(Westland, 6 maart 2024). Het opstappen van VVD-wethouder Pieter Varekamp kwam niet echt onverwacht, dat gold hooguit voor het moment zelf. Klaarblijkelijk had hij een nachtje of weekend nodig na de stormachtige raadsbijeenkomst vorige week woensdagnacht, of liever donderdagmorgen. Waren er enkele vertrouwelingen in zijn omgeving die hem adviseerden om maar een besluit nemen.
Maar het kan net zo goed dat hij in zijn eentje na een nachtelijke plas in de badkamerspiegel keek en concludeerde dat zijn eigen onvoorwaardelijke ambitie het moest afleggen tegen de harde werkelijkheid dat de wereld die anders zag.
Iemands politieke dood komt vrijwel nooit alleen. Vrijwel altijd is er eerst een opeenstapeling van dingen die niet goed gaan. Ook in Varekamps vorige wethoudersrol met de portefeuilles sport en verkeer vielen zijn manco’s al op, hij bleef charmant laverend overeind. Maar het werd erger toen hij daarna met name de belangrijke portefeuilles tuinbouw en economie tot zich nam.
Bij vrijwel elk debat manifesteerde hij zich niet doorwrocht professioneel, leek hij nog wel eens de robot die slechts de woorden van zijn ambtenaren herhaalde. Die lokaal wereldberoemd werd om zijn quotes: ‘We zijn er mee bezig’ en ‘U hoort van ons’.
Zwakke broeder
Niet alleen bij de raadsleden maar ook in het college van wethouders ontpopte hij zich als de zwakke broeder. Zeker politiek tussen de twee andere wethoudersduo’s van Westland Verstandig en GemeenteBelang Westland. Dan was het altijd twee tegen één, soms wel 4 tegen 1. Typerend was bijvoorbeeld dat de nieuwe Campus Flora Westland, wat toch in principe zijn onderwerp was, werd gedeeld met de andere collegeleden, inclusief de burgemeester. Pieter liet het gebeuren..
Ook in die campuszaak bleek al dat zijn relatie tot de provincie niet echt goed was, dat hij moest toegeven dat wat hij over haar had gezegd niet klopte en slechts ‘op de gang’ was gehoord. Ook vorige week tijdens het hete HOT-debat moest hij erkennen dat hij een standpunt van de provincie niet hard kon maken en dat het alleen maar in een telefoongesprek zou zijn gezegd. Steeds weer dat soort dingen.
Maar eveneens zijn twijfelende en weifelende optredens in de discussies over de al dan niet afgesloten, toch maar éénrichting wordende, Ambachtsweg in Wateringen wekten geregeld ergernis.
Geroosterd
Steeds vaker werd hij minder serieus genomen, waren de politieke krachten hard tegen hem gericht. Niet alleen bij de oppositie – het moet hem toch wel zijn opgevallen dat ook de vaak aardige CDA’er Jaco Eeltink hem vorige week snoeihard en gedegen roosterde met argumenten –, maar ook bij de andere coalitiepartijen en zelfs zijn eigen VVD.
Dat zijn politieke vijanden hem belaagden kon hij nog wel hebben. Maar de strop om zijn nek werd wel steeds strakker aangehaald, ook door, wat hij dacht, zijn politieke vrienden. Wie geregeld de politieke discussies volgde ontdekte al gauw dat hij een ‘lekkere’ zondebok was voor Peter Duijsens (Westland Verstandig), zeker omdat die, voor Pieter onbegrijpelijk, nog wel eens de rollen van oppositie en coalitie door elkaar heen gooide.
Ook de relatie met coalitievriend Remmert Keizer veranderde steeds meer. Die liet zich – vorige week tijdens een schorsing moet er een mooi voorbeeld geweest zijn – geregeld horen als een ware straatvechter. Waarbij de term grensoverschrijdend geschreeuw met kapitalen kan worden geschreven. Pieter moet onzichtbaar ineengekrompen zijn.
Als Brutus
En echt teleurgesteld moet hij zijn geweest toen vorige week, niet voor de eerste keer, zijn eigen partijgenoten zich tegen hem keerden en tegen zijn HOT-aankoopvoorstel waren. Vooral de rol van zijn fractieleider Guus Bakker, die hij ooit binnen de politiek haalde, heeft hem gegriefd. Van hem had hij op zijn minst de liberale loyaliteit verwacht om, desnoods met tegenzin, voor te stemmen, toch ook al wetend dat het voorstel het, zelfs met zijn voorstemmen het toch niet zou halen. Bakkers gedrag kreeg daardoor iets van de Romeinse Brutus die zijn vriend Julius Caesar toch ook een mes in de rug stak.
En Pieter moet in dat hele krachtenspel ook toch wel teleurgesteld zijn dat met name zijn GBW-collega-wethouders nogal eens stil vielen tijdens felle coalitiediscussies en dat hij meer verbale steun van hen had verwacht.
En zo bleven er eigenlijk maar weinig vrienden rondom Pieter over, besefte ook hij dat je in die wereld gewoon geen echte vrienden vindt. Langzamerhand moet hij ook hebben gevoeld dat Pietertje wel moest hangen. Ondanks dat hij zo fatsoenlijk, attent, vriendelijk en keurig is.
Dat zou in een beschaafde wereld een pre moeten zijn, maar dat geldt niet in de politieke. Dat is jammer voor een innemend mens als Pieter Varekamp, maar als alle politici zo zouden zijn, zou de politiek wel aardiger, maar niet per se beter worden. Die moet gewoon keihard zijn.
Rien van den Anker
Nooit saai in de politiek, benieuwd naar de opvolger.
Kan iemand mij vertellen waarom het zo lang geduurd heeft voordat Pieter zelf concludeerde dat hij er niets van bakte. Aardige man maar niet geschikt.
Heel benieuwd wie ze vinden om in de raad puin te ruimen. Een echte kerel of een Kenau hoop ik.
Benieuwd waar de VVD nog een leuk baantje voor Pieter gaat vinden.
Dat zijn eigen partij niet de guts had om hem te blijven steunen is echt onbegrijpelijk. In Den Haag heet dat Dilaniaans of Marksistisch?