Alles onderzoeken en het goede behouden

8 sep

Jaap Hasker 1942 – 2015

150413 Foto Jaap Hasker a

Opeens is er die versleten heup; qua conditie lijkt zijn lichaam er klaar voor. Tijdens een voorgesprek vraagt hij – nog steeds een echte Fries – de specialist wel of hij daarna nog mag schaatsen.

De operatie slaagt; een dag later is hij alweer thuis. Binnen enkele dagen gaat het fout; drie verstopte aderen doen hun werk niet meer.

Jaap Hasker is in 1942 geboren in Leeuwarden. Vader, gereformeerd, is bouwkundig opzichter; moeder komt uit licht rood nest, is later gelovig geworden. Jaap is de jongste van vijf kinderen.

Na de lagere school en de mulo volgt de kweekschool; zijn oudste zus werkt al in het onderwijs en is zijn grote voorbeeld. Daarna is er – vreselijk vind hij het – de militaire dienst; hij wordt er hospik. In Leeuwarden struint moeder advertenties af waarin onderwijzers worden gevraagd, want daar is – in westelijk Nederland – een schrijnend tekort aan. En succesvol solliciterende dienstplichtigen kunnen eerder uit dienst.

Jaap krijgt begin jaren zestig een baan, in Naaldwijk, onderwijzer op de Rehobothschool. Overdag zijn er leerlingen in de vijfde en zesde klas; ‘s avonds een kamer bij een hospita. In de weekenden gaat hij met een Renault Dauphine naar Friesland.

Als hij zondags niet naar het hoge noorden afreist zit hij in de kerk aan de Anjerlaan; daar ziet hij Willy Lagraauw zitten. Dàt wordt mijn vrouw, denkt hij, maar na afloop gaat hij wel even kijken hoe ze er dichtbij uitziet.

Willy komt uit een gezin met vier kinderen; vader is kassenstopper. Haar moeder nodigt Jaap ‘op de koffie’ na de kerk, vertelt hem dat haar zoon ongeveer even oud is. ‘Hij is die zondag bij het gezin Lagraauw binnengekomen en nooit meer weggegaan,’ vertelt Willy. In 1968 trouwen ze, nog drie jaar blijven ze in Naaldwijk, daarna verhuizen ze naar een eengezinswoning in De Lier. Er komen twee kinderen, Judith en Menno.

Jaap gaat werken op de nieuwe, Lierse Prins Willem Alexanderschool; hij blijft er zijn verdere, werkzame leven. ‘Dit is het mooiste vak wat er bestaat.’ zegt hij. Jaap wordt door generaties leerlingen gewaardeerd. Die noemen hem een toffe meester. ‘Streng, rechtvaardig, met humor,’ krijgt hij nog jaren te horen als hij ex-leerlingen tegenkomt.

Zijn vak is een soort roeping. In de avonduren geeft hij ook taalles aan buitenlandse kinderen, is begeleider in het kerkelijk jongerenwerk. ‘Hij geloofde oprecht dat er uit elk kind iets te halen was.’

Jaap is actief, altijd bezig, fietst geregeld zijn rondjes naar de Hoek, gaat zeker vijf keer per dag wandelen met de hond, maakt met iedereen een praatje, is soms ook een beetje die eigenwijze Fries. Die afkomst zit ook in zijn liefde voor schaatsen, als het kwik flink daalt, krijgt Jaap de kriebels.

Op vakanties is hij een gaander, geen avonturier. Er wordt jaren achtereen gekampeerd in Frankrijk, in de Provence. Het liefst met zijn geliefde zwager Kees, de broer van Willy, en diens gezin. Daar is de wijn ook zo lekker.

Na een dagje luieren zijn er altijd kleine musea, mooie kerken of pittoreske dorpjes. Een gids is niet nodig, Jaap heeft thuis al een hele studie gedaan en kent alle geschiedkundige en architectonische details. En – op weg naar de camping – zijn er natuurlijk de vragen, of iedereen wel goed heeft geluisterd..

Leergierigheid zit hem als docent in het bloed. Hij verslindt boeken, vooral informatieve, vaak ook over andere religies. ‘Onderzoek alles, behoud het goede,’ is zijn motto. Televisiekijken is voor Jaap het Journaal of anders historische of natuurdocumentaires op National Geographic. Via de zanghobby van Willy wordt hij liefhebber van klassieke muziek, vooral opera, maar ook is hij gefascineerd door country- en bluesmuziek, met name die van Chris Isaak en 16 Horse Power. Met zoon Menno bezoekt hij hun concerten.

Jaap gaat met vervroegd pensioen, verhuist met Willy naar een Naaldwijks appartement, maar is nog geregeld te zien op de Lierse school. Om te klussen. In zijn vrije tijd is er ook die andere hobby: de moestuin van zijn schoonzus Anneke. ‘Hij hield van mensen, van dieren, maar vooral van de natuur. Hij genoot van elk grassprietje.’

Rien van den Anker

Jaap Hasker is geboren op 2 december 1942 in Leeuwarden; hij is op 11 maart 2015 overleden in Den Haag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>