je suis rien (249)

1 aug

(Westland, 1 augustus 2020). Het is weer ‘oorlog’ langs de Maasdijk. Was er zo’n mooi plan om bij een bunker daar de geschiedenis cultuurhistorisch te laten herleven, zijn er weer omwonende tuinders die in opstand komen. Daardoor is het meest spectaculaire deel, wandelen in bijna echte, gemaaide loopgraven, uit het landschap verdwenen. Te wapen!

Gemillimeterd
In de Stelling 34, zoals de Duitse militaire locatie langs de Maasdijk bij Heenweg heet, hangt nog steeds de historische sfeer van de Tweede Wereldoorlog. Bunkers en bouwsels van beton verstopt in het landschap. Die in de oorlogsjaren alleen bereikbaar waren via anderhalve meter (!) diepe loopgraven. Om die anno 2020 na te bootsen werd daar het gras op de inmiddels volgestorte paden gemillimeterd en werd het gras eromheen hoog gehouden. Zo ontstonden groene loopgraven, liep je als het ware tussen groene ‘muren’.

Wapengekletter
Maar burende tuinders gaat dat historische gedoe te ver. Ze vinden dat hoge gras maar niks omdat daar wel eens ‘vreemde’ insecten op kunnen afkomen. Die misschien naar en in hun kassen gaan vliegen. Stellinggrondeigenaar Delfland wil juist wel hoog gras omdat dan de natuurvriendelijke oevers worden beschermd. Ook rondzoemende bijen zijn dol op hoog gras. Kortom, ruzie rond de bunker. Wapengekletter zonder wapens.

Enkelhoog
Inmiddels heeft het hoogheemraadschap Delfland de-escalerend het gebied laten maaien waardoor de kale loopgraven nu in enkelhoog gras liggen. En de spannende sfeer van het militaire complexje ook grotendeels is verdwenen.
Paradoxaal, het coronamonster is in deze Maasdijk-strijd nu een soort tijdrekkende vredesengel. Door het virus kan de Stelling 34 voorlopig toch niet worden bezocht door publiek, omdat de bunker met die anderhalve metermaatregel gewoon te klein is. Volgend jaar zal dat waarschijnlijk wel kunnen.
En Moeder Natuur zorgt er ondertussen wel voor dat het gras dan weer twee kontjes hoog is. En misschien helpt het nog om de omwonende tuinders te vertellen dat die insecten niet Duits zijn.

Schone kerk
De Open Monumentendag (op 12 en 13 september) wordt dit jaar heel kleinschalig gehouden vanwege corona. Bijzonder is wel dat in Wateringen vooralsnog niets historisch opengaat, zelfs de kerk niet. Argument: dan is er onvoldoende tijd om de kerk voor de zondag – vanwege de pandemie – echt goed schoon te maken.
Dubbel bijzonder is dat de kerk in Poeldijk wel gewoon open gaat. Van tweeën een, of daar zijn nog voldoende parochianen om de kerk op zaterdagavond schoon te poetsen. Of dat is helemaal niet meer nodig omdat er zondags toch vrijwel niemand meer komt.

Alle kanten
Na het geneuzel rond een niet-gecorrigeerde zin in een collegebesluitenlijst is het nu voorlopig duidelijk: de Wateringse Hofboerderij wordt niet verkocht. D66-steunraadslid Maxim van Ooijen, toch het historische geweten van de Westlandse gemeenteraad, meldt nog wel dat de vijf jaar oude, toen niet aangenomen, motie om de Wateringse Hofboerderij niet te verkopen in eerste instantie werd ondertekend door de raadsleden – nu wethouders –  Ben van der Stee (LPF) en Piet Vreugdenhil (CDA).
Maar, zo vertelt hij dreigend, halverwege de discussie trok de laatste zijn handtekening in. Met de Hofboerderij kan het dus nog alle kanten op gaan. Zeker zo lang Piet nog bestuurder is.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

 

3 gedachten over “je suis rien (249)

  1. Delfland is wel heel erg snel gezwicht voor de klachten over dat hoge gras. De enge oplossing is nu gewoon weer die ouderwetse loopgraven opnieuw in ere herstellen. Misschien zijn er wel Duitse toeristen die zo’n klusje willen uitvoeren, die hebben ervaring!

  2. Wedden dat de Hofboerderij over enkele jaren toch weer in de verkoop gaat. Alleen het excuus moet nog worden gevonden, maar daar zijn politici soms onverwachts heel professioneel in.

  3. Een beetje kleinzielige reactie van die tuinders. Sinds er niet meer gespoten wordt vliegen er juist veel insecten door de kassen. En die worden weer opgevreten door andere insecten. Ze willen gewoon geen andere mensen in de buurt hebben.

Laat een reactie achter bij Nico van Hulten Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>