(Westland, 8 februari 2017). Tot op het laatst blijft Arne Weverling de wereld verbazen. Zijn wethouderlijke afscheidsspeech was nog niet uitgesproken of hij maakte alweer reuring door te roepen dat er eigenlijk geen spetter verschil is tussen zijn lokale Gemeentebelang Westland en de landelijke VVD, waarvoor hij nu een Tweede Kamerzetel ambieert. In feite één pot nat, waarmee je fuseert of in ieder geval samenwerkt als Liberaal Westland. Gewone mensen zeggen zoiets als ze het zien, politici alleen bij vertrek. Dat blijft bijzonder.
Wie beide clubs beziet ziet inderdaad weinig ernstige verschillen. Hooguit in manier van politiek bedrijven, verdedigt GBW-fractieleider Keizer zich. Zij zijn bestuurlijk-correct, wij doen het anders. Dat was jaren terug zeker het geval, maar de laatste tijd is er bij GBW veel bestuurlijke correctheid te zien. Bijna VVD-achtig.
Mogelijk speelt daarbij mee dat sinds Weverlings vertrek, de komst van de nieuwe wethouder Frank Rijneveen en de opkomst van de jonge Kelly van Tol Keizers keizerlijke positie tanende is. Zelfs een blikje knakworst bereikt na jaren zijn houdbaarheidsmoment.
Juist nu met de VVD Westland fuseren of samenwerken zou slechts voordelen hebben omdat die politiek gezien inmiddels de levendigheid heeft van een vervallen kas waar vroeger pittige paprika’s werden geteeld. Soms vermoed ik dat er op hun partijpartijtjes nog steeds dixieland wordt gespeeld. Met parelkettende mantelpakjes. Maar dat lijkt me geen echt breekpunt, ook niet voor Remmert.
Gravamina
Maar waarom zouden eigenlijk ook andere politiek ‘gebroederde’ partijen niet meer gaan samenwerken. Elke poging om een lachwekkende gemeenteraad met maar liefst negen fracties weer tot een serieus instituut te maken moet worden toegejuicht.
Enkele decennia was een bundeling van CU/SGP onbijbels, een CDA ondenkbaar. Als je nu voormannenbroeders Segers, Van der Staaij of Buma hoort klinkt het bijna vanzelfsprekend om, zeker lokaal, een christelijk verbond te sluiten. Grootste verschillen zijn de positie van de vrouw en psalmen met hele noten, maar zoiets lossen ze in die kringen op met gravamina. Tekenen van bezwaar.
Zo’n Christelijk Westland zou ook nog wel eens teleurgestelde kiezers van Westland Verstandig (terug) kunnen brengen, van oorsprong toch een soort ‘s Gravenzandse CDA-partij. Trouwens, ook in de LPF zitten bij mijn weten genoeg leden die zich eigenlijk meer in een (rechtser) CDA thuis voelen.
De restanten van die twee barse oppositiepartijen kun je dan gelijk op één hoop gooien, want daartussen is inmiddels het verschil eveneens slechts zichtbaar in de manier van politiek bedrijven, de een is wat bestuurlijk-correcter dan de ander.
De meer linksere Westlandse partijen lijken meer op hagelslag, daar is vooralsnog niets te binden, daar hebben ze onlangs zelfs een fusie spontaan in ruzie laten opgaan.
Indikking
Zo’n partijpolitieke indikking is bestuurlijk aantrekkelijk, niet per se ondemocratisch, maar kan met goede wil de lokale politiek wel behoorlijk opfrissen, zelfs redden. Maar ook wapenen tegen nieuwkomers die de Westlandse Arena nog verder kunnen versnipperen. Neem de SP, die natuurlijk ook weet hoe verweesd hier de PvdA rondwaart. Of anders de Nederlandse Volksunie en Wilders, die beseffen dat vele Westlanders oren hebben naar hun ideeën. Als die volgend jaar bij de gemeenteraadsverkiezingen succesvol zijn, dan ligt dat niet alleen aan de kiezers. Ook aan de huidige politiek, in coalitie en oppositie.
Al met al heeft dat ‘losse’ fusievoorstel van Arne meer diepgang dan hij zelf beseft. En is zijn Haagse ambitie niet alleen een uitdaging maar ook een vlucht naar voren. Liever een sprong in het duister dan een jarenlange bestuurlijk-chaotische toekomst in een Westlandse gemeenteraad. Met twaalf kakelende fracties. Misschien wel dertien, want ik was Krols 50Plus even vergeten. Seniorenmoment. Sorry, Henk.
Rien van den Anker
Westland Verstandig is al gefuseerd in 2013 met LEO 2.0. En dat gaat heel goed, ook al hadden anderen dat niet verwacht. Raadsleden zijn in de eerste plaats volksvertegenwoordiger. Zonder last. Politieke partijen zijn daaraan ondergeschikt en ondersteunend. Als partij- of bestuursbelang, bijvoorbeeld van een wethouder, gaat domineren, als fractiediscipline te zwaar gaat wegen en het kiezersbelang uit het oog wordt verloren, dan gaat het vaak mis. Fuseren? Niks mis mee. Dat geldt ook voor splitsen. Dat is bijzaak, niet de kern. Kern is of de gekozen volksvertegenwoordigers het vertrouwen waard zijn. Daarom weg met coalitie- en bestuursakkoorden en de raadsleden aan zet.
Raadsleden zijn volgens Leo Geubbels in de eerste plaats volksvertegenwoordiger. Politieke partijen zijn daaraan ondergeschikt. Maar veelal krijgt de politieke leider de meeste stemmen, de anderen maar een paar (van familieleden). Zij krijgen daarna dus een raadszetel van kiezers die niet op hen hebben gestemd. Alleen op hun partij(leider). Als alleen raadsleden met voldoende stemmen, zoals de kiesdrempel, worden gekozen blijft de raadszaal leeg.