(Westland, 5 februari 2020). Ik sluit niet uit dat er de afgelopen week enige discussie is geweest in huize Albert Abee. Discussie over de overstap die hij als CDA-wethouder gaat maken van de gemeente Lansingerland naar Westland. Qua inwonertal een belangrijkere functie, van dik zestig tot bijna 110.000. Verder zijn beide gemeenten betrokken bij de tuinbouw, worden ook omgeven, zelfs bedreigd, door verstedelijkende buurgemeenten.
Voor een 64-jarige toch een mooie carrière-afsluiting. Vooralsnog tot de gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart 2022, mogelijk langer. En als het mis gaat, al dan niet buiten zijn schuld, is er altijd de eurovolle W-regeling. Wie zou dat niet willen?
Tussen zijn oren
Maar ondanks dat promotiegevoel moet er zo nu en dan ook aarzeling zijn geweest, en nog zijn. Zeker nu Albert, nadat zijn overstap bekend werd, de Westlandse politieke werkomgeving nauwgezet is gaan volgen. Het kan niet anders dat sindsdien tussen zijn oren geregeld de vraag opborrelt: ‘Waar ga ik naartoe? Is het wel zo leuk daar?’
Gezien zijn ervaring, eerder ook in Zwijndrecht, weet hij ondertussen precies het hoe en waarom achter het opstappen van zijn voorganger Karin Zwinkels. Dat dat op zijn netst gezegd partijpolitiek niet echt collegiaal is geweest, en niet alleen in haar (subjectieve) ogen. Dat sommige partijvrienden onverwacht geen vrienden bleken. En dus weet Albert ook dat er in de Westlandse politiek voor hem niet alleen vijanden rondlopen in de oppositie. Dat er daar soms meer betrouwbaarheid is te vinden.
Mijnenveld
Inmiddels is het de nieuweling – op dinsdag 18 februari wordt hij formeel beëdigd – eveneens duidelijk dat zijn nieuwe werkarena een soort mijnenveld is waar op verschillende wijzen tegen de democratie aan wordt gekeken. Waar een raadsmeerderheid, bestaand uit drie lokale partijen, zich hardnekkig verzet tegen de komst van een islamitische school. Dat er zelfs in zijn eigen CDA leden zijn die dat ook vinden, maar dat niet (kunnen/willen/durven) zeggen.
Het is de vraag of Albert het zo leuk vindt dat er daarover ruzie wordt gemaakt met een overrulende, juridisch sterk staande, onderwijsminister. En dat er maar blijft worden gehakketakt tegen de hem gelijkgevende Raad van State. Dat komt het imago van Westland, zo weet zelfs een nog niet benoemde wethouder, niet ten goede.
Spagaat
En Albert weet nu ook dat die islamschool-affaire nog een andere, pikante politieke, invalshoek heeft. Want één van de drie lokale partijen die tegen zijn, is ook zijn nieuwe coalitiepartner. Met twee wethouders in het college.
Formeel zijn die in deze zaak wethouder, maar die zijn, hoe je het ook wendt of keert, partijpolitiek apert tegen. Het dualisme wordt met zulke principiële verschillen op den duur moeilijk werkbaar. Hoe lang kun je volhouden op een belangrijk punt voor te zijn als je er principieel tegen bent. Een spagaat die voor menig CDA’er onbegrijpelijk is. Stel je voor, je dagelijks afvragen met welke mond die andere collega spreekt.
Voorrang
Ook tijdens de laatste pendelritjes tussen werkplek Lansingerland en woonplaats Hendrik-Ido-Ambacht moeten geregeld twee stemmetjes in zijn bovenkamer om voorrang hebben gestreden tussen ‘Een nieuwe uitdaging!’ en ‘Toch maar liever niet!’. Is dit het wel of had ik niet moeten wachten tot er iets echt leukers was voorbij gekomen? Burgemeesterschapje?
Of had hij het inmiddels gewoon helemaal gehad met dat toch steeds lastiger wordende Lansingerland? Desnoods dan maar naar Westland!
Rien van den Anker
Ik zou Peter Duijsens van Westland Verstandig adviseren om de nieuwe wethouder gelijk na zijn beëdiging te vragen of hij als politicus voor of tegen een islamitische school is. Weten we gelijk of hij de spagaat van LPF onbegrijpelijk vindt.
Hij krijgt het voordeel van de twijfel, maar de oppositie moet wel uitkijken, het is een CDA’er. Die kennen we hier goed genoeg.
Als je de foto’s van Albert ziet, dan mag het Westland zijn handen dichtknijpen. Ziet er doortastend uit, enthousiast en vol ambitie. Kunnen we hier wel gebruiken.
Iedereen heeft zijn eigen Waterloo.
Ik wil eerst afwachten wat de man als nieuwe wethouder gaat laten zien. Voor hetzelfde geld blijkt het een superaanwinst in het Westlandse college. Gezien de kwaliteit van het zittende college zou het best wel eens een goede verbetering kunnen inhouden.
Abee stapt in een loterij met voor hem alleen maar prijzen, zo schrijft de columnist. Aardig gevonden dat bij falen hem de ‘eurovolle W-regeling’ wacht.
Het was geen slechte wethouder in Lansingerland, al was er soms wel ruzie. Vooral dat blijven wonen in Hendrik-Ido-Ambacht vonden velen daar maar niks. En volgens mij vond Abee dat allemaal gezeur.
Arme Albert, nog niet eens begonnen en nu al mikpunt van columnistenspot. Maar mogelijk was hij via zijn partijgenoten ook al op de hoogte van het bestaan van ene Rien van den Anker. En diens kritische pen!
Laten we heer Abee in het Westland begroeten en hem vervolgens beoordelen op zijn prestaties. Als je van te voren al iets van iemand vindt zijn dat vooroordelen.