(Westland, 15 oktober 2025). De Westlandse raad voelt niets voor een gemeentelijke ombudsman hoewel die wel in het voornemen van dit bestuurscollege lag. Het gebruik van de landelijke Ombudsman werd voldoende geacht.
Maar bijzonder, Westland heeft er nu ineens toch twee. Een oud-wethouder, ingesteld door coalitiepartner Westland Verstandig. En sinds vorige week heeft de lokale omroep WOS ook een ombudsman benoemd.
Een ombudsman bij een nieuwsmedium komt vaker voor maar dan is het werkterrein beperkt tot zorgen, kritiek en klachten over publicaties van het eigen medium. Goede voorbeelden van zo’n ombudsman zijn kranten als NRC of Trouw, die alleen maar schrijven over journalistieke verhalen die in hun krant hebben gestaan. Soms gaat het over advertenties die lezers van hun krant niet passend vinden.
Barre ombudsman
De nu benoemde WOS-ombudsman is meer een soort Robin Hood, een door het volk bejubelde bestrijder van misstanden (vooral in de communicatie) tussen de mensen en de overheid. Als die vastloopt krijg je dat zij die ernstige klachten hebben of signaleren maar geen gehoor vinden. En stuk lopen bij gemeente, instellingen of bedrijven. Zo’n barre ombudsman vindt daar wat van en probeert dan partijen weer te koppelen.
Dat betekent wel dat die persoon onafhankelijk moet zijn en moet proberen zo objectief mogelijk te handelen. Wat dat laatste betreft gaat het sowieso mis met de door WV benoemde oud-wethouder Barend Rombout die ineens weer opdook nadat de raad een lokale ombudsman wegstemde.
Zonder diens kwaliteiten ter discussie te stellen blijft hij politiek gezien een subjectief personage. Dat bij alle ombudsman-activiteiten niet los kan worden gezien van zijn relatie met de partij waarvoor hij eerder wethouder was. En van zijn politiek pijnlijke vertrek uit het college. Vooral zijn zure reactie daarna zit sommige raadsleden nog dwars.
De nieuwe WOS-ombudsman Jan Cammeraat zit er ergens tussenin. Aan de ene kant heeft hij een brede publieksportefeuille waarbij iedereen die verkeerde zaken wil bloot leggen of aantonen bij hem terecht kan. Aan de andere kant is en blijft Cammeraat ook redacteur. En voor klachten of opmerkingen over de inhoud van WOS-uitzendingen of -publicaties, dus ook die van de ombudsman, kan iedereen alleen de verantwoordelijke hoofdredacteur Stefan van der Meer aan zijn jasje trekken.
Weeffout
En daar zit de weeffout in de nieuw gekozen constructie. Na zijn ombudsman-onderzoeken worden zijn bevindingen gedeeld op wos.nl. Nog sterker, in nieuwsitems of in televisie- of radio-uitzendingen. Of op de website.
Die gaan dan volgens een redactioneel journalistiek adagium – met hoor en wederhoor – worden aangepakt. En wat nu als de klager onterecht zeurde, krijgt de aangeklaagde partij dan gelijk? Of komt er geen verhaal? Of is Robin Hood soms ook wel eens de Sheriff van Nottingham?
De vraag is of deze WOS wel een ombudsman moet willen. Met een redacteur die daarnaast ook gewone journalistieke nieuwsstukken schrijft. Bij de WOS is er dan wel een redactiestatuut, maar bekend is ook dat er daarnaast bij andere programma’s nogal moet worden gelaveerd tussen subsidiërende gemeentelijke instanties en een sponsorend bedrijfsleven.
En die zitten vast niet te wachten om na klachten en misstanden publiekelijk – op het mede door hen gefinancierde medium – aan de schandpaal te worden genageld.
Rien van den Anker