (bij uitzondering) de raad te vragen het college antwoordtijd te geven. Of om de belangrijke discussie te verschuiven naar een volgende vergadering.
Een raadslid vreesde dat zoiets doen ‘Voer voor Duijsens’ zou zijn geweest; een ander sprak van een ‘leerproces voor later’. Die zullen thuis ook wel geroepen hebben dat het een goede vergadering was. En het maar niet over hun politieke impotentie hebben gehad.

Rien van den Anker

PS. Toen de collegetijd bijna op was (4 seconden) hadden de ‘eigen’ partijen nog tijd over. CDA 9:51 minuten, VVD 14:18, Progressief Westland 13:55 en GBW 4 minuten. Oppositiepartijen CU/SGP, D66 en LPF hadden resp. 11:10, 10:23 en 10:49 minuten te goed. Westland Verstandig nog 14 seconden.

3 gedachten over “Westlandse politieke impotentie

  1. Moet je het niet even de tijd geven. Aan zoiets moeten zowel college als raad wennen. En als het na een half jaar nog steeds niet werkt. Dan kun je er altijd nog mee stoppen.

  2. Er is geen relatie tussen een spreektijdregeling en ´zonder last´ spreken. Dat suggereert de schrijver wel. Hij neemt zelfs de term ongrondwettig in de mond, hetgeen onjuist is. Raadsleden in functie zijn niet onschendbaar tijdens een raadsvergadering, ik word vervolgd als ik iemand vermoord tijdens een vergadering. Alleen zijn raadsleden niet vervolgbaar over hetgeen ze zeggen tijdens een raadsvergadering. Maar daarbuiten wel!

  3. Het verbaast mij dat niemand uit de raad op deze column reageert. Als ik raadslid was en iemand zou me van ondemocratisch handelen beschuldigen, dan zou ik proberen dat te weerleggen. Is dit wie zwijgt stemt toe? Of toch meer, ik weet van niks en laat het dus maar over gaan?
    Als je zo’n nieuwe regeling de tijd wil gunnen, zoals Bas Booister zegt, dan moet je in die aanloopfase juist enige flexibiliteit gebruiken om een college zonder spreektijd extra tijd te geven. En niet allerlei belangrijke zaken eventjes zonder discussie afdoen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>