De Mooie Woorden

26 okt

(Westland, 26 oktober 2016). De locatie van het ‘schrijversfeest’ heeft de gezelligheid van een rouwzaal, ooit was het een wereldberoemd discocafé. Deze avond komen ‘De Schrijvers tussen de Kassen’ hier bijeen. Streekgenoten die zich op het gebied van schrijven willen ontwikkelen.
De man voor me lijkt op Adriaan van Dis, na twee woorden hoor ik het al, hij is het niet. Bij de garderobe weerkaatst het travestiete geluid van Maarten ‘t Hart, het is iemand die met zijn (schrijvers)vrouw meeloopt. Verplicht, zo oogt het. Een avond thuis met haar alleen is hem mogelijk erger.

Neerkrabbelen
Wat is schrijven? Tekst in tekens vastleggen. Het vormen of produceren van letters om ideeën vast te leggen. Synoniemen? Neerkrabbelen, noteren, be- of opschrijven, optekenen, registreren, vastleggen. Pennen klinkt ook wel lekker.
Wanneer ben je schrijver? Bij Erik Hazelhoff Roelfzema en Heleen van Royen kom ik niet verder dan die eerste definitie. Boeken als ‘Gijp’ of ‘Kieft’ zijn qua oplage heel succesvol, maar ook wel neergekrabbeld. Multatuli? Simon Vestdijk? Gerard Reve? Harry Mulisch? Jan Wolkers? Arnon Grunberg? Abdelkader Benali? Herman Koch? Een aantal is, door de tijd, ‘onleesbaar’ geworden. Blijven wel geniaal.
Als je kunt schrijven kun je natuurlijk nog niet schrijven, ik ken buurvrouwen die prachtige boodschappenlijstjes schrijven. Ik ken zelfs journalisten die hun leven schrijven en niet kunnen schrijven. Er zijn winnaars van de literatuur Nobelprijs die nooit hebben leren schrijven en toch de mooiste verhalen schreven. Veel opstelschrijvers vinden dat ze die prijs ook verdienen.
Sommigen zeggen dat schrijven een talent is, dat je niet kunt leren. Hooguit enkele technische vaardigheden, daartussen zijn er allemaal – vaak mislukte – pogingen.

De Schrijvers tussen de Kassen doen liefdevol hun best tijdens de vijfde editie van het literaire café De Mooie Woorden. Halverwege zie ik een lokale groengoeroe rondwandelen; blijkt ook lid te zijn. Op de smartphone loop ik door de ledenlijst, ontdek bladerend een verloren gewaand, aangetrouwd familielid, een ex-redactiesecretaresse, een steunraadslid en een oud-collega van het verdwenen roomse dagblad Het Binnenhof; die is dus toch nog goed terecht gekomen.
Er zijn allerlei optredens, voorlezen uit eigen werk. Gedichten, verhalen, veel drama, een enkele glimlach. Dankzij tekstliedjes van Kromme Jongen Peter Kruithof overleef ik.

Truttiger
Ik heb wel eens begrepen dat naarmate de avond bij het Echte Boekenbal vordert, dronkenschap en seksuele viriliteit zich als een vette deken over de feestgangers draperen, al schijnt dat de laatste jaren steeds truttiger te worden. Vroeger, ja, vroeger, was het de kunst van schrijvers om op de meest onmogelijke plaatsen op de meest onmogelijke manieren beschonken te copuleren, om daarna echt door te zakken. En bij vertrek alle artistieke muurdecoratie mee te jatten.
Dat gebeurt niet ‘Tussen de Kassen’, op dit zijdelingse schrijversgedrag moeten de leden zich ook nog verder ontwikkelen; gezien de gemiddelde leeftijd is wel enige haast geboden. Rond de bar vooral witte wijn en rode spa, een tapbiertje, geen meter.

Bij de jassen vraagt Dubbelganger Van Dis of ik met dit bezoek wat ga doen. Mijn vermeende Maarten ‘t Hart, die urenlang schreefloos naast zijn (schrijvers)vrouw heeft gezeten, wil dat – op die hoge toon – ook wel weten. Die denken vast dat ik schrijver ben.

Rien van den Anker

6 gedachten over “De Mooie Woorden

  1. Er is toch ook een eerste bundel van Schrijvers tussen de kassen uitgekomen? Die komt op mijn verlanglijstje voor Sinterklaas en Zwarte Piet.

Laat een reactie achter bij Kees Willemse Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>