(Westland, 14 september 2024, nummer 461). Zonder dat het volk het maar wist was het deze week twee avonden verbaal beschamend feest in politiek Westland. Dinsdag en woensdag was het, meer dan normaal, gesnauw, beledigen, uitkafferen en zelfs schelden in de raadszaal aan de Naaldwijkse Verdilaan. Soms lachwekkend consequent in de u-vorm.
Het kan bijna niet anders dat een eenzame hondenuitlater het op straat moet hebben gehoord. Gelukkig niet gezien. Er zaten nog net geen bloedvlekken op de glazen muren van het democratische paleis. ‘Maar dat was wel toeval’, aldus een cynische ooggetuige licht gnuivend.
Telefonisch leegliepen
Dat de Westlanders er niets van hebben gehoord en gezien komt omdat beide bijeenkomsten besloten waren. Politiek geïnteresseerden en pers-pottenkijkers waren niet welkom. Het enige wat ‘we’ er nu van weten is het AD-verhaal dat een journalist maakte door ‘the morning after’ gewoon het rijtje hoofdrolspelers af te bellen. Die in bilaterale beslotenheid telefonisch leegliepen. Waardoor het gebeuren, van alle kanten belicht, toch in de krant kwam. Groot zelfs.
Kapitale blunder
Onderwerp van de eerste sessie was de ontwikkeling van het Verdilaangebied. Daar ging het gelijk al mis omdat een hoge ambtenaar, een directeur zelfs, ineens de voorzitter was. Een kapitale blunder om iemand met die professioneel neutrale functie in een politieke slangenkuil annex wespennest neer te zetten. Zoiets heet tegenwoordig een grensoverschrijdende opdracht.
De tweede avond was het onderwerp de bezuinigingen in de zorg en ging het soortgelijk fout door de voorzittershamer in handen te geven van de verantwoordelijke, maar ook subjectieve, wethouder. In dat geval had de raad gewoon moeten eisen dat, zoals bij commissievergaderingen, een van hun leden de sessie had moeten leiden. Bijvoorbeeld een erudiete Benjamin Hofland (D66), een beminnelijke Renate van der Giessen (WV) of desnoods een soms heerlijk knorrige Cor van der Mark (CDA).
Wel of geen nieuwe Naald?
Het brede ‘Verdilaan-concert’ vernauwde zich naarmate de avond vorderde steeds meer over wel of geen nieuw theater De Naald. En eigenlijk niet meer over wat er daar verder zal moeten komen op dat terrein waar nu nog de AH-supermarkt en het groene (waar vroeger het oude stadhuis stond) ‘Central Park’ ‘in de weg staan’.
Er bleek grote steun voor een nieuwe Naald, maar wethouder Carlieke van Staalduinen stond en bleef met haar politieke baas Peter Duijsens (Westland Verstandig) volhouden dat dat voorlopig allemaal te duur is. Waarna de discussie alleen maar knorriger en geïrriteerder raakte. De voorzittende ambtenaar moet zweetdruppels op zijn rug hebben gevoeld.
Eerder naar huis en café
De woensdagavond werd vooral gekleurd door een clash tussen een kritische coalitiepartij GemeenteBelang Westland en de dito, maar geprikkelde, partij Westland Verstandig. Politieke vrienden als André van den Berg en Peter Duijsens zeiden toen dingen die vrienden normaal gesproken niet tegen elkaar zeggen. De vergadering eindigde dan ook eerder dan gepland met in meerderheid naar huis of (eventjes) café kerende deelnemers. Collectief ontevreden.
Geen achterkamertjes maar ‘achterzalen’
Politiek gezien dus een bijzondere week. Dit keer zonder achterkamertjes maar wel een soort achterzalen. Ook een week die weer aantoonde dat de nu regerende politieke club behoorlijke barsten vertoont. Dat – binnen en buiten de coalitie – een forse groep raadsleden zich openlijk uitspreekt dat wethouder Van Staalduinen incompetent is. Uit meerdere monden klonk al sarcastisch de vraag of ze politiek de kerst haalt. De messen die dan nodig zijn om de kalkoen te snijden, liggen al klaar. Gescherpt.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Jammer, als ik het had geweten had ik graag een kaartje gekocht…
Wat een zooitje. Zouden ze het woord Schamen niet meer kennen?
Het ging toch over theater De Naald? Maar dat is toch aan de overkant!
Er moet toch een mogelijkheid zijn om een college zonder ruzie te vormen. Of een extra-parlementair minderheidscollege waarbij per onderwerp een meerderheid wordt gezocht. Ook besturen in een gemeente is toch geen spelletje.
Het wordt gewoon tijd dat er een nieuwe Naald komt. En dan komt er vanzelf een nieuwe Verdilaan.
Dat dat allemaal achter gesloten deuren kan gebeuren. En na afloop zeker nog gezellig een glaasje drinken..
Bij de Romeinen werden rivalen in een tweegevecht voor het publiek gezet. De winnaar kreeg altijd gelijk. Lijkt me best een leuk evenement voor op het Central Park? Ik denk alleen dat Bouke niet durft.