je suis rien

29 aug

(Westland, 29 augustus 2020, nummer 253). Nog niet zo lang geleden was er in de raadszaal van het gemeentehuis een bijeenkomst voor Nieuwe Nederlanders. Deze keer waren er enkele tientallen die het Nederlanderschap kregen uitgereikt.
Dat gebeurt heel officieel met het afleggen van de eed of de belofte. Toegegeven niet allen kwamen er articulerend goed uit maar ook menig autochtoon weet niet precies wat “Zo waarlijk helpe mij God almachtig’ betekent. Of is het toch allemachtig?

Vijf medeklinkers
Meer medelijden kun je hebben met een wethouder, in zijn rol als locoburgemeester, die sommige nogal exotische namen, met soms vijf medeklinkers achter elkaar, braaf moest uitspreken. Tip: Er zijn landen waar je gewoon een lokale naam kunt kiezen. Is ook handig als je later als Nederlander met migratie-achtergrond gaat solliciteren.

Chique, ook chaotisch
Zo’n nationaliteitssessie behoort enigszins chique te zijn, maar is ook chaotisch. Erger is dat die toch zeer belangrijke en officiële burgerbijeenkomst ook weer zo karig Nederlands is, een hoog ‘broodje kaas met glas karnemelk’-gehalte heeft.
Waarom zo’n sessie niet decoreren met een of meer vlaggen? Of met een koortje of solisten die twee verzen uit het Wilhelmus zingen. Desnoods laat je het volkslied via Spotify klinken. Luisteren hoeft niet eens staand of, Amerikaans, met je hand op je hart.

Bij de balie
De raadszaal is als democratisch hart symbolisch wel mooi, maar door Corona al gauw te klein, of liever, te viruskrap. Rommelig iedereen maar een plekje geven op raadsleden – en wethouderszetels en op de publieke tribune verhoogt ook niet de enigszins noodzakelijke ernstige sfeer. In De Veiling in Poeldijk kun je toch ook uitleggen wat democratie en vrijheid van meningsuiting zijn. En die cadeauzak met goedkope goodies vinden ze daar even leuk.
Je kunt Nieuwe Nederlanders natuurlijk ook gewoon uitnodigen om het paspoort bij de balie af te komen halen. Zelfs dat heeft nog enig cachet.

Ruimingssoap
De ruiming van de rooms-katholieke begraafplaats in Naaldwijk is inmiddels een soort soapserie van het niveau GTST. Iedere week is er wel weer wat nieuws te melden. Via het parochieblad is nu bekend geworden dat de ruiming voorlopig maandenlang is uitgesteld. Groot nieuws zou je zo denken, in ieder geval voor de parochianen van de St. Adrianuskerk.
In die wereld zijn er echter andere nieuwsnormen want het bericht stond wel in het parochieblad en voorzien van een prikkelende (!) kop: Voortgang ruiming alle graven van de r.k. begraafplaats aan de Dijkweg te Naaldwijk. Geeft niks, het stond wel op een prominente plaats: pagina 6.

Rimpeling
Dat er niet, zoals gepland, al in september en oktober gaat worden geruimd heeft te maken met de bezwaren die tegen het vrijwel geheel leeghalen van de oude, maar gesloten en vervallen begraafplaats zijn geuit. Niet alleen door parochianen maar ook door cultuur-historische instituten, zoals de stichting Terebinth en het Historisch Genootschap Oud-Westland.
Die moeten door de verstrekker van de ruimingsvergunning, de gemeente Westland, eerst worden bekeken en afgehandeld. En dat kost tijd. De schrijvende collega in het parochieblad schrijft daarover: ‘Het is dus zeer de vraag of er dit jaar nog gestart kan worden’. Geen zorgen, in het licht van de kerkelijke eeuwigheid is dat een rimpeling.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

 

4 gedachten over “je suis rien

  1. Waarom zoveel misverstanden over het ruimen van die roomse begraafplaats. Ga samen rond de tafel zitten en bespreek het. Dan kom je er vast iets goeds uit.

  2. Ik begrijp de kerk compleet. Jaren keek niemand naar die begraafplaats om, ook de kerk zelf niet. Geen wonder dat het er nu zo onverzorgd uitziet. Elke maatschappij krijgt de begraafplaatsen waar ze bereid voor is om te betalen. Kijk naar Duitsland, daar betaalt iedereen kerkbelasting en daarvan worden begraafplaatsen mooi en goed onderhouden.

  3. Volgens mij zit geen enkele Nederlander te wachten op bijeenkomsten met vlaggen en het volkslied. Dat is niks voor ons, dus moeten we dat ook de nieuwe Nederlanders niet opdringen.

  4. Ik heb geen medelijden met de huidige wethouders: er komen vier jaar lang geen wapenfeiten! Hier en daar wordt een voorstel gedaan, waarvan men al van te voren weten dat het kansloos is.

Laat een reactie achter bij Maria van der Wel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>