Prikkelend
(Westland, 14 maart 2020). Doe je je stinkende best om een leuk prikkelend politiek debat te organiseren, gaat alles – zeker publicitair – de mist in omdat die lokale politici een paar uur later een eigen verbaal spetterend feestje houden. ‘s Middags ongekend beleefd aan gelakende statafels van het World Horti Center, bijna ‘first daten’. En ‘s avonds nog net niet schreeuwend samen op de vuist gaan. Dat kan toch niet.
Acht polibobo’s
Toch overkwam het deze week – Corona leek nog een Noord-Italiaans bergdorpje – de Westlandse afdelingen van MKB en VNO-NCW. Die dachten, precies tussen twee gemeenteraadsverkiezingen door, gaan wij alle Westlandse fractievoorzitters uitnodigen om er eens fris en fruitig lekker tegenaan te gaan.
Onderwerpen tot discussie genoeg. Winkelleegstand, stagnerende huizenmarkt, universitair onderwijs, een dubbele Veilingroute, de tuinbouwtoekomst, noem maar op. Acht polibobo’s reageerden positief, die van de Christenunie/SGP kwam niet, terwijl het debat toch op maandag was.
Demonstratief
Alleen was er die maandagavond onverwachts een extra raadsvergadering, die eerst op 2 maart zou zijn, maar toen kon de burgemeester niet. Het werd een week later, maar ook een sessie die toch al niet vrolijk begon omdat twee grote fracties (CDA en LPF) het zonde van de tijd en het geld vonden.
Die slechte sfeer liep daarna zo uit de hand dat na twee en een half uur langs elkaar heen praten over procedures en communicatie, de gezamenlijke oppositie voortijdig demonstratief de raadzaal verliet. Daarmee het eerdere WHC-debat qua nieuwswaarde totaal ondergravend. Zelden werd dat nieuws zo snel oud nieuws.
De weggelopen oppositie laat een halflege raadszaal achter. BEELD WOS
Achteraf gezien
De debat-organisatie van de twee werkgeversclubs had welbewust alleen de fractievoorzitters uitgenodigd en niet het college van burgemeester en wethouders. Want dan waren er immers maar vier partijen aan het woord gekomen, nu acht, ook die van de oppositie. Bovendien, zo vermoedden ze, zouden de wethouders toch alleen maar hun eigen handeltje verdedigen.
Gevreesd werd ook dat het college dan heel kritisch benaderd zou worden, maar dat was, achteraf gezien, juist wel zo leuk geweest, Misschien wel leuker dan die extra raadsvergadering…
Spelletje
De vuurwerkverwachting in die WHC-arena vol werkgevende bazen en baasjes was in het begin hoog. Maar dat viel enigszins tegen, ze moesten het onder meer doen met quotes als ‘De politiek is altijd een spelletje en dat komt samen in de raadzaal’. En CDA-fractievoorzitter Jenny Vermeer besefte toen nog niet dat haar woorden enkele uren later een iets andere klank zouden krijgen.
Ook GBW-fractievoorzitter Remmert Keizer kon nog grappend zijn oppositiegevoelens uiten: ‘Laat ik eerst de successen van deze coalitie bespreken’. Waarna een korte stilte volgde en hij sneerde: ‘Zo, dat hebben we ook weer gehad’. ‘s Avonds was zijn toon gevuld met woede.
Bij de koffieautomaat
Na het demonstratief weglopen van de oppositie maandagavond leek het logisch dat het bestuurscollege er dinsdag tijdens zijn weekberaad wel over zou spreken. Mogelijk zelfs een standpunt zou bepalen. “We hebben het er eventjes over gehad bij de koffieautomaat, meer niet”, aldus de wethouders Gardien, Varekamp en Vreugdenhil.
Je vraagt je dan wel af wat er echt moet gebeuren voordat deze wethouders oppositioneel gedrag serieus nemen. En voorlopig kunnen ze dat pijnlijke onderwerp ook nog eens vooruitschuiven, praten ze alleen maar met elkaar via de telefoon en de mail. Met dank aan dat ‘Noord-Italiaanse bergdorpje’.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Meesterlijk uiteengezet hoe alles in één week veranderde: Corona leek nog een Noord-Italiaans bergdorpje.
Ik heb medelijden met de gezinnen van de politici. Die zitten de komende weken vanwege dat virus iedere avond bij hun familieleden, omdat er geen raadsvergaderingen zijn. Da’s heel erg voor partners en kinderen. Sterkte.
Jenny Vermeer heeft gelijk, politiek is een spelletje. Maar de bewoners van de Hertenlaan in Honselersdijk zien dat anders. Die zijn de haas en voelen zich nauwelijks serieus behandelt.
En na de raadsvergadering – die dus een farce was – de raadsleden inlichten dat al op 27 februari een brief was gezonden aan de rechtbank inzake de Hertenlaan. Maar nee, dat vertel je de raadsleden niet zelf, dat laat je via de griffie en de mail lopen. Schande dat je de raadsleden 14 dagen informatie onthoudt.
Deze wethouders zijn zo verschrikkelijk arrogant. Oppositie? Als je die negeert dan bestaat die niet. En dan toch maar tegen jezelf blijven zeggen dat je democraat bent. Een gotspe!