Negen vierkante meter

20 jun

(Westland 20 juni 2018). Gravin Machteld is voor velen de moeder van ‘s Gravenzande. Deze middeleeuwse, religieuze, adellijke dame zou het dorp stadsrechten hebben gegeven. Dat klopt niet, maar wel heeft ze haar zoon, graaf Willem II, overtuigd dat te doen. Omdat dat voor de bewoners, ook voor hem, lucratief was. Een soort dividendbelastingachtig gebaar. Dat in de loop der eeuwen weinig opleverde. In 1858 zijn die stadsrechten na het invoeren van de Gemeentewet gewoon afgenomen.
Geschiedsvervalsing of niet, in 1996 krijgt, tijdens het 750-jarig bestaan, ‘s Gravenzande een Machteld-standbeeld. Van brons, bladgoud en lichtgevende glasvezel; op een voetstuk. De Haagse kunstenares Ingrid Rollema meent met historische argumenten dat het beeld een centrale plek moet krijgen: op het Marktplein dus.

Subjectief geleuter
Zoals bijna overal volgen er dan jaren van subjectief geleuter over mooi en lelijk. En over de locatie. Vooral horecaffers en marktkooplieden vinden Machteld in de weg staan. Anderen menen dat de oude dorpspomp weer in het midden moet komen. ‘Beeldenstormers’ ruiken vorig jaar hun kans als men het plein wil revitaliseren. Burgers mogen dan meepraten en die gespreksresultaten worden zoveel mogelijk in de plannen worden opgenomen. Zegt de gemeente.

Dorpspomp en een kinderspeeltuin winnen het uiteindelijk van Machteld en vooralsnog verdwijnt het beeldwerk jammerlijk in depot. Een politieke onverlaat suggereert nog een nieuwe plekje op het nabije Gravin Machteldplantsoen, omdat dat qua naam wel past (!). De laatste tijd lijkt een plaats in de voorhof van een nieuwbouwcomplex achter het voormalige raadhuis nog het meest haalbare.

Pleinplekje
Belangrijker dan dat geneuzel over een pleinplekje van negen vierkante meter is ondertussen het politieke gedoe erachter. Na het besluit om Machteld van het plein te halen, zijn het met name breejedurpers, lees, de oppositiepartij Westland Verstandig, die het niet pikken. Er komen (handtekeningen-)acties, maar de wethouder – hoe heette die ook alweer? O ja, Theo Duijvestijn – volhardt.

Niet minder dan drie keer wordt er over het pleinbehoud van het beeld gekibbeld en gestemd in de gemeenteraad. Twee keer gaat het mis, vorige week is er een meerderheid. Nipt en onverwachts. Twintig stemmen voor, achttien tegen. Een nieuwe, geschrokken wethouder Piet Vreugdenhil laat zelfs de mogelijkheid liggen om te zeggen de motie naast zich neer te leggen.
CDA en VVD zijn bozig, vrezen dat een burgerparticipatieproject (zo heet dat meepraten van burgers) zinloos wordt als de gemeente niet naar de uitslag luistert. Voorstemmer GemeenteBelang Westland zegt gepikeerd dat de politiek uit zo’n project niet alles als voldongen feiten hoeft te aanvaarden.

Welwillendheid
Veel pikanter is dat de WV-motie weer steun krijgt van LPF Westland, een coalitiepartner! Die fractie gaat mee, omdat de wethouder geen definitieve alternatieve plek kan toezeggen, hooguit welwillendheid van een projectontwikkelaar.
Maar daarmee nemen de LPF-politici opnieuw weer een soort afstand van hun eigen coalitie. En klinkt bij hen een ander standpunt dan dat van het college – waar hun eigen wethouders in zitten. Die ruimte biedt hen het nieuwe Westland Akkoord waar de andere coalitiepartijen mee instemden.

Toegegeven, deze keer ging het ‘slechts’ om een standbeeld; grote vraag is echter hoe lang de andere coalitiepartijen – met name het CDA – dat soort partijpolitiek ‘vreemdgaan’ van de fortuynisten blijven pikken. Vast niet tot 2022.

Rien van den Anker

6 gedachten over “Negen vierkante meter

  1. Als het CDA het niet pikt ,gaat de LPF toch samen met de andere 2 lokale partijen. Het CDA is vleugellam ,de vorige raadsperiode kon geen enkele partij om het CDA heen. Het blijft nog steeds, de lokalen horen bij elkaar.

  2. De gravin hoort op het plein, een uitdagend beeld van Rollema met een duidelijke symboliek. Dat er zoveel over gesteggeld moest worden, tekent cultuurarmoede. Hulde voor de volhardende Westland Verstandig die de LPF over de streep wist te trekken. .

  3. Ha, ha… het is een theaterstuk waard, een echte Westlandse soap. Alles komt hier samen en vooral de politieke kneuterigheid en belangetjes hier en daar… Natuurlijk moet Machteld blijven en of ze nu een mooie of lelijke vrouw was dondert niet, ze overleeft de geschiedenis en wie van on(s)(ze) wethouders kan dat evenaren. Vergetelheid is hun toekomst net als voor de meesten van ons. Dus belangrijk? Jazeker, want het is het dagelijks spel dat moet worden gespeeld, dat maakt alle dag zo leuk.

  4. Briefschrijver Gustaaf van Gaalen heeft gelijk dat de Gemeentewet in 1851 werd ingevoerd, maar de aanpassing van bepaalde onderdelen, zoals het formeel opheffen van oude stadsrechten, kostte nogal tijd. Er waren ook steden waarbij niet echt vaststond dat ze de stadsrechten rechtmatig hadden verworven. Bestuurders vonden het afschaffen daarvan ook niet echt belangrijk en bewoners wilden zo’n stadstitel vaak gewoon behouden.

Laat een reactie achter bij Gustaaf van Gaalen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>