je suis rien (222)

Poepende reigers
(Westland, 25 januari 2020). Poepende reigers op de Naaldwijkse begraafplaats, het blijft de LPF dwarszitten. Al in mei 2018 vroegen ze de wethouder daar iets aan te doen maar dat kon toen niet vanwege het broedseizoen. Kappen van de bomen was in ieder geval geen optie. Met stokken is daarna een poging gedaan om de schijters te verjagen, dat hielp maar een beetje.

Kruinen
LPF-steunraadslid Herman Dekkers zegt nu erop attent te zijn gemaakt dat de oplossing heel simpel is. Gewoon de kruinen uit de bomen verwijderen, zodat ze er geen nesten meer kunnen bouwen. Waarschijnlijk zal de betrokken wethouder Leen Snijders, die nogal uitblinkt in geniale weinigzeggende antwoorden, laten weten er door zijn ambtenaren op te zijn geattendeerd dat dat niet helpt. Of zoiets.
Overigens, in Alphen aan de Rijn mislukte jaren geleden een proef met het inzetten van schrikpoppen, zelfs lelijke politici hielpen niet. Daar bleken reigers, al dan niet poepend, na enige tijd gewoon aan te wennen. Het lijken wel mensen.

Kathederverplichting
De kathederverplichting binnen de Westlandse gemeenteraad verwatert in ijltempo. Kathederverplichting? Het was vorig jaar een van de eerste daden van de nieuwe burgemeester Bouke Arends die toen semi-dwingend voorstelde om alle raadsleden die tijdens algemene vergaderingen het woord willen voeren, naar voren te roepen en achter het katheder te gaan staan.
Getrouw deden alle raadsleden mee en sukkelden dan soms een hele vergadercirkel naar het spreekgestoelte. Met de laptop tegen de buik en soms knorrig teruglopend omdat ze hun vermaledijde inlogpasje, dat de spreektijden bijhoudt, waren vergeten.

Handen schudden
Maar inmiddels proberen steeds meer raadsleden eraan te ontkomen. Met veelal zwakke argumenten als: ‘Ik hou het maar kort.’ Of: ‘Ik wilde er alleen even aan toevoegen.’ Ook wethouders lijken op dat punt liever lui dan moe en blijven vaker op hun eigen zetel zitten.
Ook Arends voorstel dat hij en de griffier aan het begin van de raadsvergadering handenschuddend een rondje raadsleden gingen maken hield het ook niet echt lang vol. In ieder geval is het geen vastigheidje geworden; soms schiet het er gewoon bij in. Ook de burgermeesterlijke buigende groet naar de media is van de baan, maar dat is nog wel te begrijpen.

Gleditsia’s
Bij het CDA Westland hebben ze zo hun eigen humor. Deze week stuurden ze een twitterbericht waarin SGP-wethouder Leen Snijders werd gecomplimenteerd dat hij op het nieuwe centrumpleintje in ‘s Gravenzande de snelgroeiende Gleditsia heeft laten planten. En geen Platanen.
Om Westlandse tuinonwetenden te helpen, de Nederlandse naam van die bomensoort is Valse Christusdoorn. Wie het bericht daarna met die kennis nog een keer leest komt tot de vertaling dat een christelijke partij een nog christelijker wethouder bedankt voor het plaatsen van valse christusdoorns. Groene secularisatie heet dat.

Peter Duijsens, bijna wethouder; de burgemeester (r)  kijkt toe. FOTO WILMA BROCH

Duijsens’ droom
Omdat hij als raadslid, niet-alledaags, een initiatiefvoorstel wil indienen, mocht oppositieleider Peter Duijsens deze week eventjes naast de burgemeester plaatsnemen. Op één van de meestal door de wethouders ingenomen zetels.
Een droom kwam uit voor de eloquente Westland Verstandig-leider. De vooral van zijn spraakwaterval bekende politicus deed dan ook gelijk (verbaal) een greep naar de macht.
Optimistische Verdilaan-watchers zien nu al uit naar de vergadering waarop het initiatiefvoorstel zelf aan de orde komt. De pessimistische vrezen het moment dat Duijsens dan laat weten wethouder te willen worden.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.