Goede heer Duijsens, beste Peter, ik ga maar gelijk door het stof, ik heb iets verschrikkelijks gedaan. Als een oude kwajongen heb ik een onzinnige grap uitgehaald. Enkele maanden geleden heb ik een e-mailadres geopend, met uw naam. Deed alsof ik fractievoorzitter van Westland Verstandig was.
Via dat e-mailadres heb ik ruim 300 vragen aan anderen gesteld, vooral aan de burgemeester, ook aan voor u niet echt bevriende raadsleden, zelfs aan mezelf. Tot mijn stomme verbazing werden er niet minder dan 280 gewoon beantwoord. Ik heb me rot gelachen vooral over de mails waarin ik namens u de integriteit van de burgervader ter discussie stelde en hem verweet niet boven de politieke partijen te staan. Ze werden vrijwel allemaal keurig netjes gereplyd, soms bevestigend. ‘Beste Peter, jij moet toch weten dat …’. Of: ‘Goede vriend, je hebt gelijk maar ik …’.
Youp of Freek
Er waren momenten dat ik mijn mailbox opende en meer plezier had dan een avondje Youp of Freek. Heel bijzonder vond ik dat de burgemeester u niets liet merken. Zelfs niet nadat u, nee ik, in zo’n valse mail vroeg of hij de lieve groeten aan moeder de vrouw thuis wilde doen. IK had verwacht dat hij die ‘Duijsense Limburger’ wel enkele optaters zou hebben verkocht. Niks van dit alles.
Inmiddels besef ik dat het hartstikke fout was. Uiteindelijk viel ik door de mand omdat ik zo stom was in een café tegen zo’n Baudetachtige ambtenaar mijn geheim te verklappen. Wist ik veel dat die pennenlikker zo laf was om het allemaal door te kletsen, ook aan de burgemeester. En toen waren natuurlijk gelijk de poppen aan het dansen. Niks meer lachen, gewoon pijn ondergaan, overal voelen dat je met de nek wordt gekeken, eigen schuld dikke bult. Zelfs D66-raadslid Maxim van Ooijen vond me ineens minder leuk.
Volkomen begrijpelijk en terecht heeft u aangifte gedaan wegens identiteitsvervalsing. Ik zag mezelf al in de cel zitten of misschien erger, wekenlang harkend en schoffelend een taakstraf uitvoeren in de voortuin van het Naaldwijkse stadhuis, terwijl mijn (vroegere) vrienden hard lachend langs liepen. Liberale en christendemocratische raadsleden als Elly van der Wilk en Piet Vreugdenhil voorop. Met LPF ‘er John Witkamp. Puur leedvermaak.
Deugnietenstreek
Daarom was ik maar wat blij dat de burgemeester mij suggereerde een formele excuusbrief naar u te sturen. Gewoon benadrukken dat het een deugnietenstreek was, meer niet. Dan zou ook de aangifte wel worden ingetrokken. Hij vertelde dat zoiets al eerder is gedaan. Met een of andere ambtenaar en een politicus, in Drenthe of zo. En dat daarna de kous af was.
Een goud advies dat ik vanzelfsprekend heb opgevolgd. Met de toezegging voorlopig wat aardiger over hem te schrijven had ik geen moeite. Voor wat hoort wat, nietwaar? Toen ik mijn excuusbrief telefonisch aankondigde toonde u volledig begrip. Soit, zand erover, weg aangifte.
Daarom nu deze brief met excuses. Zoiets schrijven valt eigenlijk best mee. Bijna makkelijker dan een column. Nooit geweten.
Met vriendelijke groet,
Rien van den Anker
Westland, 29 maart 2017
Mooie humor.
Niks, mooie humor, Harry, bittere humor.
Na de foute mailactie van een Naaldwijkse ambtenaar die er met een reprimande en een excuusbrief van af kwam, was het te verwachten dat daar een columnistenreactie op zou komen. En een mooie ook. Er liggen nog aanvullende vragen uit de gemeenteraad te wachten op een antwoord van de burgemeester. Het zou hem sieren ook maar eens een excuusbrief te sturen.
In Drenthe wordt heel hard gelachen om het Westland. Als daar een bestuurder als de commissaris van de koning iets fout doet, dan vertrekt die. Ik overweeg om een brief te sturen naar die provincie om me te verontschuldigen voor het bestuurlijk gedrag hier.