(Westland, 9 april 2022, nr. 334). Schoon schip maken of over je graf heen regeren, dat is nu dé politieke vraag. De positievelingen zien het als een geste van het zittende gemeentebestuur om schoon schip te maken voor de nieuwe mensen die pas over enkele weken aan het roer komen. Die heten dus schoonschippers.
De tweede groep zijn zij die vinden dat politici niet over hun graf heen moeten regeren. Dat je de volgende generatie bestuurders niet moet belasten met besluiten (of aanwijzingen) die zij al gelijk gaan terugdraaien. Als dat überhaupt nog mogelijk is.
Plotsklaps
In de afgelopen weken zijn er belangrijke beslissingen genomen, zoals miljoenen afboeken na de Wateringse asbestbrandramp, verder instemmen met de voor velen omstreden arbeidsmigrantenlocaties in Naaldwijk en ‘s Gravenzande en plotsklaps een raadsmeerderheid voor het blok zetten door met een definitieve locatie van een islamitische school te komen. In de wandelgangen gonst het dat mogelijk ook de (voor velen toch al afgesproken) verkoop van De Eendenburcht aan de Wateringse moskeevereniging ineens wordt opgelost.
Tijdstip cruciaal
Of je nu schoonschipper of grafregeerder bent, het tijdstip van dergelijke beslissingen is cruciaal, ook altijd discutabel. Ver voor de verkiezingen zoiets doen lukt niet omdat zittende politici dan het verwijt krijgen dat ze ‘draaien’. Vlak ervoor is onmogelijk, want als je 3 jaar lang zegt tegen een islamitische school te zijn en vlak voor de stembusgang een locatie door je eigen wethouders laat vastleggen, dan ben je niet geloofwaardig naar de kiezer.
Dus blijft alleen nog die ‘bestuurloze’ periode over, de demissionaire tijd tussen verkiezingen en een nieuw bestuurscollege.
Valse start
Als je verliezen bij verkiezingen aan ziet komen, dan is de kans fors dat anderen de scepter gaan zwaaien. En als je dan tussendoor besluiten neemt, wordt bijvoorbeeld het instemming verlenen aan ‘door de winnende partijen als omstreden bestempelde’ arbeidsmigrantenlocaties een echt politiek statement. Waarvan je kunt weten dat een nieuwe wethouder die zal terugdraaien of aanpassen. Hetgeen hem/haar een valse start oplevert.
Als je dan ook nog volhardt als de twee grootste winnaars om intrekking van de aanwijzing vragen, dan is dat beledigend naar de verkiezingsuitslag. Ook al noem je dat zelf verantwoordelijk bestuur.
Lopende zaken
Van een demissionair bestuurscollege mag je immers verwachten dat het – tot het nieuwe er is – alleen maar lopende zaken behandelt. Alleen zaken, zoals de opvang van Oekraïense vluchtelingen, waarbij directe actie nodig is, zijn dan toegestaan. Verder moet het zich bescheiden opstellen, beseffen dat de tijd als zittend college voorbij is.
En dan hoor je bij twijfel over ‘lopend’ gelijk te overleggen met de aankomende pluchezitters. En dan ga je niet, toch even slechtdenkend, nog even snel dingen er doorheen drukken, ook al denk je zelf dat het goed is.
Politieke nobody
Dan ga je ook nog niet even naar de Berlijnse beurs Fruit Logistica. Niet omdat Westland daar niet met een wethouder zijn gezicht moet tonen, integendeel zelfs, maar omdat de huidige tuinbouwwethouder over enige weken vrijwel zeker een politieke nobody is. Voor niemand in het tuinbouwbedrijfsleven meer interessant.
Door dat alles toch te doen brengen de (noem ze maar foutief daadkrachtige) wethouders alleen maar hun eigen partij in een onmogelijke positie tijdens de nieuwe coalitieonderhandelingen. Dat heet: Na ons de zondvloed.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Het verdrietige is dat wethouders als Albert Abee eigenlijk net zo in hun eigen gelijk geloven als Hugo De Jonge. Ik doe toch mijn stinkende best, dus hou je mond maar.
Met die in de column genoemde beslissingen loop je wel het risico dat je politieke tegenstanders je gaan verwijten dat je het welbewust doet om je opvolgers te naaien. Ook al is dat niet zo dan heb je de schijn tegen.
Als je weet dat de kiezers jou eigenlijk hebben weggestuurd, als college en partij, dan moet je het respect hebben naar de opvolging toe. En zeker geen dingen doen die hen in de problemen kunnen brengen.
Als ik Duijsens of Keizer zou heten dan zou ik het zittende college op de verkiezingsuitslag wijzen. En van de wethouders eisen dat ze beslissingen eerst met hen overleggen.
Het is toch gewoon machtsmisbruik om gewoon door te gaan alsof er geen verkiezingen zijn geweest!
Dit is nu vals spel Wat een verschrikkelijk college hebben we gehad Ze kunnen zich nu nog niet eens bescheiden opstellen 4 jaar wanbeleid willen ze nog even doorzetten, terwijl ze door de kiezer zijn afgestraft En niet zo weinig ook