Machteld en Marga

23 nov

(Westland, 23 november 2016). Ik heb wel iets met Marga de Goeij, CDA-wethouder, dat wel, maar toch een positief lichtpuntje in die vaak sombere, lokale, politieke slangenkuil. Een sociaal mens, zo te zien bewogen en betrokken; eenzaam in een bestuurdersteam van niet goed passende pakken en soms verkeerd opgestroopte mouwen. Met een aantrekkelijke portefeuille vol (gezondheids)zorg, welzijn en onderwijs.
Twee jaar geleden was er wel enige verbazing dat ze ‘Cultuur en erfgoed’ onder zich kreeg. Al zeiden vele kunstenaars en andere artistiekelingen dat het nooit erger kon worden dan tijdens haar voorganger (wethouder) Arne Weverling. Diens – gebrek aan – cultuurkennis werd vilein samengevat in de kwalijke grap dat hij dacht dat Mahler een schilder was. Wat misschien wel een aanbeveling is om in de Tweede Kamer te komen.

Tijdens de coalitie- en collegeonderhandelingen (met een onverwachte zesde wethouder) was het kunstpakket een soort hete aardappel. Die ‘dansend’ van hand tot hand ging. Even werd nog gedacht aan burgemeester Sjaak, maar die voorzag toen al weinig tijd te hebben voor verplichte lange concertavonden en vernissages. Sorry, jongens, China en Japan, hè. Het werd dus Marga, waarschijnlijk ook omdat haar collega’s dat wel ‘iets typisch voor een vrouw’ vonden..
Maar zo aardig als ik Marga vind, ‘kunst en cultuur’ is niet haar ding. Als ze met die creatieve pet ergens komt, is ze enthousiast maar je hoeft geen groot mensenkenner te zijn om te zien dat ze andere dingen leuker vind. Soms laat ze intimi ook horen dat ze er weinig van weet, en om geeft.

Ondergeschoven
Kunst en cultuur zijn in Westland altijd al een ondergeschoven kindje. Dat zijn werelden die veel Westlanders van het soort ‘Niet lullen maar poetsen’ niet (willen) begrijpen. Met de komst van Cultuurweb en de Kunstgarage leek een kentering nabij, maar je kunt ook cynisch constateren dat het gemeentebestuur alles heeft uitbesteed aan deskundige(r) lieden. Verstandig, ook slim, mocht het fout gaan, dan zijn dat de zondebokken.
Ook qua openbare kunst is het Westlands landschap kaal als een lege tomatenkas. Waar jarenlang niet naar wordt gekeken. Neem Olleke Bolleke, de driestenige pilaar langs de Veilingroute. Pas na publicaties en raadsvragen werd er wat gedaan aan een dikke laag vuil, maar de essentiële verlichting doet het nog steeds niet.

En nu is het beeld van Gravin Machteld op het ‘s Gravenzandse Marktplein weer mikpunt. Zijn er (horeca)vogels die het willen laten ‘verdwijnen’ om de dorpspomp een centrale(re) plaats geven. Het beeld van Ingrid Rollema zou een open plein voor markt, feestweek en terrassen in de weg staan, aldus een werkgroep, vol eigenbelang en niet gehinderd door enige artistieke of historische kennis.

‘Schelpenpad’
Voor de leergierigen, een dorpspomp is een historische traditie. Die kan dus gemakkelijk – of beter – een plek krijgen op het ‘schelpenpad’ langs de Langestraat. In de schaduw van de dorpskerk. Perfecte plek voor een praatje na de preek.
Van de gemeenteraad – op een enkeling na allemaal, soms best aardige, cultuurbarbaren – hoeven beeldminnaars weinig te verwachten. Alleen kunstwethouder Marga kan Machteld nu nog redden, kan zorgen dat de gravin op het Marktplein blijft staan, dan maar een terrastafel minder.
Als Marga dat doet wil ik dat er voor het nieuwe Naaldwijkse gemeentehuis ook een standbeeld komt. Niet zo groot, wel van haar.

Rien van den Anker

4 gedachten over “Machteld en Marga

  1. Wie respect heeft voor zijn eigen culturele achtergrond zou er voor moeten zorgen dat gravin Machteld haar plaats op het plein kan behouden! Helemaal met je eens!!

  2. Gelukkig dat deze wethouder alom wordt geroemd om haar sociale kant, met name (gezondheids)zorg en welzijn. Maar hoe kan het dat zij 2 miljoen Euri niet bestede middelen bestemd voor zorg en welzijn uit haar vingers heeft laten glippen? Wordt die – naar is vernomen – bestemd voor de tuinbouwsector? Heeft ze te weinig overtuigingskracht gehad om dit geld voor dat doel in de komende jaren beschikbaar te houden? Of heeft ze het overschot zelf ingebracht bij de begrotingsvoorbereidingen?

  3. Ik las onlangs dat kunstenaar Arnold Beugelsdijk ook al ten strijde is getrokken. Terecht wat mij betreft. Ik hoop dat de wethouder dit verhaal ook leest en dat ze haar culturele verantwoordelijkheid neemt. ‘s Gravenzande zou eigenlijk het artistieke dorp van het Westland moeten worden. Net als Bergen in Noord-Holland. Met galerietjes en aan huis exposerende kunstenaars. Maar daar komt niks van als nu al Machteld naar een minder belangrijke plaats gaat.

  4. Erg bemoedigend dat in deze column stelling wordt genomen tegen het kortzichtige plan om het beeld van gravin Machteld op het Marktplein van ‘s-Gravenzande te verplaatsen. Onlangs heb ik een protestbrief gestuurd naar de krant en alle Westlandse gemeenteraadsleden. Daarin trek ik van leer tegen het voornemen het beeld te verplaatsen.Tot mijn grote verrassing kreeg ik veel positieve reacties vanuit de raad. Ook veel inwoners van ‘s-Gravenzande hebben mij laten weten dat het beeld op het plein moest blijven staan. Zelfs het AD heeft er aandacht aan besteed.
    In 1996, ter herdenking van 750 jaar stadsrechten, heeft de toenmalige ‘s-Gravenzandse gemeenteraad unaniem besloten om dit markante beeld centraal op het plein te plaatsen. Gaan commerciële belangen van plaatselijke ondernemers nu zover dat de kunst van het Marktplein moet verdwijnen? Het moet toch mogelijk zijn dit kunstwerk met enig meten en passen voor het plein te behouden!

Laat een reactie achter bij Leny de Wit Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>