(Westland, 22 oktober 2022, nr. 362). In bepaalde opzichten is Westland bijzonder én opmerkelijk. Neem politiek, drie heel erg lokale partijen vormen al enige tijd een raadsmeerderheid. In dit nog oorspronkelijk kerkse gebied is het CDA al lang niet meer de grootste; de confessionele partijen trekken minder dan 20 procent van de kiezers.
Daarnaast zijn er hier veel meer dan gemiddeld ondernemers maar de VVD blijft maar een verschrompelde middenpartij en links is, zelfs met een lampje, nauwelijks te vinden.
Biblebelt
Ook op religieus gebied is de streek behoorlijk anders, zeker naar Randstedelijke maatstaven. Als je de biblebelt – van Zeeland noordwaarts via de Veluwe tot noord-Overijssel – op de Nederlandse kaart aankleurt, dan kun je ook Westland markeren als een soort reli-blindedarm.
Want ook hier, met name in ’s Gravenzande, zijn er vooral protestantse kerken en kerkgenootschappen die nogal opvallend evangelisch, reformatorisch of ook orthodox zijn. Zondags is het daar soms eventjes Staphorst.
Gewoon gewoon
Aan die christelijke Westlandse boom hangt nu een bijzondere nieuwe loot. Op de locatie waar tot voor kort de Monsterse Druiventuin was. In het gebouw daar komt nu een gewoon en toch bijzonder restaurant, ook een feestzaal, een kinderspeelruimte en een jeugdhonk dat geen hok mag heten.
Verder zijn er vergaderzalen te huur en ook flexplekken. Dat lijkt allemaal gewoon gewoon maar het geheel is wel opgezet en gerealiseerd in protestantse sfeer. Er komen, zo zeggen de initiatiefnemers, geen kerkdiensten en je wordt ook niet religieus belaagd. Tenzij je er zelf om vraagt en je geïnteresseerd bent.
Religieuze droom
De initiatiefnemer van het project dat the Vineyard (de wijngaard) heet, is banketbakker John van Antwerpen die oprecht zegt een directe boodschap en opdracht van God te hebben gekregen. Naast hem doen onder meer zorgverpleegkundige Rick Vermeer, docent Corné van Staalduinen en restaurateur Gert de Vries mee.
Alle vier benadrukken in verschillende protestantse kerken christelijk te zijn, alle vier geloven nu ook in dezelfde religieuze Vineyard-droom. En ze zijn er rotsvast van overtuigd zijn dat achter het project de hand van Jezus zit. En zijn om die reden ervan overtuigd dat het gaat lukken. Op 12 november is er een open dag onder het motto Proef & Zie.
Geen kerk
Het gebouw aan de Vlotlaan met uitzicht op onder meer druivenkassen is dus geen kerk, niet als gebouw en ook niet als theologische ideologie. Iedere bezoeker mag zijn wat hij of zij is, niemand wordt gedwongen om op een bepaalde manier te geloven, discussies over de interpretatie van bijbelteksten mogen er zijn maar niemand bepaalt we gelijk heeft. Het enige wat telt is Jezus.
Daarom wordt er ook niet geëvangeliseerd. Al zullen ze graag vragen van bezoekers vanuit die eigen optiek beantwoorden.
‘Rare’ regio.
Nogmaals, Westlanders blijven in bepaalde opzichten opmerkelijk én bijzonder. Massaal halen ze fietsend op Franse bergen tonnen op voor het goede doel. Het aantal vrijwilligers dat klaar staat voor anderen is bovengemiddeld. Dat geldt (generaliserend) omgekeerd voor het afkerende gevoel dat er is voor vreemdelingen met een ander geloof. Deuren blijven hier gesloten voor asielzoekers, die gaan meer dan gastvrij open voor collectanten van KWF of ALS.
In die ‘rare’ regio kun je binnenkort aan de bar hangen en uit eten gaan in iets wat lijkt op een kerk maar wat geen kerk is. En waar de naam van Gods zoon geen vloek is. Integendeel zelfs.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Verrassend, een heel andere column, maar wel een opmerkelijke blik naar Westland.
Westland is inderdaad een vat vol tegenstellingen. Niet alleen politiek maar zo blijkt uit de initiatief ook religieus. Ik had gedacht dat het een soort Maasbach zou worden maar dat is het dus niet.
Ik denk dat het verhaal voor veel nuchtere mensen wel onwerkelijk zal overkomen. Het is toch bijzonder als je als het ware uit de hemel een stem hoort die vertelt wat je moet gaan doen. Ik ben heel benieuwd of het gaat lukken.
Een buitengewoon goed idee. Al was het maar om mensen met elkaar in gesprek te brengen.
Je kunt daar dus ook gewoon feesten houden. Dan willen met enige alcohol de tongen nog wel eens losser worden, ook minder christelijk. Dat kan dan nog wel een probleem worden.
Hoe dan ook de locatie blijft enigszins lastig te bereiken, maar als je er eenmaal bent is het qua ligging en uitzicht fantastisch. Je bent ook goed bereikbaar met de boot.
Veel is nog onduidelijk in dit verhaal. Een gewoon restaurant maar in christelijke sfeer. Wat betekent dat? Verplicht stilte voor het bidden? Is het zondags gesloten? Net als veel andere ben ik wel nieuwsgierig.
De initiatiefnemers zeggen dat ze niet gaan evangeliseren maar ze zullen toch vanuit Jezus diens boodschap over willen brengen. En als je daar interesse in hebt, met wie ga je daarover praten. De ober of de serveerster?
Ik las ook het verhaal in AD Westland. Het is een bijzonder initiatief waarbij je wel gelovig moet zijn om in het succes te geloven.