Verkracht of gecastreerd?

13 okt

(Westland, 13 oktober 2021). Het gaat niet goed met de lokale (Westlandse) democratie. In tijden van genderneutraliteit is het lastig kiezen of ze nu wordt verkracht of gecastreerd, of beide. Niemand van de bevolking heeft het zo een-twee-drie in de gaten want dat proces gaat sluipenderwijs, stapje voor stapje.
Nog maar onlangs was er een bijzonder debat tussen burgemeester Bouke Arends en Westland Verstandig-oppositieleider Peter Duijsens over – kort door de bocht – stukken rond de actuele vuilnisophaalsituatie die deels of geheel geheim zouden zijn.

Een merkwaardige situatie waarbij de raadsvoorzitter een raadslid, die advocaat is, juridisch de les las. Waarin hij stelde dat als een raadslid stukken lezend kon vermoeden dat de inhoud vertrouwelijk of geheim is, hij of zij dan moest concluderen dat ze ook formeel geheim zijn. Ook al zouden die stukken dat formeel niet zijn. Heeft u de draad nog te pakken?

Idioot
Daar zit natuurlijk iets geks in, want iedereen leest met eigen ogen, met andere afwegingen en verschillende conclusies. Vrijwel zeker leest CU-raadslid Ad van Harmelen gemeentelijke stukken anders dan PvdA-raadslid Nico De Gier. Als Van Harmelen denkt ‘Dit mag ik niet weten’, dan zet hij zichzelf juridisch vast aan de vertrouwelijkheid. Terwijl de socialist De Gier misschien concludeert ‘Goed dat ik dat weet want nu kan ik mijn raadswerk beter doen’.
Kortom, elk raadslid moet in deze Arends Doctrine zijn eigen rechter zijn in een zaak waarbij hij ook mogelijk zelf verdachte is. Da’s idioot, want dat betekent dat een raadslid dat die stukken aan de media geeft omdat hij denkt dat ze niet geheim zijn, grote trammelant krijgt als een rechter hem later voorhoudt dat hij had kunnen weten dat ze wel geheim waren.

Onvindbaar
Er gebeurt trouwens steeds meer geheim en besloten in de lokale democratie. Sinds enige tijd is er een seniorenconvent, met burgemeester en raadsfractievoorzitters; hun vergaderingen zijn standaard besloten.
Dat geldt ook voor de nieuwe informatie uitwisselingsavonden (IUA’s). Dat zijn bijeenkomsten waar, op initiatief van een wethouder, extra informatie wordt gegeven aan raadsleden, soms ook door externe deskundigen. De beslotenheid kreeg instemming van een raadsmeerderheid; alleen enkele oppositieleden pruttelden.

Die IUA’s liggen al officieel vast in de gemeentelijke verordening maar zijn onvindbaar op de openbare Westland-website. Er zijn weken waarin er soms vier worden gehouden; het gemopper onder raadsleden neemt toe. Het is ook al voorgekomen dat een politicus tijdens een openbare vergadering verwees naar de inhoud van zo’n besloten sessie. Waar, behalve raadsleden, publiek en pers dus niets van begrepen.
Een incidenteel media-verzoek om aanwezig te mogen zijn werd onlangs zonder toelichting met een bot ‘nee’ beantwoord. Sommige politici zeiden na afloop dat de beslotenheid totale onzin was.

Nieuwe Achterkamertjes
Inmiddels is het bijna norm om zaken in (zelf besloten) geheime of vertrouwelijke sfeer te bespreken. Dat betekent dat raadsleden, deels door eigen schuld, hun werk niet goed meer kunnen doen, dat pers en publiek via een omweg horen dat er weer nieuwe achterkamertjes bij zijn gekomen.
Het zou goed zijn als raad en vooral college juridische en staatsrechtelijke deskundigen zouden uitnodigen om hen te informeren over deze democratische verkrachting. Of is het toch castratie? Die er, hoe je het ook noemt, voor zorgt dat de kloof tussen kiezer en politici weer groter wordt.

Het beste is natuurlijk om over dit onderwerp een paar van die IUA’s te houden. Maar ja, daar horen we dan niks van, die zijn besloten.

Rien van den Anker

 

 

8 gedachten over “Verkracht of gecastreerd?

  1. Verbijsterend om te lezen dat raadsleden als ze maar denk dat stukken mogelijk geheim zijn zij die ook als geheim moeten accepteren. En ik begrijp dat de burgemeester daar geheel achter staat. Echt onbegrijpelijk.

  2. Ik kan me voorstellen dat er onderwerpen zijn die gaan over personen of over onderhandelingssituaties dat die geheim worden gehouden. Maar anno 2021 moet toch het uitgangspunt zijn dat alles openbaar is, Tenzij er argumenten zijn om het echt besloten te maken.

  3. De gemeenteraad heeft zichzelf genaaid door te accepteren dat die informatie-uitwisselingsavonden constant besloten zouden zijn. Als de meerderheid van de raad zegt dat dat niet hoeft, dan moet je als wethouder van goede huize zijn om dan toch je zin door te drukken.

  4. Waarom zou je de commissievergaderingen en de plenaire raadsvergaderingen ook niet besloten maken. De aanwezigheid van media en publiek is toch eigenlijk alleen maar lastig. En je meldt gewoon na afloop wat je hebt besloten. Ik begrijp het echt niet dat ze dat soort collegevoorstellen accepteren en alles achter gesloten deuren bespreken. Een slimme politieke partij maakt daar een verkiezingsitem van.

    • Goed idee. Hoewel …. De regerende LPF heeft daar jaren campagne mee gevoerd. En nu rijzen de achterkamertjes de pan uit. Hoe geloofwaardig zal zo’n verkiezingsbelofte nu nog zijn?

  5. Als je goed nadenkt is het eigenlijk niet zo heel moeilijk. De coalitie komt met zo’n dergelijk plan van Informatie Uitwisselinga Avonden, zij hebben de meerderheid in de raad, dus zij stemmen voor en de oppositie kan daar niets aandoen, want zij zijn in de minderheid in de raad. Dat is de cruxs.

Laat een reactie achter bij Joke van der Knaap Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>