je suis rien (99)

2 sep

Allemaal Westlanders
(Westland, 2 september 2017). De twee net geopende gemeenteplekken in Naaldwijk moeten ook het startsein geven aan het algemene samen-gevoel in de kassenregio. Vergeet ‘s-Gravenzandse, Lierse. Wateringse of Monsterse sentimenten, we zijn van nu af allemaal Westlanders! Sjaak gaat toch weg, dus dat moet zeker lukken.

Boccelli
O
m dat eenheidsoffensief te onderstrepen houdt de gemeente binnenkort Open Dagen voor het burgervolk. Eén dag in het Gemeentekantoor aan de Laan van Glazen Stad; twee dagen in het Gemeentehuis aan de Verdilaan. In dat laatste lopen burgemeester en wethouders dan vrij rond, mag je ze ook aanraken. Van de eerste kun je gelijk ook afscheid nemen. Het idee om Andrea Boccelli als achtergrondmuziek te draaien vond zelfs de oppositie niet gepast.

‘Samen één WEstland’
Er is rond dit evenement ook een nieuwe bijpassende slogan bedacht: ‘Samen één WEstland’. Welbewust met twee hoofdletters. Die samen het woord ‘WE’ vormen. Wij dus, maar dat paste weer niet met het woord Westland. Zeiden ze creatief bij zo’n creatief communicatiebureau dat precies weet hoe wij (moeten) denken.
Even terzijde, een van de mooiste stadsslogan is ‘I Amsterdam’. Mooi omdat je een complete Engelse zin leest, waarbij het middelste deel een dubbele functie heeft. En waarbij je als lezer voelt dat je geen bezoeker maar onderdeel van de stad bent. Subliem.

Unietud
Zoiets moeten die creatievelingen bij dat Westlandse bureau ook hebben gedacht. Beter goed gejat dan slecht bedacht, maar dan net anders. En zo werd het ‘Samen één WEstland’.
Alleen, dat ‘WE’ spreken normale mensen uit als ‘wie’ of ”wuh’, maar niet als het ‘wè’ van het basiswoord Westland. Iemand met maar een begin van dyslexie leest nu dus dat WE in ‘stland’ wonen.
Kortom, een belachelijke slogan die alleen maar verwarring oproept. ‘United WE st(l)and’ was beter geweest. Alhoewel? Unietud?

Plashuizen
Het Wilhelminaplein en het Havenplein in Naaldwijk worden opgeknapt. Het probleem is nog de openbare toiletten. Dat ligt nu in handen van een aparte ambtelijke commissie. En duurt dus nog even.
Voor een kunstwerk is er geld, maar geen plaats op het Wilhelminaplein. Wel op het Havenplein. Daar kun je dan gelijk twee vliegen in één klap slaan. Bij Sanitronics in Rotterdam hebben ze artistieke (spiegel)glazen plashuizen die het gemiddelde Westlandse straatkunstniveau in één klap fors opkrikken. Er zijn ook zelfreinigende modellen. Kost bijna geen drol.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

2 gedachten over “je suis rien (99)

  1. WE zijn blije Westlanders, WE zijn blij met de nieuwe raadhuizen en WE zijn niet blij met allerlei geforceerde oproepen om één te zijn, want WE kennen ook genoeg Westlanders die WE niet blij vinden.

  2. Verbinden is zo’n nieuw modewoord, samen moet weer samen worden. Ik ben groot voorstander, maar ik krijg wel kriebels als de politieke overheid mij daarin gaat sturen. Die zou het voorbeeld moeten geven

Laat een reactie achter bij Wim Ruijgrok Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>