je suis rien (209)

19 okt

Duizenden boeren
(Westland, 19 oktober 2019). Duizenden Nederlandse boeren (én trekkers) hebben deze week Den Haag laten weten dat ze bestaan. Én boos zijn. Zelfs een paar vandalistische schermutselingen deden de publieke sympathie vrijwel niet afnemen.
Als er een sector is die sterk verbonden is met de landbouw dan is het wel de tuinbouw. Logisch, land- en tuinbouw zijn eigenlijk één sector. De club van gezamenlijke ondernemingen in de land- en tuinbouw heet dan ook de LTO Nederland.
Die organiseerde formeel niet mee, maar stond later wel achter de boerenprotesten tegen strenge milieuregels. 

Over poep en pies
Natuurlijk, het ging in principe over stikstofgedoe, beter gezegd, over poep en pies van de koe. Dat is ‘ver-van-het-bed’ voor een tuinder, maar het ging wel over zijn collega’s. Bovendien, sommigen houden ook dieren.
Voor een eenvoudige burger is het dan niet te begrijpen dat LTO Glaskracht, lees Westlandse tuinders, niet massaal, achter de tractors meereden naar het Malieveld. Ze konden op de Burgemeester Elsenweg zo aansluiten.
In zo’n lange karavaan met van die brullende Dodge Rams ‘effe gassen’ richting Binnenhof. Gewoon uit solidariteit. Of hebben ze niks van doen met de stikstofproblematiek? Was de handel belangrijker?

Paardenkop
Die Westlanders hadden fotografisch wereldnieuws geweest als ze daar tussen boze boeren en agressief kijkende ME’ers Westlandse meiden bloemetjes en tomaatjes hadden laten uitdelen.
De lullige realiteit was nu dat er woensdagmorgen op de Naaldwijkse Verdilaan welgeteld één trekker, één scooter en een vijftal meerijders stonden. Nog minder dan anderhalve man en een paardenkop. Als ik boer was en klagende tuinders zouden mij ooit steun vragen zou ik het antwoord wel weten.

Glazen bol
De nieuwe Omgevingswet verplicht gemeenten een toekomstvisie te maken. Richting 2040, ja, zelfs 2050. Vroeger heette dat in een glazen bol gluren, politici hebben daar nu een oplossing voor: Interactieve participatieprocedure.
In gewoon Nederlands, je gooit meningen van inwoners en ondernemers door elkaar, roert die met bijdragen van ambtenaren en in zichzelf gelovende deskundigen. En laat alles herschrijven door politici. In hun kleur.

Denk Mee Café
In die participatieprocedure zit ook het Denk Mee Café, burgerbijeenkomsten waar iedereen zijn mening mag geven over, noem maar, bereikbaarheid, woningaanbod, winkels, tuinbouw of de natuur. Binnenkort zijn er DMC’s over Monster/Ter Heijde, s-Gravenzande/Heenweg en De Lier. Deze week was het Naaldwijkse café open. Alcoholvrij.

Slim bureau
Met krap dertig bezoekers, onder wie minstens tien ambtenaren en medewerkers van het ingehuurde bedrijf Volq. Dat is zo’n slim bureau dat maatschappelijke ontwikkelingen volgt, ontdekt dat gemeenten daar niks van afweten en dan tegen goed geld een gesuggereerde oplossing aanbiedt. Beroepshalve waren er verder twee wethouders, ook een gemeenteraadslid. De burgers waren in meerderheid vijftigplusser. Of fors ouder. Met een leeftijd waarbij 2050 vooralsnog onhaalbaar lijkt.

Pubquiz
Na een cabaretesk humorloze intro legde een gemeenteambtenaar ernstig uit waarover het ging ging. En volgde een pubquiz, met smartphones; bij vraag vier had iedereen door hoe dat werkte. Zo bleek dat sommige Naaldwijkers dromen over ‘een groener centrum’, ‘een nieuw theater’ en ook over ‘een woning voor mijn kinderen’.
Die uitslagen van alle multiple choice vragen waren tegelijk een soort enquête-uitslag. Gemakkelijk en goedkoop voor dat onderzoeksbureau.

Bargeneuzel
Daarna kon je met stickertjes op een plattegrond aangeven hoeveel groen je wilt, waar je meer parkeerplaatsen wenst en wat je van het openbaar vervoer vindt. Was er ook een tweede kopje koffie. Gratis.
Nu maar afwachten hoeveel cafépraat en ‘drooggelegd’ bargeneuzel dat bureau in het slotrapport propt. Hoe dan ook kan de gemeente later zonder liegen zeggen dat ze de burgerij heeft laten meepraten.

De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.

5 gedachten over “je suis rien (209)

  1. Verbaasd en ook weer niet. Westlandse tuinders gaan niet de boer op, pakken de problemen op en zoeken zelf oplossingen. Soms is dat gek en moeten ze soms slikken van overheidsmaatregelen die genoeg redenen geven om net als de boeren naar het Binnenhof te gaan.

  2. Ik zou ook best over de toekomst van Westland willen praten, maar mijn eerste voorstel zou zijn om de gehele politiek eerst beter te maken.

  3. Bedacht moet worden dat tuinders (gelukkig) nooit onderworpen zijn geweest aan Brusselse inmenging zoals productieplafonds, subsidies, rechten van allerlei aard, etc. Wel uiteraard van binnenlandse voorwaarden, zoals de gasprijs. Maar de sector heeft dat altijd zelf door goed ondernemen opgevangen. Vandaar de bijna no-go naar de boerendemonstraties. Verder over de gemeentelijke escapades met veel burgergeld naar adviesbureau’s. Dat alles valt samen te vatten onder “uw welzijn zal ons een zorg zijn”!

Laat een reactie achter bij Jan Jansen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>