Als ik Agnes was, dan zou ik ..

Als ik Agnes van Ardenne was, dan zou ik eerst die ex-dominee en CDA-koningscommissaris Jaap Smit bellen en hem pissig verwijten dat hij moet hebben geweten naar welke slangenkuil hij mij als waarnemend burgemeester stuurde.

Als ik Agnes was, dan zou ik daarna mijn CDA-voorganger Sjaak van der Tak op laten draven en hem alle vier de hoeken van mijn kamer laten zien. En hem inwrijven dat het een schande is dat hij een grotendeels door hem gecreëerd, bedenkelijk mijnenveld heeft achtergelaten. En hem, ballenpijnigend, dwingen te melden wat er verder nog mis is.

Als ik Agnes was, dan zou ik op z’n minst CDA-wethouders Theo Duijvestijn en Marga de Goeij op hun falie geven omdat ze zich eerst door Sjaak verbaal en onrechtmatig hebben laten ‘naaien’. En, nu er gedonder is, het allemaal alleen maar betreuren. En nogmaals zeggen het te betreuren, maar niet de grootheid hebben om op te stappen.

Als ik Agnes was, dan zou ik de CDA-fractie, vooral voorzitter Piet Vreugdenhil, op het matje roepen dat hij haar als burgemeester, nog wel van dezelfde politieke partij, had moeten waarschuwen voor wat er speelde en speelt. En dat ik nooit meer met hem zou praten als hij dan zou antwoorden: ‘Ik wist het ook niet!’.

Wespennest
Als ik Agnes was, dan zou ik Gemeentebelang-baas Remmert Keizer bot aanspreken dat die jarenlang meedraait met een coalitie en nu ineens in het licht van de verkiezingen de grootste oppositietoon slaakt. Terwijl hij zelf actief deel uitmaakte van dat zittende wespennest.

Als ik Agnes was, dan zou ik die schreeuwende oppositiemakkers Ben van der Stee (LPF) en Peter Duijsens (Westland Verstandig) laten weten dat het nu wel slim lijkt om dit college, en in hun hart vooral het CDA, in het zicht van de finish af te branden maar dat de toekomst van Westland belangrijker is dan 40.000 euro onrechtmatig gegeven subsidie. Dat ze in dat licht qua denken eigenlijk kleine lokale politici zijn.

Als ik Agnes was, dan zou ik de ambtelijke top keihard op zijn lazer geven en vertellen dat ze geen bestuurder (horen te) zijn maar loyale dienaar van het gezag, lees de politiek. Dan zou ik tegelijkertijd die via een carrièreregeling alsmaar blijvende gemeentesecretaris in een hokje opsluiten, met een spreek- en telefoonverbod.

Als ik Agnes was, dan zou ik onmiddellijk dat bataljon externe, peperdure adviseurs dat nu nog in het Westlandse gemeentehuis rondloopt, zonder aanzien des persoons melden dat hun Westlandse dagen geteld zijn. Op z’n Vlaardings bijtend toesissen: Opzouten!

Volledig vertrouwen
Als ik Agnes was, dan zou ik haar twee zoons, die hun moeder zo liefdevol adviseerden om deze tijdelijke taak op te pakken, vragen dagelijks haar te komen ondersteunen. Zodat ze in ieder geval twee mensen in haar omgeving heeft die ze volledig kan vertrouwen.

Als ik Agnes was, dan zou ik in een openbare verklaring alle Westlanders, en vooral de kiezers, precies vertellen wat er allemaal is gebeurd. En ze, gewapend met die wetenschap, oproepen op 21 maart 2018 bij de gemeenteraadsverkiezingen massaal hun stem uit te brengen. Want kiezers zijn misschien wel gek, maar niet dom.

En als ik Agnes was, dan zou ik – ‘s avonds eenzaam een glaasje nippend aan een kaal keukentafeltje in zo’n hofjeswoninkje – zeker niet een grijze columnist bellen. Omdat die haar zou zeggen op de Verdilaan te gaan staan. Om daar heel hard te roepen: ‘Hallo, Westlanders, ik ben Agnes en jullie kunnen me wat!’

Rien van den Anker
Westland, 8 november 2017