Op naar de volgende hobbels

(Westland, 19 april 2023). Je zal maar André heten! Van der Meer of Van den Berg, gelukkig ken ik geen André van den Anker.
Het is iedereen wel eens overkomen, een e-mail verzenden en even snel de voornaam van de betrokkene tikken. Na drie letters volgt de hele naam automatisch. Soms van een andere André.

Het overkwam pijnlijk wethouder Barend Rombout (Westland Verstandig). Zijn mail kwam bij André, wel de verkeerde. Niet zomaar gewoon een verkeerde maar een van de oppositie. Die de tekst gretig tot zich nam en nog gretiger doorstuurde naar zijn politieke fractievrienden.
Waarna het een ‘zout-in-de-wonde’-item werd in een urenlang raadsdebat waarin de toekomst van de wethouder ineens aan een zijden draadje hing. Nooit meer zal hij naar André Hazes of André van Duin kunnen luisteren zonder aan zijn blunder te denken. Zelfs niet naar een walsende Rieu..

Metafoor
Het foute berichtje werd uiteindelijk een mooie metafoor van een hele lange extra raad vorige week over (al dan niet bewuste) onwaarheden rond het huishoudelijke thuiszorgbeleid. Dat terecht veel kritiek kreeg omdat er onduidelijk, misschien wel stiekem, aanpassingen in het aantal zorguren zijn ingevuld.
Waarbij de verantwoordelijke bestuurder Barend op zijn minst de indruk wekte daar nogal nonchalant en tactloos mee om te gaan. En in één ding consequent bleek. Dat hij er nogal nonchalant en tactloos mee omging.

Politiek postuum
Zelfs 37 (of toch 38?) verschillende manieren om aan te geven dat dat niet de bedoeling was, dat hem dat spijt en dat het niet meer zou gebeuren, konden daar geen verandering in brengen. Klaarblijkelijk was die waaier van soorten sorry niet overtuigend want de oppositie bleef standvastig. Als een terriër. Nooit geweten dat CDA-raadslid Anja van der Eijk zo vastbijtend kon zijn.
Ook al had Barend zelf de politieke pijp aan Maarten gegeven, zelfs dan hadden zijn boze tegenstanders, rennend achter Anja,  alsnog toch een motie van afkeuring, of nog liever een van wantrouwen, ingediend. Desnoods politiek postuum.
Wel begrijpelijk, want de wethouder manifesteerde zich die avond als iemand die bestuurlijk betonblokkerig weinig ruimte liet voor enige politieke flexibiliteit. Zelfs de belofte dat alles anders en beter zou worden  hielp niks. Werkte bij sommigen zelfs averechts.

Worsteling
Ogenschijnlijk emotieloos onderging hij de indiening van een motie van afkeuring. Terwijl het – voor hem – bijna misging want tot op het laatst liet coalitiepartner VVD de goegemeente in spannende onzekerheid wat zij met die politieke ‘vuistslag’ zou doen. Zeker omdat die partij als coalitiepartner eerder de oppositionele kritiek breed had gesteund. En hun drie stemmen de doorslag zouden geven.

Voor hen was het een politieke worsteling, maar bij liberalen duurt zoiets hooguit 5 minuten. De afkeuringsmotie werd toch maar niet gesteund; heel praktisch, de trouw aan de coalitie prevaleerde.
Dat had ook iets tactisch omdat het niet ‘schofferen’ van een WV-wethouder ook kan betekenen dat in komende debatten – als het beleid van VVD-wethouder Pieter Varekamp wordt bekritiseerd  – steun van Duijsens c.s. kan worden verlangd. Mooi wisselgeld als het besluiteloze, doorschuifbeleid rond verkeer en arbeidsmigranten van die wethouder op de agenda staat.

Nieuwe vuurproef
Tegen die achtergrond zitten er nog wel weer leuke politieke hobbels aan te komen. Ook voor Westland Verstandig zelf, want zij heeft op haar beurt de VVD weer nodig als binnenkort wethouder Barend Rombout zijn volgende vuurpoef moet doorstaan. Over De Veiling, de Poeldijkse evenementenlocatie waar de WOS moet gaan huizen. Over dat onderwerp worden nu al oppositionele messen gescherpt.

Maar het kan ook dat hij dan allang is opgestapt, want de indieners van die vorige week verworpen motie van afkeuring hebben – heerlijk rancuneus – aangekondigd wekelijks op de loer te liggen of die huishoudelijke thuishulp, zoals toegezegd, nu wel goed draait. En niet nonchalant en tactloos wordt afgewerkt.

Rien van den Anker