(Westland, 22 augustus 2018). Op het politieke slagveld liggen na een woelig weekje Westland slechts restanten wantrouwen, angst en onprofessionaliteit. Van winnaars kun je niet spreken, alleen van verliezers. Bij het bestuurscollege, bij de gemeenteraad. En het hoofddoel – het voorkomen van een aanvraag voor een tweede Polenhotel – mislukte ook nog.
Hoofdrolspelers burgemeester Agnes van Ardenne, LPF-wethouder Cobie Gardien en gemeentegriffier Funs Bergmans zijn beschadigd. Alle drie zijn rijp voor een cursus crisismanagement en dito communicatie. Ook – als die bestond – voor een medaille paniekerig gedrag.
Politiek geniaal
Geniaal is wel dat verantwoordelijk wethouder Gardien zichzelf politiek kleineerde. Tussen vrijdag een week terug, toen intern paniek uitbrak omdat een raadsbesluit moest worden gerepareerd, tot na de besloten raadsvergadering dinsdag was zij nauwelijks zichtbaar. Alleen afgelopen vrijdag gaf ze een WOS-interview. Om daarna direct op vakantie te gaan; de wereld achterlatend met een (verdere vragen oproepende) internetverklaring.
Burgemeester Van Ardenne moest daardoor (ook voor haar) de kooltjes uit het vuur halen. Moest op die paniekvrijdag ‘actie’ ondernemen met een politiek stille wethouder en een nog stillere griffier. Dat lukte niet echt, blunder op blunder volgde. Procedureel en publicitair.
Fractievoorzitters
Hoe simpel was het geweest om gelijk de negen fractievoorzitters bij elkaar te roepen, er waren er zeven in het land, twee ver weg, maar wel telefonisch bereikbaar. Als die in vertrouwen waren geïnformeerd was er veel schade en (publicitair) leed voorkomen. ‘Daar is niet aan gedacht’, zijn dan later verkeerde Agnes’ woorden.
De griffier ligt eveneens onder vuur, want van hem mag meer worden verwacht dan gedwee en volgzaam handelen. Tegengas geven op het in recestijd terugroepen van de gemeenteraad hoort er ook bij. En niet alleen rondreizende raadsleden bellend uitnodigen voor een besloten extra raadsvergadering over iets wat dat hij niet mag melden.
Makke schapen
Ook de raad zelf is niet onschuldig in deze ‘reparatiesoap’. De raadsleden lieten zich collectief als makke schapen naar het beslotenheidsschavot leiden. Een beetje coalitie had haar eigen college minder slaafs gevolgd; had tevoren meer vertrouwen geëist. Maar ze bleef eng zwijgzaam, ook procedureel; barstte pas later los om – zonder namen te noemen – onderzoek te eisen naar ‘lekkende’ collega’s.
En de oppositie had haar (eerst zo) grote mond ook langer moeten volhouden. Bijvoorbeeld door het quorum ‘heel’ te laten, maar met de rest uit protest de zaal te verlaten. De leeuw die een raad als controleur van de macht moet zijn, was tandeloos.
Imago
Het grootste gedoe-slachtoffer is natuurlijk het imago van Westland. Met typeringen als kleinburgerlijk, naar binnen gekeerd, conservatief en materialistisch was dat toch al niet zo best, goede dingen als harde werkers en innovatief ten spijt. Nu ligt het totaal aan gort.
Opnieuw was Westland landelijk nieuws. Met verhalen dat het wel arbeidsmigranten wil hebben om te werken maar niet om te wonen. Terwijl het ging over een tweede Polenhotel in Maasdijk. En de gemeente juist meer verspreide locaties voor meer arbeidsmigranten wil realiseren.
En toen dat onjuiste beeld zich landelijk verspreidde, was er geen gemeentelijke informatiecampagne om dat (enigszins) te corrigeren. Had afgelopen vrijdag ook nog gekund, bijvoorbeeld tijdens een uitgebreide persconferentie. Maar ja, het vliegtuig van de wethouder wachtte niet.
En, zonder cynisme of ironie, bestuurlijke deskundigen zeggen mij nu dat het in beslotenheid goedgekeurde reparatie-raadsbesluit dinsdagavond gelijk had moeten worden gepubliceerd. En direct van kracht had kunnen worden verklaard; er zijn zelfs steden waar dan gewoon een eerdere datum wordt vermeld.
Maar ja, in Westland heerst vooral angst en wantrouwen. En onprofessionaliteit.
Rien van den Anker
Een radio-bijdrage beluisterd: 400.000 polen werken in Nederland en daarvan dus ook een flink aantal in de gemeente Westland. Als ik een Pool was, zou ik me niet meer welkom voelen als ik wel hier mag werken maar niet mag wonen. De move van college en wethouder is absurd, omdat LTO ‘afspraken’ heeft met college over huisvesting. Maar een veel prangender vraag : Hoeveel bedrijven kunnen in Westland verder als de Polen massaal deze regio links laten liggen omdat ze in Duitsland wel gewaardeerd worden?
Geen paniek. Ze gaan écht niet weg. Zie je het al voor je. 400.000 Poolse arbeidsmigranten vertrekken naar Duitsland. De sociale voorzieningen zijn in Nederland prima geregeld.
Wel een pittige analyse!
Wel een gekleurd stukje, ik ga er toch van uit dat de wethouders zich goed hebben laten informeren. Dat het allemaal mis is gegaan heeft ook te maken met een slimme zakenman die snel de aanvraag indiende. Dat kun je de wethouders niet kwalijk nemen.
Ik weet niet wie zich allemaal moet schamen na vorige week. De lijst is te lang! Let maar op, alle betrokkenen gaan nu naar anderen wijzen.
Agnes van Ardenne zou de rommel van Sjaak van der Tak opruimen en rust brengen voor zijn opvolger. Ook met een nieuw college zou alles beter worden. Allemaal mislukt. Het zou me niets verbazen als binnenkort bekend wordt dat er niemand hier burgemeester wil worden.
Wat ik jammer vind, is dat de mensen die voor de alom geprezen Westlandse economie in de kassen werken, nu worden weggezet als ongewenste inwoners. En dat ze ook nog worden afgezet met hoge huurprijzen elders. Dat dit college volledig in paniek is geraakt, is een signaal. En zegt het een en ander over de professionaliteit van dit college. Als een man/vrouw zich beschikbaar stelt voor het wethouderschap mag je verwachtingen hebben. En direct na het gedonder als wethouder op vakantie gaan terwijl je geprest hebt dan anderen terug moeten komen? Hmm, daarover heb ik ook mijn vraagtekens.